Samtíðin - 01.05.1934, Blaðsíða 15

ert fals. Byggingarefnin fengu að
njóta sín í sinni réttu og raun-
verulegu mynd. Þau fengu óháð
og óhulin að sýna það hlutverk,
sem þau höfðu, hvert á sínum
stað.
Þannig hefir hver stefna orðið
til og vaxið í skjóli sérstaks á-
i sigkomulags og hugsunarháttar
og að því leyti takmarkast eins
og efnið, er úr var smíðað, hafði
takmarkaða möguleika. Stálið og
steinsteypan gáfu sköpunarþrá
mannanna framkvæmdamátt, sem
fyrri kynslóðir sáu aðeins í óljós-
um draumum. Þeir draumar
hafi nú eftir margar aldir loks
fengið að i’ætast.
Svo er sagt, að Þorkell máni
lét á deyjanda degi bera sig út í
sólargeislann og fal sig á hendur
þeim guði, er sólina hefði skapað.
Sóltrúin var í fornöld mjög sterk
hjá ýmsum þjóðum, en svo komu
miðaldirnar, og sólskinið í hugum
mannanna þvarr. Þess má sjá
glcigg merki á borgum og bæjum,
sem reist voru á þeim tímum.
Ilúsin voru dimm og skuggaleg,
gluggar þröngir og smáir í þykk-
um veggjum. Þau stóðu svo þétt
saman, að sólskinið átti þangað
sjaldan aðgang, og götur og stræti
11