Tímarit lögfræðinga - 01.07.1953, Blaðsíða 44

170
Tímarit lögfrœOinga.
uppeldisaðgerða og hjálpar, sem lögin gera ráð fyrir. 1
Danmörku hafa þessi störf verið falin sérstöku félagi,
Dansk Forsorgsselskab, sem stofnað var 1951, og greiðir
ríkið alian stjórnarkostnað þess. Félagið hefir umboðs-
menn sína um allt landið og er þannig hvarvetna til taks,
þegar verkefni gefast. 1 Noregi er hliðstæðu félagi (Verne-
lag) falið eftirlitið í.yfirgnæfandi fjölda tilfella, en í öðrum
tilfellum hæfum einstaklingum, sem eru fúsir til að taka
það að sér.
1 Svíþjóð mun þetta vera lengst á veg komið. Þar heldur
hið opinbera uppi sérmenntuðu starfsliði í þessu slcyni og
ýmis opinber hæli og vistheimili er upp á að hleupa, ef
eftirlitið eitt nægir ekki eða virðist ekki ætla að nægja. —
1 öllum þessum löndum eru nú uppi áætlanir um að breyta
ákvæðunum um skilorðsbundna dóma og í umræðum um
þær breytingar ber ýmislegt á góma.
Er þar fyrst að nefna, hvort beita skuli dómsfrestun
(ensk-amerískureglunni) eða refsifrestun (meginlandsregl-
unni). Um það hafa verið skiptar skoðanir og ýms rök
færð fram hvorri reglunni til stuðnings. Rerfsifrestuninni
er það einkum talið til gildis, að málið sé tekið fastari tök-
um með því að ákveða refsingu strax í dóminum heldur en
að fresta því þar til dómfelldi kynni að brjóta að nýju á
reynslutímanum og að það yrði dómfellda meira aðhald
að vita ákveðið, hvaða refsing biði hans, svo framarlega
sem hann ryfi skilorð dómsins. Aðrir halda þvi hinsvegar
fram, að einmitt óvissan um, hvaða refsing bíði hans, — ef
farin er hin leiðin, — verði dómfellda enn meira aðhald
en vitneskjan um hina ákveðnu refsingu. Þá hefir því
verið haldið fram dómsfrestuninni til styrktar, að það
sé heppilegra fyrir brotamanninn að frestað sé ákvörðun
refsingarinnar vegna þess, að þau úrslit máls hans hafi
minni röskun á högum hans í för með sér en refsiákvörð-
unin, þó skilorðsbundin sé, þ. e. a. s. komi minna óorði
á hann. Ennfremur er því haldið fram, að með þessum
hætti hafi dómstólarnir frjálsari hendur til að ákvarða
brotamanninum réttlátari refsingu, ef það sé gert í einu