Tímarit lögfræðinga - 01.01.1958, Síða 37

að íslenzkir lögfræðingar ættu að beita sér fyrir því, að
þess yrði minnzt með hæfilegum hætti. Mætti svo lengi
telja dæmi um þær menningarlegu skyldur, sem okkur
lögfræðingum ber að sinna sem akademiskt menntuð-
um mönnum.
Eitt af því, sem stendur íslenzkum lögfræðingum mjög
fyrir þrifum, er skortur á lögfræðiritum á ýmsum svið-
um. Væri vel, ef almennt félag lögfræðinga gæti stuðlað
að úrbótum á því, er fram líða stundir. Ýmsir lögfræð-
ingar liafa t. d. lireyft því, að ýmis konar samvinna
milli lögfræðinga um bókakaup og tímarita gæti komið
til greina, og væri það vissulega athugunarefni fyrir fé-
lagið, hvernig unnt væri að grípa á því.
Að lokum vil ég benda á það, að í ýmsum löndum er
komið við samtökum meðal félaga akademiskt mennt-
aðra manna til þess að vinna að sameiginlegum áhuga-
málum og bagsmunum akademiskt menntaðra manna —
svo sem t. d. Akademikernes Fællesrád í Danmörku og
SACO í Svíþjóð — og sýnist ekki vanþörf á slíkum sam-
tökum hér á landi, þar sem hlutur slíkra manna er næsta
rýr i ýmsum efnum og akademisk fræði njóta ekki þeirr-
ar viðurkenningar sem viða erlendis. 1 frumvarpi að
félagslögum, sem rætt verður hér á eftir, er það talið
meðal verkefna félagsins, að stuðla að samvinnu aka-
demískt menntaðra manna hér á landi, og væri vel, ef
félag lögfræðinga gæti haft forystu í þessum málum.
Þau verkefni, sem bíða þessa félags, mætti telja miklu
fleiri og ræða rækilegar um hvert eitt. Þess mun ekki
þörf, enda er það sannast mála, að þessu félagi, ef stofn-
að verður, mun verða annað fremur að aldurtila en verk-
efnalejrsi. Ég er þess altrúa, að íslenzkir lögfræðingar
skilji það til fullnustu, að á okkur livilir sú menningar-
lega skylda, að lialda uppi öflugum allsherjarfélagsskap
til gagns og sæmdar fyrir íslenzka lögfræðingastétt —
og okkur ætti hvorki að skorta mannafla né dug til slíks
félagslegs framtaks.
Tímarit lögfrœöinga
35