Læknablaðið : fylgirit - 01.07.1995, Blaðsíða 25

LÆKNABLAÐIÐ 1995; 81
25
undur nútíma læknisfræði eru mikil. Ýmsum sjúk-
dómum er hægt að halda í skefjum mun betur en
áður, eins ogháþrýstingi, gláku, fullorðinssykurs-
ýki, kransæðaverkjum og hluta gigtarsjúkdóma.
Vísindaleg læknisfræði hefur áhrif, er máttug í
mörgum tilvikum þar sem eldri læknisfræði var
hjálparvana. Þó eru sumir sjúkdómar óviðráðan-
legir og banvænir við greiningu þeirra og aðrir
sjúkdómar, sem unnt er að hafa hemil á lengi
framan af, verða ólæknandi þegar tímar líða og
komast á það stig þegar öll sund eru lokuð, öll von
úti. Sjúklingar haldnir þeim þurfa þó vitaskuld
ekki síður á umönnun að halda en aðrir. Þá verð-
ur það stundum, að sú staða, sem læknirinn er
kominn í, reynir verulega á hæfni hans til mann-
legra samskipta. Það kann að verða þrautin
þyngri. Það er þó ekki beinlínis af því að mannleg
samskipti séu mesta vandamál mannsins eins og
haldið hefir verið fram, heldur vegna þess hversu
vondar horfur sjúklingsins eru. Oft er það þó
lækninum til stuðnings, ef hann hefur mikinn
áhuga á fólki og meðfæddan hæfileika til væntum-
þykju, sem örðugt er að öðlast en illt að vera án
fyrir góðan lækni og til innsæis. Það hefur ekki
síður þýðingu á lokastigi sjúkdóma, þegar ekki er
hægt að lengja líf og heilsu sjúklingsins, en þegar
unnt er að hjálpa sjúklingum til bata eða lengra
lífs.
Vísindalegt viðhorf læknisins leiðir nú orðið
oftast til árangurs í greiningu sjúkdóma, rann-
sóknum og meðferð en ekki alltaf til skilnings og
þekkingar hans á fólki. Skyn og skilningur læknis
á huga dauðvona sjúklings er mjög mikilvægur og
skiptir stundum sköpum fyrir sjúklinginn þegar
spurning er um það hvort hann kemst í sátt við
örlög sín eða ekki. í þeim tilvikum heldur enn
gildi sínu gamla viðtalsmeðferðin, sem felur í sér
að læknirinn hlustar með innsýn og samkennd á
það, sem sjúklingurinn segir. Yfirleitt reynir
læknisstarfið jöfnum höndum á hjartað og höfuð-
ið og læknirinn þarf að vera búinn hjartagreind
ásamt með sinni heilagreind. Hlýlegt auga læknis-
ins, sem sér hið góða í hugskoti hvers sjúklings og
sýnir honum virðingu, stuðlar stundum að bættri
líðan og linun á andlegri vanlíðan hans og þján-
ingu. Annars eru flestir krabbameinssjúklingar
verkjalitlir og deyja margir í óminnisástandi eins
og þegar þeir fæddust.
Vart þarf að taka það fram, að lækninum er
nauðsyn að halda áfram að nema læknisfræði allt
til starfsloka sinna, þar eð læknavísindin eru í
stöðugri þróun og sífelldri framvindu og eiga þó
langt ófarið enn. Læknirinn þarf auk þess að
sækja námskeið og læknaþing, að lesa mikið og
hratt lesefni í starfsgrein sinni og hripa niður það
sem er mergurinn málsins í því hverju sinni.
Læknirinn verður að vera nemandi alla tíð.
Þegar litið er yfir farinn veg Læknafélags Akur-
eyrar er deginum ljósara, að læknisþjónusta hér
hefur vaxið og eflst stórlega frá stofnun þess fyrir
60 árum, einkum þó á síðustu tveimur til þremur
áratugum, þar á læknafélagið óbeinan en þýðing-
armikinn hlut að máli. Þess er óskandi að það
megi halda áfram að’dafna og styrkjast og stuðla
að áframhaldandi þróun læknis- og sjúkrahús-
þjónustu hér á Akureyri.
Að lokum ber að geta þeirra, sem hafa útvegað
fjárveitingar til bygginga og annarra framkvæmda
við sjúkrahúsið. Auk ýmissa fleiri koma þar við
sögu formenn sjúkrahússtjórnar hverju sinni. Má
þar nefna Jakob Frímannsson, Stefán Stefánsson,
Gunnar Ragnars, Jón Sigurðarson og þingmenn
kjördæmisins. Þeir hafa ekki legið á liði sínu og
eiga þakkir skildar.