Morgunn - 01.12.1984, Qupperneq 74

148
MORGUNN
um líkami mannverunnar. Langt upp eftir tilverustigun-
um er mönnum nauðsyn á líkömum. Oss er ekki sagt, hvað
margir þeir kunna að vera, en minnzt er á fjóra, auk
jarðneska líkamans.
1. Tvífarinn eða sameiningarlíkaminn. Hann hefur
áður verið kallaður astralllíkami, sem Myers telur rang-
nefni.
2. Eterlíkaminn.
3. Smágjörði líkaminn.
4. Himneski líkaminn eða ljósmyndin.
Smágjörði líkaminn1 2 og himneski líkaminn'- heyra æðri
sviðunum til og þeim má breyta mjög með hugar- eða
viljastarfsemi.
Tvífarinn eða sameiningarlíkaminn fylgir manninum
í öllu hans jarðneska lífi. Hann er sambandsliðurinn milli
heilans og hinna dýpri laga hugarins, og hefur margt
mikilvægt að gera. Meðan maðurinn sefur, dvelur sálin
í tvífaranum, og jarðneski líkaminn er þá endurhlaðinn
orku. Svo að menn hafa með réttu gert sér grein fyrir
því, að svefninn er jafnvel enn mikilvægari en matur og
drykkur. Tvífarinn er ásýndum nákvæmlega eins og jarð-
neski líkaminn. Þeir eru samtengdir með tveim smágjörð-
um þráðum. Annar þeirra stendur í sambandi við þá tauga-
fléttu, sem nefnd er sólar-plexus, en hinn við heilann.
Þessir þræðir geta tognað mikið í svefni eða hálfsvefni.
Þegar maðurinn fær hægt andlát, slitna þessir þræðir
smám saman. Andlátið gerist, þegar þessar tvær helztu
sambandslínur við heilann og sólar-plexus eru alveg slitn-
ar.
Það er alkunn staðreynd, að lífið dvelur stundum í ein-
stökum sellum líkamans, eftir að sálin er farin. — Lækn-
ar hafa ávallt furðað sig á þessu fyrirbrigði, en skýringin
1) Hér er átt við hugarlíkamann.
2) Hér er átt við innsæis- eða viljalikamann. Ritstj.