Organistablaðið - 01.12.1971, Blaðsíða 2

og trúarlegan styrk. Fjórraddaður söngur væri ek'ki tii þess íallinn
að hvetja hinn almenna 'kirkjugest til þátttiiku, heldur Iþvert á móti,
þar sem ihonum findiist jafnvel að hann væri að ekemma kórsönginn.
'Fjórraddaður sálmasöngur mun ekki þekkjast í öðrum löndum,
a. m. k. e'k'ki Norðuriöndum og Þýzkalandi. Hins vegar er það al-
gengt í stærri kirkjum, að kirkjukórar séu starfandi, og þeirra hlut-
verk er þá að fegra guðsþjónustuna með viðameiri kórverkum en
hinar einfiildu útsetningar sem þekkjast í sáimasöngbókinni eru.
Með því að hafa gfögg skil milli isafnaðarsöngs og 'kórsöngs, fengist
hejjjjiiiegaista lausnin á þessu atriði guðsþjónuetunnar. Hægt væri að
miða lóniliæð þeirra sáimalaga sem syngja æt-ti af söfnuði, betur við
getu almennings en ef syngja ætti þau fjórrödduð af kirkj-ukór. Ekki
væri heldur hætta á því, að söngglaðir kirkjugestir „skemmdu“ vel
œfðan, i'Ieirraddaðan söng.
Hvað þa-rlf þá að gera lil að 'fá kirkjugeisti til að ta’ka þátt í söngn-
um? Fyrst og fremst þarf að miða 'lagaval og tónhæð við getu al-
mennings. Flest, en ekki öil sálmaiögin í sálmabókinni þarf að lækka
í lónhæð. Varast verður þó að iækka þau of mikið. Það er jafn
slæmt og ihitit. Hin görnlu, „klassisku“ sálmaiög, eru mörg vel faillin
til einraddaðs söngs. Aftur á móti eru mörg af hinum seinni tíma
„rómantísku“ 'lögum miðui hejrjiileg, þar sem þau 'byggja mikið á
„harmóníu“ þ. e. ihljómaselningu, og eins „dynamiskum“-breytingum,
(styrkleikaibreytingum). Þau lög væri því oft hepjnlegt að syngja
rödduð af kórnum. Stórt atriði er líka að meðan söfnuðurinn syngur,
standi 'hann ujrp, því eins og söngmálastjóri sagði: „Það er léttara
að syngja standandi, og erfiðara að þegja.“
í umræðunum kom það fram, að sálma'bókin er nú ófáanieg, en
vonir standa til að nýja sálma'bókin, sem unnið hefur verið að um
áralbil, komi út í byrjun næsta árs (1972), jafnvel í feibrúar. Auð-
vitað er frumskilyrði fyrir safnaðarsöng, að kirkjugestir hafi sálma-
bækur, og var rætt um nauðsyn þess, að laglínan sé prentuð með í
bó'kinni Það mun þó ekki verða nema að litlum hluta í nýju bókinni.
Áður en fundi var slitið, var lítililega minnst á umræðuefni fyrir
fund sem haldinn yrði fyrir jól, og verður á þeim fundi fjaliað um
samstarf prests og organista. Skildu menn síðan eftir vcl’hejijmaðan
og ánægjulegan fund, og uppbyggilegar umræður.
/. St.
2 ORGANISTAISLAÐIÐ