Alþýðumaðurinn - 28.01.1964, Síða 4
4
Heimsókn í Tunnuverk-
smiðjuna ó Akureyri
Alimnnur lifeyrissjéiur iðnaðar
mdiM tehur til starji
S.l. laugardag brugðum við
okkur í heimsókn í Tunnuverk-
smiðjuna, en eins og áður hefur
verið getið um hófu Siglfirðingar
störf þar snemma í síðustu viku.
Þá um leið urðu þær breytingar
að unnið er á tveim vöktum og
sjá Siglfirðingarnir ásamt 6
Akureyringum um aðra vaktina
en Akureyringar um hina.
Þarna hittum við að máli verk-
stjórana Björn Einarsson og
Rögnvald Sveinsson svo og vél-
stjórann Ástvald Kristjánsson, en
þannig stóð á vakt að Siglfirð-
ingarnir voru að vinna. Ræddi ég
nokkuð við þá þremenninga og
leystu þeir greiðlega úr spuming-
um mínum, m. a. spurði ég Rögn-
vald verkstjóra hvemig honum lit-
ist aðbúnaður hér, en eins og allir
vita er heldur þröng um tunnu-
smíðina. Svaraði hann til að þetta
væri nokkuð líkt og verið hefði
vestra, að vísu þrengra, sérstak-
lega vegna þess að öll botnasmíði
fór fram á annarri hæð, en vélar
og tæki yfirleitt þau sömu, jafnvel
nýrri hér hjá okkur.
Um vinnutilhögun sögðu þeir
Bj örn og Rögnvaldur að hver vakt
yrði 10 tímar nema á laugardög-
um, þá 5 tímar, og þar sem ekki
náðist samkomulag um skiptingu
vakta ætla Siglfirðingarnir að sjá
um allar næturvaktir.
Með þessum vaktaskiptum ætti
að vera hægt að smíða ca. 1200
tunnur á sólarhring, en á hverri
vakt eru 42 menn.
Sérstaklega lofaði Rögnvaldur
verkstj óri allan aðbúnað á hótel-
inu þar sem þeir dvelja, fæðið og
annað sem dvölinni fylgir, sagði
hann að á betra yrði ekki kosið,
gott næði, herbergi vistleg og
þægileg, sem sagt allir ánægðir.
Þegar farið var að impra á
myndatöku við verkstjórana voru
þeir sammála um, að þeir myndu
ekki tolla lengur á filmu, svo mik-
ið væri nú búið að mynda þá und-
anfarið, leyfðu mér þó góðfúslega
að smella af einni, en svo fór þeg-
ar framkalla átti filmuna að þar
sem vera áttu andlit Björns, Rögn-
valdar og Ástvalds, var aðeins
hvít eyða.
Á eftir þessu samtali var gengið
um salinn og teknar þessar myndir
sem hér eru með á síðunni, tóku
þeir myndatökunni hið bezta og
stilltu sér jafnvel upp svo sem
gj arðasmiðirnir.
Nú um áramótin tók til starfa
Almennur lífeyrissj óður iðnaðar-
manna fyrir frumkvæði Lands-
sambands iðnaðarmanna. Tildrög
þessarar sjóðstofnunar eru þau,
að á 24. Iðnþingi íslendinga, sem
haldið var á Sauðárkróki sumarið
1962 var kosin nefnd til að semja
reglugerð fyrir slíkan lífeyrissjóð.
Frumvarp nefndarinnar var síðan
samþykkt á 25. Iðnþinginu, sem
haldið var í Reykjavík á sl. hausti,
og var þar um leið kosin stjórn
sjóðsins, en hún er þannig skipuð:
Þórir Jónsson, formaður
Oskar Hallgrímsson, varaform.
Þorgeir Jósefsson.
Sigurgestur Guðjónsson.
Guðjón Hansen.
Það sem vakir fyrir þeim, er að
stofnun þessa lífeyrissjóðs standa,
er fyrst og fremst að tryggja hinni
f j ölmennu stétt iðnaðarmanna
hlutdeild í þeim hlunnindum og
öryggi, sem fylgir slíkri sjóðs-
stofnun. Allir ættu að geta verið
sammála um nauðsyn þess að
stofnaður sé einn allsherjar líf-
eyrissjóður, sem opinn sé öllum
iðnaðarmönnum, bæði sveinum
og meisturum, hvar á landinu sem
þeir búa eða starfa. Það sem mælir
einkum með slíkri sjóðstofnun er
þetta:
1. Mörg iðnaðarmannafélög, sem
nú þegar hefðu viljað stofna
eigin sjóði, eru of fámenn til
Á leið minni urn salinn rekst ég
á kunningja minn Pétur Baldvins-
son frá Siglufirði, var hann í einu
og öllu sammála því sem verk-
stjórinn hafði sagt hér á undan,
sagðist að vísu skamma hríð hafa
unnið að þessu, en vera í alla
staði ánægður með tilveruna.
Þar sem við teljum ekki fært
að tefja lengur þessa iðjusömu
menn, þökkum við fyrir og kveðj-
að halda uppi slíkri starfsemi.
2. Oryggisleysi iðnstéttarinnar, ef
um óhöpp eða vinnuslys (ör-
orlcu) er að ræða.
3. Engin lánastofnun eða sérsjóð-
ur er fyrir hendi, ef iðnaðar-
menn þurfa á lánum að halda
til byggingar eigin húsnæðis.
Sjóðfélagar geta allir iðnaðar-
menn orðið. Auk þess getur stj órn
sjóðsins heimilað, að aðrir en iðn-
aðarmenn gerist sjóðfélagar, enda
liafi þeir framfæri sitt af iðnaði,
iðnrekstri eða iðnaðarmálum.
Sjóðnum er ætlað það hlutverk
að veita sjóðfélögum, ekkjum
þeirra og börnum, lífeyri eftir
svipuðum reglum og gilda hjá
sambærilegum lífeyrissjóðum.
í sambandi við ávöxtun á fé
sjóðsins skulu sjóðfélagar hafa
forgangsrétt til lántöku, og verður
leitast við að hafa lánveitingar til
einstakra staða og félaga í hlut-
falli við innkomið fé þaðan.
Skrifstofa sjóðsins verður fyrst
um sinn hjá Landssambandi iðn-
aðarmanna, Lækjargötu 10, Rvík,
og veitir framkvæmdastj óri þess,
Otto Schopka, allar upplýsingar
um starfsemi sjóðsins.
Biltr frrir 100
millj. keyptir til
íslaads 100.
Bílar fyrir alls 298 milljónir
króna voru fluttir inn fyrstu 11
mánuði síðasta árs. Eru þetta alls
4325 bílar, megnið nýir fólksbíl-
ar.
Ekki liggja enn fyrir sundurlið-
aðar skýrslur fyrir allt árið, en
fyrir tímabilið janúar til septemb-
erloka lítur dæmið þannig út:
Bifreiðar keyptar fyrir kr.
259.856.000.00. Alls 3789 bílar.
Nýjar fólksbifr.: 2199 (kr.
109.643.000.00).
Notaðar: 168 bílar.
Notaðar fólksbifr.: 168.
Almenningsbifreiðar 16, sjúkra
bifreiðar 2, slökkvibílar 1, snjó-
bíll 1. Vörubílar-diesel yfir 3
tonn 345, vörubílar, benzín, yfir
3 tonn 11, vörubílar undir 3 tonn
15, sendibílar 263, jeppar 553,
dráttarbílar 9, station-bílar 188,
bílgrindur 17.
Til samanburðar má geta þess,
að allt árið 1961 voru fluttir inn
1244 fólksbílar og hefur sú tala
tvöfaldazt á þessu ári eins og sjá
\
Við „strauvélina".
ma.