Prentarinn - 01.03.1996, Blaðsíða 8

BÓKAGERÐARMENN
Draumur að veruleika
Það leynast
margir hœfileika-
ríkir einstakl-
ingar innan
prentstéttarinnar
sein ífrístundum
sínum leggja
stund á hin ýmsu
áhugamál.
Leó Torfason
er einn þeirra og
er það tónlistin
ásamt hugleiðslu
sem á hug
hans allan.
Leó er fæddur og uppalinn á
Akureyri en er nú búsettur í
Reykjavík. Hann er lærður offset-
ljósmyndari og vinnur hjá Prent-
hönnun. Fyrir skömmu gaf hann út
hljómdisk sem inniheldur frum-
samið efni og er flutningurinn að
mestu leyti í höndum hans sjálfs.
Tónlistin hefur löngum verið stór
þáttur í lífi Leós og hefur hann
spilað með hinum ýmsu böndum frá
unglingsárum. Ég hitti Leó á kaffi-
húsi fyrir skömmu og ræddi við
hann um daginn og veginn en fyrst
og fremst hljómdiskinn „Draumsýn"
sem hann gaf út fyrir skömmu.
þarf að útsetja lagið og þar hefur nú
tölvan komið mér að góðum notum.
Svo þarf að velja hlóðfæraleikara
sem henta, nema að maður spili á
allt sjálfur, fara í hljóðver og taka
upp...“
- Það er líklega betra að vera vel
undirbúinn?
„Það skiptir mjög miklu máli að
vera vel undirbúinn áður en komið er
í hljóðverið því þar byrjar gjald-
mælirinn að tifa... Að vera búinn að
leggja línurnar, hvemig „sound“ á að
nota, hvemig hljóðblöndunin á að
vera og svo framvegis."
PÁLL Þ.
ÓLAFSSON
- Hvernig varð þessi hug-
mynd til hjá þér Leó, að gefa
út hljómdisk algerlega á
eigin spýtur?
„Þetta var búið að
vera draumur hjá mér
um árabil, eiginlega frá
því að ég var unglingur. Ég
hef alltaf samið tónlist og það
blundaði alltaf í mér að gefa hana
út. Kaflaskilin verða þegar ég kaupi
mér tölvu 19S7, þá varð svo miklu
auðveldara fyrir mig að vinna þetta
heima við. Þá fór ég að búa mig
undir þessa hluti fyrir alvöm. Það
var svo 1993 sem ég byrja að taka
upp. Ég ákvað að vera ekkert að
flýta mér og var næstu tvö ár að taka
upp, þó með nokkrum hléum. Ég
hugsaði ekkert um hvort þetta væri
seljanleg tónlist eða eitthvað sem
gengi í markaðinn heldur vildi ég
gera eitthvað af fyllstu einlægni,
eitthvað sem ég væri ánægður með
sjálfur. Ef diskurinn seldist vel þá
væri það bara plús!“
- Hver erferillinn, hvað þarf að
gera þegar gefinn er út hljómdiskur
eins og íþínu tilfelli?
„Ja, þú þarft náttúrulega að vera
með einhver lög tilbúin, það er
nokkuð ljóst! Ef þú ætlar að gefa út
sjálfur, með þínu eigin efni og
stendur að þessu öllu sjálfur eins og
ég gerði þá em ansi margir hlutir
sem þarf að hugsa um. f fyrsta lagi
- En þegar upptökum og
hljóðblöndun er lokið og þú
ert ánœgður, hvað tekur
þá við?
„Þá þarf að láta
gera „frumeintak“ þar
sem lögunum er endan-
lega raðað niður og senda
það síðan utan til þess að skrifa
diskinn. Þá þarf að hanna umslag
fyrir diskinn, finna dreifingaraðila
og fylgjast síðan með hvort diskur-
inn er ekki sýnilegur í verslunum.
Þetta er heilmikið starf.“
- Það er því ekkert minni vinna
að koma disknum á framfœri en að
gefa hann út?
„Það er rétt, þegar komið er að
dreifingu þá er verkið bara hálfnað.
Ég hef ekki verið nándar nærri nógu
duglegur við að koma disknum á
framfæri, þó hef ég nú verið að auka
það upp á síðkastið. Ég sendi nokkra
diska til útgefenda erlendis og núna
nýlega fékk ég svar ffá einum
þeirra. Það var frá Windham Hill
Records í Bandaríkjunum. Þeir hafa
gefið töluvert út af þessari tegund
tónlistar. Þeir hlustuðu á diskinn og
lofuðu hann í bak og fyrir mér til
mikillar ánægju. Það er gaman að fá
svona viðurkenningu fyrir það sem
maður er að gera. Ég get nú sagt þér
eina skemmtilega sögu. Ég var
staddur í versluninni Pfaff og var að
kaupa mér heymartól. Ég hafði nátt-
úrulega diskinn minn með mér og
bað afgreiðslumanninn að spila
hann svo að ég gæti hlustað í
heymartólunum og fundið þau
bestu. Þama voru 10 heymartól og
tónlistin mín heyrðist í þeim öllum.
Þá kemur kona inn í búðina og fer
að velja sér heyrnartól. Hún hlustar
dágóða stund, á tónlistina mína
náttúrulega, og segir: Mikið er þetta
góð tónlist; hvaða tónlist þetta sé nú
eiginlega. Mér hlýnaði auðvitað við
þetta en svo sagði hún: „Ég verð nú
bara að vita hvaða tónlist þetta er.“
Þá sneri ég mér að henni og sagði að
það væri ég sem gæfi þetta út og að
ég gæti selt henni diskinn. Þá sagði
hún: „Já, heyrðu, ég ætla að fá tvö
stykki.“ Mér þótti afskaplega vænt
um þetta.
- Ertu ánœgður með diskinn?
„Já, ég held ég verði nú bara að
segja það. Auðvitað er alltaf
eitthvað sem hefði getað farið betur
en, já, ég er ánægður. Enda hafði ég
mjög langan tíma til að vinna
diskinn og hafði alltaf tíma til að
skipta um skoðun ef mér fannst
ástæða til. Þetta hljómar nokkurn
veginn eins og það átti að gera.“
- Þegar ég hlustaði á diskinn þá
fannst mér ég sjá mikið afmyndum,
jafnvel kvikmyndum. Ég myndi
skilgreina tónlistina myndrœna.
Hvernig myndir þú skilgreina hana,
Leó?
„Þetta er mikið rétt hjá þér og
þetta segja margir við mig. Hún er
myndræn, töluvert undir áhrifum af
þjóðlagatónlist, andlegum
málefnum, róleg... Eigum við að
segja melódískt andlegt popp! Enda
hefur tónlistin verið notuð töluvert í
sjónvarpi og útvarpi við kynningar
og afkynningar á þáttum. Þannig að
hún hentar mjög vel í sjónvarp."
- Svo að við snúum okkur svolítið
að andlegum málefnum. Þú liefur
mikinn áhuga á því sviði, segðu mér
eitthvað af því.
„Þessi árátta mín að kanna þessa
8 ■ PRENTARINN