SunnudagsMogginn - 14.11.2010, Blaðsíða 15

mótið sem ég keppti á í Hollandi um daginn, það er
meðal þeirra næststerkustu og þar komst ég í átta liða
úrslit. Á þannig mótum eru allir þeir bestu í heimi en
svo fer ég líka stundum á mót þar sem er fólk frá svona
30 á heimslista niður í 100 og á þeim mótum kemst ég
gjarnan í undanúrslit og úrslit,“ segir Ragna.
Reynslunni ríkari
Sem barn var Ragna í fimleikum en byrjaði í badminton
þegar hún var níu ára gömul en eldri bróðir hennar var
líka í badminton. Þau systkinin fylgdust síðan að í
íþróttum og Ragna hætti í fimleikum og fór að einbeita
sér að badmintoninu. Hún var 13 ára gömul þegar Elsa
Nielsen fór á Ólympíuleikana og segir að þá hafi hún
uppgötvað að þetta vildi hún líka gera og ákvað þar
með að komast á Ólympíuleikana einn daginn og æfa á
fullu þar til hún yrði orðin nógu gömul til að fara á mót
erlendis. Árið 2002 byrjaði hún að keppa á alþjóðlegum
mótum og reyndi fyrst við Ólympíuleikana 2004 og
nærri því komst inn. Hún var síðan reynslunni ríkari
árið 2008 og komst þá áfram.
Á svipuðum stað og 2007
„Í dag er ég í einkaþjálfun hjá þjálfaranum sem ég hef
æft hjá síðan ég var lítil. Hann kemur upprunalega frá
Kína en hefur búið hér í 20 ár. Við æfum tækni, snerpu-
æfingar og aðrar badmintonæfingar saman tvisvar í
viku. Svo er ég á kvöldæfingum með meistaraflokki og
þá er ég aðallega að æfa með strákunum. Þar er æft
spilaform og annað slíkt. Síðan er ég líka í einkaþjálfun
í World Class, er að lyfta og æfa þolið, fer í spinning og
jóga. Maður þarf sífellt að vera að byggja upp þolið og
líka að vera sterkur líkamlega. Ég er ekkert alltaf að æfa
inni á badmintonvellinum og þurfti líka að passa hnéð,
lyfta og styrkja það. Mér finnst ég vera komin núna á
svipaðan stað og þegar ég var upp á mitt besta árið
2007. Þá gekk mér mjög vel og held að ég sé að komast
á þann stað núna. Ég er mikill sóknarspilari og gengur
best þannig en það mætti þá á móti segja að ég gæti
bætt vörnina mína aðeins. Maður reynir að bæta sig
þannig að hvort tveggja verði jafn gott,“ segir Ragna.
Heimspekin og sálfræðin nýtast
Spurð um andlegu hliðina í kjölfar meiðsla og uppbygg-
ingar á nýjan leik segir Ragna að þar hafi BA-nám í
heimspeki og sálfræði, sem hún lauk frá Háskóla Ís-
lands í fyrra, nýst sér vel. Það hafi hjálpað sér við að
pæla í hlutum eins og því hvernig líkaminn og sálin
tengjast, en um það fjallaði einmitt BA-ritgerð Rögnu.
Hún segist sjálf pæla mikið í íþróttasálfræði og fór til
tveggja íþróttasálfræðinga á sínum tíma. Ragna segir að
þeir leggi áherslu á að fólk hugleiði, ímyndi sér sig að
vinna leiki, ímyndi sér að líkaminn muni lagast af
meiðslum og að fólk sjái sjálft sig fyrir sér spila eins og
það sé upp á sitt besta. Hún segist hafa nýtt sér það vel,
líka til að bæta einbeitinguna. Þá hefur Ragna farið á
ýmsa fyrirlestra á vegum Íþrótta- og ólympíusambands
Íslands (ÍSÍ) t.d. hjá Sigurði Ragnari, þjálfara kvenna-
landsliðsins í fótbolta, og Guðmundi handboltalands-
liðsþjálfara. Hún segist halda að aukinn áhugi sé á and-
legu hliðinni í dag og þeir sem standi sig vel með sínum
liðum, eins og þeir tveir, hugsi um að breiða út þennan
boðskap.
Hefur aldrei drukkið eða reykt
Ragna reynir líka að breiða út þennan boðskap í for-
varnahópnum sem hún hefur stjórnað hjá TBR síðan í
haust. Forvarnarhópurinn er fyrir þá unglinga sem hafa
ákveðið að neyta ekki vímuefna en þeim er umbunað
fyrir með aukaæfingum og fyrirlestrum þar sem áhersla
er lögð á andlegu hliðina og taktískar æfingar. „Ég hef
lagt mikinn metnað í það að vera frábær fyrirmynd en
ég drekk ekki eða nota tóbak. Þessu vildu þjálfararnir
og framkvæmdastjórinn hjá TBR að ég myndi miðla til
yngri krakkanna. ÍSÍ hefur þrýst dálítið á sérsamböndin
að koma af stað svona forvarnarstarfsemi fyrir ung-
linga. Hópurinn sem ég sé um er keppnishópur TBR en í
honum eru unglingar á aldrinum 16 til 19 ára. Þeir æfa
mikið, ætla sér að ná langt og hreinlega aldrei að
drekka, reykja né nota munntóbak. Þetta er stór hópur
yngri kynslóðarinnar þannig að þetta er mjög gott fyrir
framtíðina. Starfið byggist þannig upp að ég held auka-
æfingar með þeim þar sem komið er meira inn á and-
lega þáttinn og taktísku hliðina. Við hittumst af og til
um helgar og spjöllum saman, ég held líka smáfyr-
irlestur og svo förum við á taktíska æfingu þar sem ég
miðla til þeirra því sem ég hef lært á mótum erlendis.
Eins og t.d. hvernig aðrir leikmenn haga sér og hvernig
maður á að höndla það,“ segir Ragna.
Eru unglingar beittir miklum hópþrýstingi á þessum
aldri?
„Það er alltaf einhver þrýstingur, kannski sérstaklega
á þessum aldri þegar krakkar eru að byrja í mennta-
skóla. Það getur verið freistandi að byrja að drekka ef
þau eru feimin t.d. En nú finnst mér eins og það séu
alltaf að koma fram í fjölmiðlum góðir íþróttamenn sem
drekka ekki og tala um það. Það hlýtur að hafa góð
áhrif á þessa krakka að sjá að þeir sem standa sig vel
neyta ekki vímuefna. Ég held að það sé líka gott fyrir
þau að hafa stuðning af mér og hvert öðru. Geta sagt ef
það er þrýst á þau að þau séu í forvarnarhóp og geti
ekki svikist undan. Sjálf tók ég snemma þá ákvörðun
með Ingó, bróður mínum, sem er þremur árum eldri,
að drekka ekki. Við stóðum saman í þessari ákvörðun
og þetta gerði það að verkum að ég hef alltaf mætt fersk
á morgunæfingar um helgar og hef alltaf getað lagt mig
100% fram á hverri æfingu,“ segir Ragna.
Fær gæsahúð
Áður fór Ragna oftast ein í keppnisferðalög þar sem
styrkir voru ekki nógir en TBR stendur nú vel á bak við
hana og tekur hún yfirleitt þjálfarann sinn með í ferð-
irnar. Hún segir að það muni ótrúlega miklu að hafa
hann með. Bæði til að þjálfa sig í leiknum og líka til að
sjá um praktísk mál. Það sé líka ekki eins einmanalegt
að hafa ferðafélaga. Á keppnisdag passar Ragna sig á því
að vakna snemma og sofa ekki of mikið. Hún byrjar
daginn alltaf á því að fara í um hálftíma göngutúr og
anda að sér fersku lofti. Síðan fær hún sér góðan morg-
unmat og hugleiðir, sér fyrir sér leikinn, eins og
íþróttasálfræðingar mæla með, sér fyrir sér að hún sé að
vinna, gangi vel og líði vel þegar hún sé að keppa. Þá
hefur hún tekið sér handboltalandsliðskappana til fyr-
irmyndar en þeir gera myndband fyrir leiki (eins og t.d.
frægt varð í kringum Ólympíuleikana). Ragna gerði sér
slíkt peppmyndband, sem er um tíu mínútna langt og í
því eru textar og myndir og lag sem hún segir að láti sig
fá gæsahúð og pæla af hverju hún sé að þessu. Þannig
fái hún góða tilfinningu og sigurviljann.
Skemmtilegast að vinna
„Þegar maður er búinn að æfa svona mikið og sleppa
mörgu vegna æfinga er það skemmtilegast að vinna
leiki og mót. Þá hugsar maður að þetta sé þess virði.
Sérstaklega með að komast inn á Ólympíuleikana. Ég er
í þessu líka til að upplifa það að vera þar og hef varið
síðastliðnum átta árum í að uppfylla þann draum um að
komast þangað. Það er líka svo margt gott sem fylgir
þessu. Ég borða afar hollt, er alltaf að æfa þannig að lík-
aminn er í góðu formi, ég verð ekki veik og líður ótrú-
lega vel bæði á líkama og sál. Ef ég á stund milli stríða
finnst mér gott að fara í göngutúr, hitta stelpurnar og
vera með kærastanum mínum. Bara eitthvað afslappað,
ég sæki lítið í að vera að plana eitthvað mikið,“ segir
Ragna sem nú er farin að blogga og má fylgjast með
ferðum og árangri þessarar afrekskonu á ragnaingolf-
s.bloggar.is
’
Sjálf tók ég snemma þá
ákvörðun með Ingó,
bróður mínum, sem er
þremur árum eldri, að
drekka ekki. Við stóðum
saman í þessari ákvörðun.
14. nóvember 2010 15
Í nýlegri könnun sem gerð var á vegum Íþróttabandalags Reykjavíkur kom TBR best út allra félaga. En af nemendum í 8.-10.
bekk grunnskóla sögðust 87% vera ánægð með þjálfarann sinn og 92% vera ánægð með æfingaaðstöðuna. Ragna segist
telja að þetta stafi helst af því að þjálfararnir séu mjög fínir og skemmtilegir og leggi áherslu á að tala við krakkana í einrúmi
af og til. Þannig finnist krökkunum þau skipta máli þegar þau koma á æfingar og tekið er eftir því að þau mæti. Þetta sé aðal-
ástæðan en aðstaðan sé líka mjög góð sem skipti máli.
Ánægja með félagið
Krakkarnir í forvarn-
arhópnum hennar Rögnu
fá sérstakar aukaæfingar
þar sem lögð er áhersla á
andlegu hlið íþróttanna.