Vera - 01.10.1992, Blaðsíða 20
VERA SPYR
VALGERÐI H. BJARNADÓTTUR
JAFNRÉTTISFULLTRÚA AKUREYRAR
ERU JAFNRÉTTISFULLTRÚAR
AÐEINS VINNUKONUR KERFISINS?
Jafnréttisfulltxúi Akureyrarbæj-
ar hóf störf í ágúst 1991 og er enn
eini starfsmaður opinbera kerfis-
ins hér á landi sem ber starfs-
heitið „jafnréttisfulltrúi“, þótt hjá
einstaka opinberri stofnun starfi
nú fólk að jafnrétti kynjanna með
ýmsum hætti. Það er þvi varla
hægt að tala um jafnréttisfulltrúa
í fleirtölu, og ekki auðvelt íyrir þá
sem gegnir þessu starfi að meta
hlutlaust að hve miklu leyti hún
er vinnukona eða ekki. Þó skal ég
reyna.
Jafnréttisfulltrúi Akureyrar er
fulltrúi bæjarbúa, ekki síður en
kerfisins. Hlutverk mitt er að
vinna að jafnrétti kynjanna í bæj-
arfélaginu, þ. á m. innan veggja
bæjarstofnananna. Verkefni mín
koma flest úr eigin smiðju eða
jafnréttisnefndar, þ.e. ég hef
frumkvæði að flestu því sem ég
geri, ég móta það og vinn það. Ég
fæ þó fólk til liðs við mig í mörgum
tilvikum, s.s. í rannsóknarverk-
efnum og sum verkefnin eru
samstarfsverkefni fleiri en einnar
stofnunar, t.d. ráðstefnur og
námskeið. Það hefur aukist síð-
ustu mánuði að til mín leiti fólk,
starfsmenn bæjarins og bæjar-
búar, til að fá ráðgjöf og stuðning
í málum sem það er að glíma við
og sem varða stöðu kynjanna. Sú
þróun er árangur mikils kynning-
arstarfs sem hefur farið fram á
þessu eina ári sem ég hef starfað.
Það er einnig mikið leitað til mín
sem fagmanneskju, sérfræðings í
málefnum kynjanna, til að halda
fyrirlestra og erindi um stöðu
kynjanna, svara spurningum í
fjölmiðlum o.s.frv.
Sjálfsstyrkinganámskeið fyrir
konur, sem ég vinn i samstarfi við
fjölskylduráðgjafa Heflsugæslu-
stöðvarinnar, eru meðal þess
ánægjulegasta sem hefur verið á
verkefnaskrá jafnréttisfulltrúa
þetta fyrsta ár. í gegnum þau get
ég miðlað því sem ég tel skipta
máli til að styrkja stöðu og sjálfs-
mynd kvenna, en auk þess kemst
ég þar í tengsl við konur, alls
konar konur, í þessum bæ. Nám-
skeiðin eru ekki síður skóli fyrir
mig en þær. Konurnar sem hafa
sótt námskeiðin eru á aldrinum
22-67 ára. Þær eru nemar, hús-
mæður, vinnukonur og stjórn-
endur, sumar háskólamenntaðar
og aðrar vel menntaðar úr skóla
lífsins. Mæður, ömmur og dætur
og allt í senn. Sumar starfa hjá
Akureyrarbæ og eru þar með
sjálfar vinnukonur kerfisins. Ég
þekki ekki aðra leið til að ná út
fyrir veggi skrifstofunnar minnar
og kerfisins, til þeirra sem ég á að
þjóna, og ég held að þetta sé eitt
ánægjulegasta verkefni sem ég
hef unnið um dagana.
Starfsheitið jafnréttisfulltrúi gef-
ur til kynna að ég eigi að vinna að
málefnum beggja kynja. Það geri
ég vissulega líka, þvi þótt aðal-
áherslan sé á konur, þá vitum við
að það kemur báðum kynjum til
góða. Það er engum í hag að karl-
vægið sé jafn yfirþyrmandi og það
er. Hins vegar vonast ég til að geta
komið á sambærilegum nám-
skeiðum fyrir karla, sem þó verða
auðvitað öðruvisi uppbyggð, þótt
markmiðið sé í raun það sama,
það er að kenna þeim að rækta
kvenhlið sína, til mótvægis við
karlhliðina.
Jafnvægi kynjanna í okkar
heimi er mitt hjartans mál. Mis-
vægið tel ég vera orsök flestra
vandamála okkar og það er þess
vegna stórkostlegt að fá að starfa
innan kerfisins að þvi að minnka
misvægið og hafa til þess fjár-
magn og nokkuð fijálsar hendur.
Ég er vfssulega vfnnukona bæjar-
búa og þess hluta kerfisins sem
er mér sammála, en ég er bless-
unarlega laus við að þurfa að
vinna verk sem ég er ósátt við. □
Akureyrl, ó vaxandi tungll í september 1992.