Dagblaðið Vísir - DV - 15.07.2004, Blaðsíða 15

DV Menning
FIMMTUDAGUR 15. JÚLÍ2004 15
Bók Alexanders McCall Smith
um Kvenspæjarastofu númer eitt er nú komin út í íslenskri
þýðingu Helgu Soffíu Einarsdóttur. Alexander er lögfræð-
ingur frá Simbabve með heilbrigðisrétt sem sérgrein og
hefur í gegnum tíðina sent frá sér ótal fræðirit, smásögur
og barnabækur. En árið 1998 kom fyrsta
sagan um einkaspæjarann knáa
Ramotswe í Botsvana út og
fékk góðar viðtökur
svo hann ákvað að
skrifa meira um þessa
ágætu konu. Þær eru
nú orðnar fimm og
ekkert lát á
Ramotswe-æðinu,
verðlaunum Alexand-
ers fyrir innhald bók-
anna og hönnuða fyrir
bókakápurnar.
A morgun.yerður opnuð sýning á
noggmyndaverkmu „bí?* eftir
Einar Má Guðvarðarson í Sverrissal. „Bið“ eru
fimm mótaðar og lóðréttar fígúrur sem mynda
hring um aflanga vatnsskál. Vitnað er í lista-
manninn í sýningarskrá og segir hann þar
meðal annars: „Hún er bið kynslóðanna en
einnig hverrar manneskju." Einar Már til-
einkaði verkið öllum þeim sem bíða át-
ekta, þjóðarbrotum og einstakling-
um sem þrá frelsi og sjálfsákvörð-
unarrétt - réttinn til að lifa sinn
draum. Einar Már rak vinnustofu og
sýningarhúsnæði í Ljóaklifi í Hafnar-
firði en dvaldi einnig langdvölum í
Japan. Hann lést fyrir ári og ánafn-
rlafnarborg verk sitt „Bið“.
. Skáld frá Vopnafirði á skálda-
kVÖIdl Klukkan 20 í kvöld hefst dagskrá í Miklagarði á
Vopnafirði tileinkuð skáldunum Guðfinnu Þorsteinsdóttur
eða Erfu, Þorsteini Valdimarssyni og Sigurði Þórarinssyni
jarðfræðingi, en þau voru öll fædd á Vopnafirði. Eysteinn
Þorvaldsson bókmenntafræðingur og
Guðmundur Sigvaldason jarðfræð-
ingur fjalla um skáldskap þrem-
menningana en Margrét Helga Jó-
hannsdóttir leikkona les úr verkum
þeirra. Nemendur Vopnafjarðar-
skóla.Tónlistarskóla Vopnafjarðar,
Gunnar Guttormsson, Halldór
Ólafsson, Jón K. Arnarson
Þorbjörn Rúnarsson og Muff
Warden skemmta með söng
og hljóð-
færaslætti.
Ragnheiður Gyða
Jónsdóttir vaktar mannlíf
og menningu.
rgj@dv.is
Hellamálverk
á Englandi
Fyrirréttu ári
fundust 12
myndir í
Creswell-hellum
á Englandi. I vor
og sumar hafa sérfræðingar
rannsakað myndirnar með
aðstoð sólarljóssins ekki síður
en rafmagns og komist að því
að hellisbúar skreyttu veggina
fyrir 13þúsund árum. Isaldar-
listamennirnir notuðu skorur í
berginu og útfærðu frekar til
að skapa myndir afvísundum,
dádýrum, björnum og að
minnsta kosti þremur tegund-
um fugla. Ensku hellamynd-
irnar jafnast ekki á við eldri á
Spáni og ÍFrakklandi að gæð-
um og magni, en bresku sér-
fræðingarnir tala þó um hina
sixtínsku kapellu ísaldarinnar.
Þetta eru einu merki um list-
sköpun fornsteinaldarmanna
á Bretlandseyjum.
Glymskrattar
borgarinnar
Djasssveitin Glymskratt-
arnir varð til í verkefn-
inu Skapandi sumar-
starfhjá Reykjavíkur-
borg og Hinu Húsinu.
Þótt verkefninu sé form-
lega lokið hættu Glym-
skrattarekki djassiðkun
sinni. Þeir verða á Rósenberg á
laugardagskvöld og spila þar
og syngja djassóþusa fráýms-
um tímum. Um sönginn sjá
þær Sigríður Thorlacius og
Hildigunnur Einarsdóttir,
Steingrímur Karl Teague er við
hljómborðið, Grímur Helgason
blæs í klarínett, Andri Ólafsson
plokkar kontrabassann en
Magnús Tryggvason lemur
húðir.
Þúfan hennar
Huldu Hákon
„Mér finnst Hulda Hákon
ákaflega skemmtilegur
myndlistarmaður. Á
sýningunni núna er
hún að fást við sitt
nánasta umhverfi á
Hverfisgötunni og
það er ekki verra
að hafa það í
huga þegar mað-
ur virðir verkin
fyrir sér. Þetta er
svona þúfan
hennar Huldu
Hákon."
Lilja Pálmadóttii,
myndllistarmaöui
Harmonikuhátíð Reykjavíkur 2004 hefst á laugardag. Hátíðin hefur verið sumarhá-
tið siðan 1999 en á sér lengri sögu. Áhugi á harmonikuleik og tónlist eykst jafnt og
þétt eftir nokkra lægð síðustu áratugina. í fjölskyldu Jónatans Karlssonar hefur
hljóðfærið lengi verið í hávegum haft, hann hefur undirbúið hátíðina.
Ungar stúlkur elska nikkuna
„Hér í Reykjavík starfa bæði fél-
ög harmonikuleikara og harmon-
ikuunnenda," segir Jónatan Karls-
son. „En svo eru harmonikufélög
starfrækt um allt land. Hljóðfærið
var allsráðandi hér á landi á árum
áður en áhuginn dvínaði nokkuð á
árum popps og rokks. En síðustu
10-15 ár hefur
harmonikan
ikuleik en piltar. Þetta er ekki leng-
ur hópur gamalla karla að spila,
strákar læra á harmonikur og stelp-
urnar láta æ meira að sér kveða."
Nikkan í fjölskyldunni
Mönnum ber almennt saman
um að faðir Jónatans, Karl Jón-
atansson, hafi öðrum fremur greitt
götu harmonikuleikara
og -unnenda á ís-
landi. Að sögn
Jónatans kenndi
faðir hans harm-
onikuleik í hálfa
öld, „og hann
stofnaði Harm-
onikufélag Reyk-
javíkur árið 1986
en félag harmon-
ikuunnenda í
Reykjavík
stofnaði hann 1978. Svo hefur hann
átt hlut að stofnun félaga um allt
land og Harmonikumiðstöðin er
eiginlega framlenging á hans starfi.
Landssamband harmonikufélaga
hittist á landsmótum en félögin
starfa í sínum heimabyggðum að
kynningu og kennslu," segir Jónat-
an ennfremur.
Góðir gestir
Á laugardaginn verða klassískir
hamoniku-
tónleikar í
Fríkirkj-
15. „Matthías Kormáksson byrjar
en þetta eru kveðjutónleikar hans,
hann er að fara í nám í útlöndum,"
heldur Jónatan áfram. „Síðan spilar
Igor Zavadsky, hann hefur hlotið
ótal viðurkenningar og verðlaun
fyrir harmonikuleik á alþjóðavett-
vangi og var valinn þjóðarlistamað-
ur Úkraínu fyrir fjórum árum. Hann
spilar tónverk eftir Bach, Mozart,
Vivaldi, Albinoni, Chopin, Paganini
og Piazolla svo nokkrir séu nefndir.
Á sunnudeginum hefjast hátíða-
höldin kl. 13 í Árbæjarsafni, þar
spila innlendir og erlendir þátttak-
endur um allt safn og sennilega
verður um helmingurinn kven-
kyns," segir Jónatan Karlsson hjá
Harmonikumiðstöðinni.
sótt í sig veðr-
ið og nú
sækja ,
i ungar |
‘ f stúlkur 1
' ekki síður 1
' nám í '
harmon-
unm
Reykja-
vík og
hefjast
þeir kl.
Igor Zavadsky frá
hamonikuleikari Þjóðar-
listamaður Úkraínu árið
2000 er heillaður aflslandi.
Karl Jónatansson harmon
ikufrömuður Spilaði fyrst
fyrir dansi 11 áraá ballilslld-
arverksmiðjunni á Krossanesi.
pS Jonatan Karlsson hjá
•" I Hamonikumiðstöðinni
O „Harmonikufélög eru
m starfrækt um allt land"
Minjar uppgangstímans á Seltjarnarnesi á 19. öld rannasakaðar
Fornleifarannsóknir á Nesinu
í sumar hefur Margrét Hermanns Auð-
ardóttir fomleifafræðingur haft umsjón
með rannsóknum við Bygggarðsvör á Sel-
tjamamesi. „Umhverfisnefnd Seltjamar-
nesbæjar hafði frumkvæöi aö þessum
rannsóknum og að fengnu leyfi hjá Fom-
leifavemd rflásins var hafist handa," segir
Jónmundur Guðmarsson bæjarstjóri.
„Þegar íslendingar hófu að sækja sjó í
auknum mæli á 14. og 15. öld, þéttist
byggðin víöa við sjávarsíðuna, afbýlið
Bygggarðar em frá þeim tíma. Á19. öld var
svo mikill uppgangstími hér á Nesinu, síð-
an dró úr útgerð opinna skipa og Seltim-
ingar snem sér að þilskipaútgerð. Þeir áttu
tíu þilskip í upphafi 20. aldar en útgerð
þeirra var liðin undir lok árið 1910," segir
Jónmundur. „Leifar uppgangstímanna á
19. öld em hér vítt og breitt um Seltjamar-
nesið og við viljum viðhalda þessum minj-
um og jafnvel byggja mannvirki, endurgera
að einhverju leyti það sem þama var á 19.
öld. En áður en við hæfumst handa við þaö
vildum við athuga hvað væri undir." Marg-
rét Hermanns Auðardóttir vinnur nú að
skýrslu um rannsóknina en megintUgangur
hennar var að kanna hlutverk og aldur val-
inna mannvirkjaleifa við Bygggarðsvörina.
„En ég held að mér sé óhætt að segja að
þama fundust ekld minjar um hús eða slflt-
ar byggingar, þetta virðast aðallega vera
garðar og hleðslur. Að lokinni rannsókn-
inni og að fengnum niðurstöðum ættum
við að geta gert hér eftirllkingu af útgarðs-
vör,“ segir Jóiunundur Guðmarsson, bæj-
arstjóri á Seltjamamesi.
4j Jónmundur Guðmars-
Jgj son bæjarstjóri á Sel-
S tjarnamesi „Viljum gera
3§ eftirllkingu afútgarðsvör.