Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1935, Side 86

Eimreiðin - 01.01.1935, Side 86
74 MÁTTARVÖLDIN EIMREIÐIN sem snöggvast á þær stað- reyndir, sem yoga-heimspek- in liyggist á. Þetta er afar- nauðsynlegt, því enginn getur gert sér Ijósa grein fyrir þessum viðfangsefnum, nema hann hafi það „línurit af til- verunni” fyrir framan sig, að hann þurfi ekki annað en samrýma þær nýjar hug- myndir, sem honum eru flutt- ar, við það, svo að alt falli i Ijúfa löð. Þú verður, lesari góður, að reyna að skilja skyldleika heimsins við skapara sinn og að alt, sem er varanlegt, er frá guði. Ef þú vilt öðlast sanna vizku (lcnana kanda), verðurðu að vera við því bú- inn að afneita þeirri trú, að alheimurinn sé til orðinn af margvíslegum frumefnum, því sannarlega er slík trú ein af megin-villum mannlegrar hyggju, og frá þeirri blekk- ingu eiga allar aðrar upptök sín. Ef þú hefur sigrast á þessari megin-villu, þá áttu hægara með að losa þig und- un sjónhverfingu skynjan- anna, sem nú er undirstaða undir allri þekkingu þinni á efnisheiminum. Byrjið á því, vinir mínir, að gera yður ljósa grein þess, að til er aðeins eitt frumefni; að það er ekkert til nema al- hei msandinn, paramatma, sem yógarnir kalla, og að alt í tilverunni er endurskin af honum. Alheimsandanum má likja við sólina, og' heimi efnis og skynjana við ótölulegan fjölda af vatnskerum, sem öil endurvarpa 1 jósi þessarar sömu sólar. Alt er endurskin þessa mikla alheimsanda, og það er alveg sama hversu fjöl- hreytt fyrirbrigði lífsins sýn- ast, þau eru öll sama uppruna og eðlis. Alheimsandi lífsins er ein ógreinanleg heild, og alt sem var, er og verður, hvort sem það er mótað eða ómótað, er til í eilífri nú- tíð alheimsandans, en hjá honum er hvorki timi né rúm. Endurskin alheimsandans í „ótölulegum vatnskerunum“, svo ég tali á líkingarfullan hátt, kalla Hindúar einu nafni mayá — eða hina miklu tál- mynd. Með því vilja Hindúar gefa til kynna, að hinn.sýni- legi heimur sé ekki eilífur sannleikur, heldur aðeins skuggi guðs eilífa sannleika, og' því fjarri fullkomnun. Mayá er móðir skynheims- ins, og' ef sú tálmynd vrði eyðilögð, mundi heimurinn, eins og við þekkjum hann, áreiðanlega hætta að vera til.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.