Dýraverndarinn - 01.12.1966, Blaðsíða 6

„Mjög margir af íbúum Danmerkur búa í húsum
og húsasamstæðum, þar sem öll dýr eru bönnuð
nema sléttupáfagaukar, kanarífuglar og eitthvað
fleira af hliðstæðum dýrum. En þrátt fyrir það á
mönnum að vera unnt að eiga önnur dýr. Mörgum
af svona húsum og húsasamstæðum fylgja stór svæði,
sem oftast hafa verið gerð að sléttum grasflötum. En
á liluta af þessum svæðum mætti reisa hús, sem
ætluð væru dýrum, er börnunum í hverfinu yrðu
til yndis.“
Þá segir hann, að einnig í skólunum mætti gera
miklu meira en gert er til að kynna börnunum dýr.
Skólarnir ættu að eiga dverghænsni, kanínur, mar-
svín, hamstra og fugla og fiska í búrum, og öll þessi
dýr ættu börnin að hirða undir eftirliti kennaranna.
í trésmíðatímum mætti láta börnin smíða smá-
hýsi handa hænsnum og dúfum og í málmsmíða-
tímunum búr handa kanínum og marsvínum — og
einnig fuglabúr og vatnsgeyma handa fiskum. Allt
þetta yrði svo ýmist notað í skólanum eða því yrði
komið fyrir á hinum opnu svæðum, sem dýrunum
yrðu helguð í kringum þau hús, sem börnin ættu
heima í.
Ef slík svæði væru svo rúmgóð, að þar væri hægt að
hafa fáein hænsni, gætu nokkur börn séð um
hænsnabúin í félagi, og síðan væri börnunum kennt
í skólunum að halda reikning yfir fóðurkostnað og
sölu á eggjum, ef hænsnin væru það mörg, að börnin
gætu selt eitthvað af eggjum.
Arkitektinn segir ennfremur, að ýmsir mundu
halda því fram, að börnin hefðu ekkert gaman af
að fást við svona — eða væru ekki fær um það, en
hvorugt fengi staðizt. Hann segir, að við margar
húsasamstæður í Rödovre hafi verið komið upp
húsum handa dýrum, sem börnin liirði. Fjögur til
sex börn séu saman um að byggja hús, og reyndin
hafi sýnt, að telpurnar séu jafnáhugasamar og pilt-
arnir, bæði um að koma upp húsunum og eins um
að liirða dýrin, sem séu ennþá einungis kanínur,
liænsni og geitur.
Loks farast arkitektnum orð á þessa leið:
„Margt af eldra fólkinu er við góða heilsu og
hefur fullt starfsþol, en hefur nú hætt störfum sín-
um, lifir á ellilaunum og hefur engu sérstöku að
sinna. Það er alkunna, að oft og tíðum hafa afar
og ömmur betri skilning á börnunum og þörfum
þeirra en foreldrarnir, auk þess sem eldra fólkið
hefur betra tóm til að sinna börnunum.
Börnin eiga að læra að hirða dýr og kynnast þeim
náið, og einmitt þarna er hlutverk, sem eldra fólk-
inu hentar, hlutverk, sem getur orðið því til mik-
illar ánægju. Oft mundi ekki þurfa annað eftirlit
með því, hvernig börnin hirða dýrin, en það, sem
eldra fólkið getur innt af hendi, þar eð því er
Ijóst, að börnin skortir helzt úthald og aðgæzlu."
Dyrevennen, blað danska dýraverndunarsam-
bandsins, kveðst hafa átt tal um það við Lorentzen,
82
DÝRAVERNDARINN