Eimreiðin - 01.09.1964, Blaðsíða 62
22(5
EIMREIÐIN
áhugamanna, það er Leikfélag
Reykjavíkur, þar sem upp höfðu
vaxið svo ágætir leikarar.aðÞjóð-
leikhús íslendinga varð þegar í
stað við stofnun sína leikhús lull-
mótaðra atvinnuleikara, sem
reyndust færir um að efna til sýn-
inga, sem stóðu fyllilega á sporði
sýningum í gamalgrónum leik-
húsum nágrannalandanna, þegar
þeim var fengin til þess nægilega
góð ytri aðstaða. Skýringin á því,
að hér á íslandi er nú stunduð
þroskuð leiklist, þótt íslenzkt
Þjóðleikhús sé ekki nema hálfs
annars áratugs gamalt, er fyrst og
Iremst sú, að áhugamenn höfðn
um hálfrar aldar skeið stundað
leiklist af áhuga, kostgæfni og
hæfileikum. Hin þroskaða at-
vinnuleiklist hefur með öðrum
orðum sprottið upp af leiklistar-
starfi áhugamanna í áratugi.
Þetta er heilbrigð og eðlileg þró-
un. Og einmitt nú á þessu hausti
er leikstarfsemi hins gamla
á h ugaman na f é 1 ags, Le i k f é 1 ags
Reykjavíkur, að færast yfir á at-
vinnugrundvöll, þannig að nú
má segja, að tv<") atvinnumanna-
leikhús séu hér í höfuðstaðnum.
Þannig þarf þróunin að vera víð-
ar á landinu. Starfsemi hæfileika-
mikilla áhugamanna um leiklist
þarf smám saman og fyrir til-
styrk aukinnar leikmenntunar að
breytast í þroskaða atvinnuleik-
list.
Alþingi hefur um langt skeið
veitt á ljárlögum fé til þess að
styrkja leikfélög áhugamanna.
Árið 1962 var Leikfélagi Reykja-
víkur veittur 150.000 kr. styrkur
og Leikfélagi Akureyrar 30.000
kr. styrkur, en öðrum starfandi
leikfélögum var veittur 8.000 kr.
styrkur hverju. Á þessu ári námu
heildarstyrkveitingar Alþingis til
leiklistarstarfsemi áhugamanna
468.000 kr. auk 125.000 kr. styrks
til Bandalags ísl. leikfélaga. I
fjárlögum fyrir árið 1963 var
styrkur til leikfélaga áhuga-
manna hækkaiður úr 468.000 í
660.000 kr. og menntamálaráðu-
neytinu falið að skipta þessum
styrk milli starfandi leiklélaga
áhugamanna, auk þess sem liald-
ið var áfram styrkveitingu til
Bandalags ísl. leikfélaga að upp-
hæð 125.000 kr.
Þegar Alþingi fól menntamála-
ráðuneytinu að skipta heildar-
fjárveitingunni milli leikfélag-
anna og það fór að reyna að gera
sér grein fyrir því, með hverj-
um hætti styrknum yrði skynsam-
legast skipt, þá kom tvennt í ljós-
í lyrsta lagi töldum við æskilegt,
að til væru sem fastastar reghir,
sem beita mætti ár eftir ár við
skiptingu styrksins, og í öðrti lagi
sýndist okkur, að 660.000 kr. fjár-
veiting væri ekki nægileg til þess
að sinna algerlega réttmætum
óskum leikfélaganna um fjar'
stuðning af opinberri hálfu. Þess
vegna boðaði menntamálaráðu-