Prentarinn - 01.04.2003, Blaðsíða 5

innifalin, matartími þekkist ekki í
þessum bransa hérna úti, þú borð-
ar bara „on the go“, eins og sagt
er.
Frídagar eru þeir sörnu og
heima, fyrir utan þessa föstu frí-
daga eins og 1. maí o.s.frv. held
ég að Bretar séu með þá fæstu í
Evrópu. Það góða við það er að
þeir koma alltaf upp á mánudög-
um, fyrir utan páska og jól að
sjálfsögðu."
Efvið snúum okkur aðeins að
sjálfum þér. Þú kannt vaentan-
lega vel við þig eða hvað?
„Jú, ég er mjög ánægður hérna
úti, annars hefði ég fyrir löngu
verið kominn heim. Eg byrjaði á
því að taka eitt ár í einu en nú eru
það 5 ár í einu. Eg verð að viður-
kenna að það var svolítið erfitt
þegar Halldór frændi flutti heim.
Við vorum fjórir Islendingar sem
bjuggum saman fyrst en þeir
fluttu allir heim á sama tíma og
ég var að skipta um vinnu, þannig
að ég flutti nær nýju vinnunni (10
mín. á hjóli) en það hefði tekið
mig 1 'h tíma að keyra frá gamla
staðnum. Eg þekkti engan í hverf-
inu og þeir sem ég var að vinna
með bjuggu úti um hvippinn og
hvappinn, en um leið og maður
fór að kynnast fólki þá varð þetta
allt annað og betra. Ég fjárfesti í
dæmigerðu bresku múrsteinshúsi
fyrir rúmum tveimur árum, með
teppi á klósettinu og á tveimur
hæðum. Það munar miklu að eiga
hús hérna úti því að húsaleiga er
brjálæði hér í London."
Hver er helsti munur á að búa í
Reykjavík og London?
„Vegalengdir. Þegar maður
kemur heim til Islands finnst
rnanni allar vegalengdir svo stutt-
ar. Verðlagið líka, íslandi í óhag,
ég tími varla að fá mér kringlu
þegar ég skrepp á klakann."
Hvað gerir þú þegar þú ert ekki í
vinnunni?
„Það er nú auðvelt að svara
þessu, Pubbinn. Nei, ég segi nú
bara svona, en jú, maður skreppur
þangað annað slagið ... ókei, kem
við á leiðinni heim úr vinnunni til
að kíkja í blaðið með tveimur
pintum. Ég spila líka fótbolta
tvisvar í viku, þeir kalla mig sinn
Icelandic International (Er ekki
eins góður og Eiður ennþá).“
Nií veit ég að þtí ert mikill fót-
boltaáhugamaður. Ferðu mikið
á völlinn?
„Fyrstu árin fór ég kannski
tvisvar á tímabili, það er nefnilega
ekkert grín að fá miða, sérstak-
lega hérna í London þar sem eft-
irspurnin er svo mikil, en ég datt í
lukkupottinn fyrr á þessu tímabili.
Málið var að ég var á pubbnum
(gat verið) að horfa á mitt
heittelskaða lið Man Utd og hitti
fyrir tvo náunga og fór að spjalla
við þá og það kom upp úr dúrnum
að þeir voru báðir með ársmiða á
Old Trafford (heimavöllur Man
Utd) og pabbi annars þeirra hafði
verið með miða líka. Hann hafði
dáið árið áður en þeir borguðu
enn af miðanum, svo að þeir
spurðu mig hvort ég hefði áhuga
á að koma á einhverja leiki...
HALLÓ, og til að gera langa
sögu stutta þá hef ég farið 7 sinn-
um á Old Trafford á þessu tíma-
bili og séð nokkra góða og nokkra
lélega leiki (Arsenal í bikarn-
um).“
Hvernig er að koma á
Old Trafford?
Það er ólýsanleg tilfinning að
sjá Old Trafford í fyrsta sinn, og
sérstaklega núna síðan þeir klár-
uðu leikvanginn. Ein hliðin er
þakin gluggum en þar er nýja
stuðningsmannabúðin og svo er
stytta af Matt Busby fyrir framan
það hlið. Norðurstúkan virðist ná
til himins og ekki má gleyma
minningarskildinum um Miin-
chenslysið á horni austurstúkunn-
ar.
Ég veit að stuðningmanna-
klúbbur Man Utd í London ferð-
ast saman í lest, en það eru líka
margir sem keyra og ég verð að
viðurkenna að það er sá ferðamáti
sem ég kýs. Yfirleitt verður mað-
ur að vakna snemma, sérstaklega
á þessu tímabili þar sem flestallir
leikir okkar hafa verið í sjónvarp-
inu og þess vegna byrjað um há-
degi. Það tekur um 3 tíma að
keyra til Manchester, við erum
vanalega komnir þangað 2 tímum
fyrir leik, röltum um svæðið til að
komast í stemmningu, svo verður
maður að fá sér einn grísaðan
borgara á einum af mörgum mat-
arvögnum sem eru staðsettir allt í
kring um Traffordsvæðið. Þeir
opna svo hliðin um kl. 11:00 (ein-
um til tveimur tímum fyrir leik)
þannig að við röltum inn og svo
er bein stefna tekin á bjórborðið,
yfirleitt er bjórinn seldur á sama
stað og matur og léttir drykkir, en
sem betur fer er ekki svo á Old
Trafford en þar er sérstök bjórsala
þannig að röðin er ekki löng. Það
er skylda að kaupa leikdagskrána
en hún kostar £3, svo er spjallað
um leikinn framundan með bjóm-
um og kíkt í leikskrána. Utvarp
Man Utd hljómar í hátölurunum
og það bíða allir spenntir eftir að
heyra hverja Alex hefur valið i
liðið þennan daginn. Svo þegar
það kemur í útvarpinu þá skellur
dauðaþögn á liðið. 10 mín. fyrir
leik er svo skundað í sætin. Þar
sem ég fer á ársmiða sit ég alltaf
við hliðina á sama fólkinu, sem er
frábært, þar sem maður getur
spjallað við það út í gegnum leik-
inn, „THAT’S a penalty, don’t
you think so?“ í hálfleik er yfir-
leitt einn i hópnum sem þarf að
yfirgefa sætin áður en flautað er
til lilés til að taka sér stöðu í
„bjór“-röðinni, við reynum að
skiptast á en það er mjög erfitt að
missa af síðustu fimm mínútun-
um þegar liðið þitt er í bullandi
sókn, en hey, allt fyrir bjórinn og
félagana. í hálfleik er spjallað um
fyrri hálfleikinn og horft á „high-
lights" á sjónvarpsskjánum sem
eru út um allt. Jú þetta var
víti!!!!!!
Ef við erum í góðri stöðu þegar
viðbótartíminn byrjar þá förum
við yfirleitt út, en það tekur um
10 mín. að labba eða hlaupa að
bílastæðinu. Svo er að komast út
og á hraðbrautina á undan öllum
hinum. Ef það er mjög jafnt þá
förum við kannski úr sætinu en
horfum á restina af leiknum á
fyrrnefndum sjónvarpsskjám. Ég
man á þessu tímabili þegar við
spiluðum við Chelsea, þá var
staðan 1-1 og lítið eftir. Við fór-
um og horfðum á síðustu 3 mínút-
urnar á skjánum, völlurinn
tryllist, ekkert að gerast á skján-
um????? 30 sekúndum síðar skor-
um við sigurmarkið....semsagt
sjónvarpið 30 sekúndum á eftir en
við byrjuðum ekki að fagna fyrr
en við sáum markið með okkar
eigin augum.
Heimferðin getur verið löng,
sérstaklega ef liðinu hefúr ekki
gengið of vel (gerist ekki oft sem
betur fer) en það eru þreyttir að-
dáendur sem koma heim til
London í kvöldsárið eftir 6 tíma
ferðalag allt í allt.
En eins og ég sagði er Old
Trafford stórglæsilegur völlur og
sá flottasti félagsliðavöllur sem ég
hef séð á Englandi en sá flottasti
verður að teljast Þúsaldarleik-
vangurinn í Cardiff, en þangað fór
ég um daginn, á Worthington bik-
arúrslitaleikinn, og VA, hann er
engin smásmíði, en ég ætla ekkert
að tala meira um þann leik.
Eittlivað að lokum, Bjarni?
„Ég bið bara að heilsa öllum
heima og hafið það sem allra
best.“
PRENTARINN ■ 5