Morgunblaðið - 19.12.2009, Blaðsíða 52

52 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 19. DESEMBER 2009
✝ Brynja Júl-íusdóttir fæddist
á Siglufirði 19. janúar
1967. Hún lést á
Hornbrekku í Ólafs-
firði 12. desember
síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Júlíus Gunn-
laugsson, f. 24.1. 1924
og Guðfinna Steins-
dóttir, f. 6.1. 1928.
Brynja ólst upp á
Siglufirði í stórum
systkinahópi. Systkini
hennar eru Sólveig, f.
1951, Gunnar, f. 1953, Brynjar, f.
1955, d. 1965, Anna, f. 1959, Gunn-
laugur, f. 1962 og Sverrir, f. 1965.
Brynja kynntist manni sínum,
Þresti Ólafssyni, frá Ólafsfirði, árið
1990 og hinn 6. september 1997
gengu þau í hjónaband. Foreldrar
Þrastar eru Ólafur Víglundsson, f.
16.7. 1927 og Þor-
finna Stefánsdóttir, f.
28.4. 1933, d. 21.9.
2003. Þröstur á tvær
systur, Jörgínu, f.
1955 og Sigurlaugu, f.
1959.
Árið 1991 flutti
Brynja til Ólafs-
fjarðar með tvær
ungar dætur sínar,
Láru, f. 20.6 1985 og
Sólveigu Önnu, f. 20.9
1988, sem hún eign-
aðist í fyrri sambúð
með Þórði Lárussyni.
Hinn 8. mars 1995 eignuðust
Brynja og Þröstur dótturina Þor-
finnu Ellen.
Brynja vann við ýmis störf en
lengst af við verslunarstörf.
Útför Brynju fer fram frá Ólafs-
fjarðarkirkju í dag, laugardaginn
19. des., kl. 14.
Brynja mágkona er látin, aðeins
42ja ára. Það var okkur mikið áfall
þegar Brynja greindist með alvar-
legan sjúkdóm fyrir rúmu ári síðan,
sem nú hefur tekið hana frá okkur af
hinu jarðneska sviði. Þótt allir viti,
að allt líf endar með dauða, verður
maður stundum ekki sáttur við þann
sem öllu ræður, að svo ungt fólk sé
kallað burt frá okkur í blóma lífsins.
Það ríkir mikill söknuður í fjölskyld-
unni á þessari sorgarstundu. Það er
þó huggun í harminum, að stundum
getur það verið líkn, og eina úrræðið
sem við höfum, að fá að fara úr þess-
um heimi, þegar heilsan brestur og
veikindin eru orðin þungbær.
Brynja var yngst í systkinahópn-
um, sem ólst upp á Háveginum á
Siglufirði. Það eru sterkar taugar
sem tengja þessa fjölskyldu saman,
kannske ekki alltaf verið að fallast í
faðma, en ef eitthvað bjátar á, þá er
strax hafist handa. Þessa traustu
hjálparhönd og vináttu hef ég skynj-
að nú, betur en nokkru sinni fyrr,
þegar erfið veikindi hafa komið upp í
fjölskyldunni. Brynja var enginn eft-
irbátur annarra í þessu, því hún stóð
fyrir að skipuleggja ferðir með fjöl-
skyldunni og aðra samveru, til þess
að tengja enn betur bönd vináttu og
frændsemi innan fjölskyldunnar.
Gott var að koma við á Strandgöt-
unni í Ólafsfirði hjá þeim Þresti og
Brynju. Þar var alltaf heitt á könn-
unni og enginn skortur á bakkelsi.
Ég er þess fullviss, að kaffi fæ ég
áfram hjá Þresti, en ég veit ekki
hvort hann nær eins góðum tökum á
bakkelsinu og Brynja.
En nú á kveðjustund er mér efst í
huga þakklæti fyrir samverustundir
með Brynju, þær voru margar lær-
dómsríkar, bæði í sorg og í gleði. Á
erfiðum stundum, þegar tilkynnt
hafði verið um stækkandi mein í
höfði, var ef til vill farið út á golfvöll
til að sjá frænda taka þátt í golfmóti.
Það var líka gaman að hittast í Kerl-
ingarfjöllum á síðastliðnu sumri.
Ekkert var kvartað, þótt sjá mætti,
að veikindin væru alvarleg og líðan
Brynju ekki góð. Og ekki sakaði þá,
á erfiðum stundum, að hafa svo góð-
an og tryggan lífsförunaut sem
Þröst sér við hlið. Hann hefur staðið
sem klettur við hlið konu sinnar í
stríði við erfiðan sjúkdóm.
Við Sólveig biðjum góðan Guð að
blessa minningu Brynju Júlíusdótt-
ur, og við vottum Þresti og dætr-
unum Láru, Sólveigu Önnu og Þor-
finnu Ellen innilegrar samúðar
vegna fráfalls eiginkonu og móður.
Þá biðjum við foreldrum Brynju,
þeim Júlíusi og Guðfinnu allrar
blessunar og biðjum þess að þau yf-
irstígi þann missi, sem fjölskyldan
hefur orðið fyrir.
Björn Ó. Björgvinsson.
Í dag kveðjum við þig með sökn-
uði, elskulega frænka. Þótt heim-
sóknir okkar til Ólafsfjarðar hafi
ekki verið tíðar þá tókst þú ávallt vel
á móti okkur. Þú varst ákaflega dug-
leg og ávallt til reiðu. Við áttum
margar góðar stundir saman í gegn-
um árin og geymum góðar minning-
ar í brjóstum okkar.
Efst eru okkur í huga hinar árlegu
frænkuferðir og fjölskyldugöngurn-
ar síðustu sumur. Þessir árlegu við-
burðir stórfjölskyldunnar urðu til
þess að allir bundust enn sterkari
böndum. Þér voru þessar ferðir
mjög kærar enda varstu ein þeirra
sem komu þessum hefðum á og því
varst þú afar mikilvægur hlekkur í
að halda hópnum saman og gera
þessar stundir sem ánægjulegastar.
Ofarlega er í huga gangan sem þið
Binni bróðir skipulögðuð. Það var
sumarið 2008 er við gengum frá
Ólafsfirði til Héðinsfjarðar í stórri
fylkingu. Við lögðum af stað í þoku
niður í miðjar hlíðar. Þið Binni voruð
ákveðin í að af stað skyldum við fara
og að gangan yrði endurskoðuð ef
veðrið lagaðist ekki, en þið tölduð
víst að það myndi létta til sem og það
gerði. Er við komum á „toppinn“ var
blankalogn, heiðblár himinn og and-
lit okkar misrjóð. Þetta var yndisleg-
ur dagur sem við munum ætíð minn-
ast.
Síðar sama sumar hittum við, Jóa
og Íris, þig í Ásbyrgi í 25 stiga hita.
Það var mikið fjör og hlupum við öll
á eftir ömmustráknum þínum sem
var óhræddur við að ganga einsamall
á vit ævintýranna í næstu tjöldum.
Þar sáum við hversu mikill orkubolti
hann er enda ekki langt að sækja
það. Aðeins tveim vikum seinna
fengum við fréttir af veikindum þín-
um sem mörkuðu þáttaskil í lífi þínu
og fjölskyldunnar, við tók mikil bar-
átta við illvígan sjúkdóm sem þú ætl-
aðir að sigra í ásamt Þresti sem stóð
sem klettur við hlið þér.
Frænkuferðirnar hafa verið sann-
kallaðar ævintýraferðir sem reyndu
á þol okkar og styrk. Síðasta
frænkuhelgin okkar á Ólafsfirði nú í
haust er okkur afar minnisstæð,
þrátt fyrir veikindi þín tókst þú þátt
frá upphafi til enda, þrammaðir m.a.
með okkur í gegnum allar þrautirnar
sem skátarnir lögðu fyrir okkur í
Kjarnaskógi. Þú sýndir okkur þá,
sem fyrr og síðar, hetjuna sem þú
hafðir að geyma, aldrei kvartaðir þú
yfir örlögum þínum þrátt fyrir þær
miklu raunir sem lagðar voru á þig.
Þrátt fyrir allan þann baráttu-
styrk sem þú hafðir þá kvaddir þú
okkur þann 12. desember sl. Með
þessum orðum kveðjum við þig með
miklum trega, sorg og virðingu. Við
erum afar þakklátar fyrir allar þær
stundir sem við áttum saman í gegn-
um lífið og stoltar yfir að hafa átt þig
sem frænku.
Elsku Þröstur, Lára, Sólveig
Anna, Þorfinna, Hafsteinn Ingi,
Daníel Þór, amma og afi, ykkur
sendum við okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur.
Jóhanna, Íris og Guðfinna.
Í dag erum við að kveðja eina
sterkustu konu sem við höfum
kynnst, Brynju frænku. Þegar hún
greindist með þennan illvæga sjúk-
dóm vorum við viss um að ef einhver
myndi geta sigrast á honum þá væri
það hún. Sterk, er orðið sem kemur
fyrst í huga okkar þegar við hugsum
til Brynju. Hún var sterkur persónu-
leiki, ákveðin og samkvæm sjálfri
sér. Fyrir Brynju var uppgjöf aldrei
möguleiki, hvorki í amstri hvers-
dagsins né þegar hún stóð andspæn-
is óbilgjörnum sjúkdómnum.
Brynja var mikil fjölskyldukona
og hvergi vildi hún frekar vera en
með manni sínum og börnum. Hún
studdi þau í gegnum súrt og sætt, og
ekki síður okkur systkinabörnin,
hvort sem það var í sambandi við
íþróttir, skóla eða persónuleg mál-
efni. Hún var alltaf svo áhugasöm
um allt sem við tókum okkur fyrir
hendur og ávallt gátum við leitað til
hennar og fengið þann stuðning sem
við þurftum; hún var til staðar.
Brynja var líka kona sem var til í
allt. Við fjölskyldan höfum tvær
skipulagðar ferðir á ári, gönguferð
og konuferð þar sem Brynja var al-
gjörlega ómissandi. Hún var alltaf
tilbúin að leggja sitt á vogaskálarnar
til þess að gera ferðirnar ógleyman-
legar. Ferðirnar tvær í ár voru engin
undantekning og ómetanlegur tími
sem við áttum saman sem við þökk-
um fyrir í dag.
Hún var afbragðsgóður bakari
enda nautnaseggur mikill. Það var
ekkert betra en að stoppa í Ólafsfirð-
inum og fara í kaffi til Brynju og
Þrastar því þar kom maður aldrei að
tómum kofanum hvort sem það varð-
aði kræsingar eða áhugaverðar sam-
ræður. Við hverja fermingu, skírn,
útskrift eða aðrar stórveislur fór hún
fremst í flokki og bakaði þessar rosa-
legu hnallþórur sem hún skreytti af
mikilli list.
Það er erfitt og mikill missir að
þurfa að kveðja svona yndislega
konu sem var okkur svo kær og náin.
Minningin mun lifa í hjörtum okkar
og munum við búa að styrk Brynju
um ókomna tíð. Elsku fjölskylda, við
sendum ykkur okkar dýpstu samúð
og biðjum Guð að styrkja okkur öll í
sorginni.
Freydís, Eva Björk og
Heiðar Smári.
Elsku Brynja.
Allt frá unga aldri, þegar ég fór að
hugsa um uppruna minn, fann ég
mjög fljótt fyrir sterkri tengingu við
þig. Þessa sterka tenging kom strax
fram vegna nafnsins sem við bæði
berum í höfuðið á bróður þínum, sem
lést af slysförum ungur að aldri.
Bæði vorum við svo heppin að vera
skírð í höfuðið á honum Brynjari
frænda og hefur það verið mikill
heiður fyrir okkur bæði en það höf-
um við oft rætt í notalegu umhverfi.
Fljótlega eftir að við tengdumst
áttaði ég mig á því að það var alls
ekki bara nafnið sem tengdi okkur
heldur heillaðist ég líka að þeirri frá-
bæru manneskju sem þú hefur alltaf
verið. Við höfum átt margar frábær-
ar stundir saman og er ég einstakleg
þakklátur fyrir þær allar, sérstak-
lega var gaman að vinna með þér í að
leysa verkefni en þar sýnir þú þenn-
an frábæra dugnað, sanngirni, hlýju
og prakkaraskap sem ég tel að hafi
einkennt þig sem manneskju.
Þú hefur alltaf verið einstaklega
hlý í minn garð og hefur tekið fjöl-
skyldu minni opnum örmum. Há-
punktur þess fyrir mig var þegar
Benóný Dagur sonur minn var hjá
ykkur hjónunum í smá tíma og kom
glaðari heim en ég hafði áður séð,
hann var greinilega að upplifa það
sama og ég. Ef ég hefði ekki vitað
hvert hann fór hefði ég pottþétt
giskað á að hann hefði verið að koma
frá þér eða Sverri frænda en hann
eins og ég hefur alltaf fundið fyrir
mjög sterkri tengingu til ykkur sem
vaxið hefur mikið á síðustu árum.
Brynja, í þínum erfiðu veikindum
sýndir þú og sannaðir að þú ert ótrú-
leg manneskja sem ég hef alltaf ver-
ið ákaflega stoltur af. Fjölskyldan
okkar með Þröst, mömmu, Sverri og
Önnu í framlínunni stóðu sig ótrú-
lega. Það er ljóst að það er umhverf-
ið sem skapar okkur að miklu leyti
og sá ég vel í þessu ferli sem og á
öðrum tímum hversu frábæra for-
eldra, systkini, fjölskyldu og einstak-
an mann þú átt. Þeim öllum þakka ég
sérstaklega fyrir að hafa hugsað
svona vel um þig í veikindunum og
gert þig að þessari frábæru mann-
eskju.
Elsku Brynja,
með söknuði og tárum,
ég kveð þig.
Elsku Brynja
Minningin um þig mun lifa hjá
mér og fjölskyldunni að eilífu.
Þinn frændi,
Brynjar.
Elsku Brynja mín, það er ekki
auðvelt að setjast niður og ætla að
kveðja í minningargrein en ég ætla
samt að reyna.
Þú háðir hetjulega baráttu við ill-
vígan sjúkdóm sem hafði betur í
stríðinu. Það er eitthvað sem ég á
erfitt með að skilja því í mínum huga
kom ekkert annað til greina en að þú
myndir vinna.
Þú varst svo sterk, dugleg og
ákveðin og mikil keppnismanneskja,
þú varst ekki alveg til í að tapa.
Þú varst svo hress og skemmtileg
og stundir okkar saman í „Dásam-
lega klúbbnum,“ sem átti í upphafi
að vera félagskapur svo að þér leidd-
ist ekki eins mikið eftir að þú veiktist
og gast ekki unnið, varð okkur öllum
sem í honum erum svo mikilvægur
og skemmtilegur, en á sama skapi
sorglegur, en við höldum ótrauðar
áfram að hittast og það er sannar-
lega mín trú að við eigum allar eftir
að hittast aftur og þá verður mikið
spjallað, hlegið og knúsast.
Þú varst og verður ein besta að-
stoð mín í að hætta að reykja. Ég gat
bara ekki verið þekkt fyrir að halda
áfram þegar þú gast hætt.
Við, dásamlegu konurnar, vorum
oft að gantast með það hvort við
gætum nokkuð fengið að verða syst-
ur þínar. Við öfunduðum þig af því
yndislega nána sambandi sem er í
fjölskyldunni þinni og ég votta for-
eldrum þínum og systkinum mína
dýpstu samúð, því missirinn er svo
mikill.
Ég Guð nú bið að gæta þín
og græða djúpu sárin mín.
Í bæn ég bið þig sofa rótt
og býð þér góða nótt.
(S.P.Þ.)
Ég kveð þig kæra vinkona en við
munum hittast aftur.
Elsku Þröstur, Þorfinna Ellen,
Sólveig Anna, Lára og ömmustrák-
arnir 2, Hafsteinn Ingi og Daníel
Þór, ég og mín fjölskilda vottum
ykkur okkar innilegustu og dýpstu
samúð í ykkar miklu sorg. Guð varð-
veiði ykkur öll.
Aðalheiður Sigurjónsdóttir
(Alla) og fjölskylda.
Það er með miklum trega sem ég
sest niður og skrifa nokkur fátækleg
orð um Brynju Júlíusdóttur sem
verður jarðsungin í dag frá Ólafs-
fjarðarkirkju, aðeins 42 ára gömul.
Ég kynntist Brynju vel þegar hún
byrjaði aftur að vinna hjá Samkaup-
um í desember 2005 en hún hafði
starfað lengi við verslunarstörf,
meðal annars í útibúi KEA, Strax og
nú síðast í Samkaupum/Úrvali í
Ólafsfirði eða samtals í 15 ár.
Brynja var kraftmikil og dugleg
kona með mikið keppnisskap. Það
kom berlega í ljós þegar lið versl-
unarinnar tók þátt í árlegu bandý-
móti hér í Ólafsfirði. Hún lagði mikið
á sig til að við næðum sem bestum
árangri og þoldi illa að tapa. Einnig
er mér mjög minnisstætt og lýsti það
Brynju vel þegar dóttir hennar var
að æfa með Leiftri til að fara á pæju-
mót. Fylgdist hún þá vel með stúlk-
unum á æfingum og rétt áður en
mótið hófst var hún ekki nógu ánægð
með stúlkurnar og boðaði þær sjálf á
aukaæfingar því það þyrfti að bæta
margt. Sem þær og gerðu undir
handleiðslu hennar. Brynja byrjaði
að finna fyrir veikindum í ágúst
2008, en þá greindist hún með ill-
kynja mein í höfði. Hún fór í aðgerð
sem virtist hafa gengið vel og í kjöl-
farið í lyfjameðferð. Þrátt fyrir
hennar mikla keppnisskap og dugn-
að tókst henni ekki að vinna bug á
veikindum sínum og andaðist hún á
Hornbrekku laugardaginn 12. des-
ember eftir erfiða baráttu.
Við starfsfólk Samkaupa-Úrvals
söknum góðrar konu og hefðum svo
gjarnan vilja njóta krafta hennar
lengur. Við vitum svo lítið og skiljum
svo fátt, er við stöndum frammi fyrir
afli og vilja þess almættis er lífið gef-
ur og lífið tekur. Nú ríkir harmur hjá
eiginmanni og dætrum, í hjörtum
þeirra er mikil eftirsjá eftir elsku-
legri eiginkonu og móður, en minn-
ingin um góða konu er ætíð harma-
bót og trúin á Guðs eilífu náð og
blessun er öllum syrgjendum styrk-
ur og aflvaki á erfiðum stundum.
Hugur okkar er hjá fjölskyldu
Brynju, Þresti eiginmanni hennar og
dætrunum þremur Þorfinnu, Sól-
veigu og Láru sem hafa misst góða
eiginkonu og móður, megi algóður
Guð veita ykkur styrk á þessum erf-
iðu tímum.
Þorsteinn Þorvaldsson,
verslunarstjóri.
Brynja Júlíusdóttir
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Innilegar þakkir færum við þeim fjölmörgu sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
okkar ástkæru móður, tengdamóður, ömmu, lang-
ömmu og langalangömmu,
GUÐRÚNAR Ó. KARLSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Hrafnistu
í Hafnarfirði.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Sigríður Hrefna Magnúsdóttir,
Ólöf Sylvía Magnúsdóttir, Guðmundur Kr. Guðmundsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GÍSLI SVEINSSON,
Aflagranda 40,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
22. desember kl. 11.00.
Jarðsett verður í Fossvogskirkjugarði.
Auður Guðmundsdóttir, Hilmar Viggósson,
María Anna Gísladóttir, Jóhann Gunnar Helgason,
Guðríður Jóhanna Gísladóttir,
Sveinn Gíslason, Ester Jóhannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.