Islanda Esperantisto - 15.12.1931, Blaðsíða 7

ISLANDA LSPERANTISTO
7
La kontrasíoj de la islanda naturo eble montrigas nenie pli klare ol
ce Hvítárvatn (Lago de Blankrivero). Tuj apud la lago majestas unu
el la plej belaj glaciegoj de Islando kaj etendas siajn glacibrakojn mal-
supren al la lago, kiu de temp’ al tempo muge rompas el ili grandajn
pecojn, kiuj poste nagas trankvile sur la akvo, Sed sur la alia flanko
de la lago estas tero mirinde herborica. Tie kreskas saliko kaj geranio
kaj similaj vegetajoj. — Lastsomere kelkaj reykjavikaj skoltoj iris piede
trans la glaciegon. Tiam ili vizitis la ravan lokon, kiun la supra bildo
montras. Interese estas, ke la du skoltoj en la mezo estas esperant-
istoj, kiel ankaú la fotografinto. — La tuta aspekto de la cirkauajo de
la lago estas belega. Notindaj estas ankau la carmaj koloroj, kiujn Ia
leviganta kaj malsupreniranta suno donas al la glaciegon spegulanta akvo.
K.-T.-KANTO
Samidean', samideanin' —
sidas ni, ridas ni, —
a/ gaja hor’ preparn vin
en bela harmoni'.
:,: Kvarfolia Trifolio! Kreskon al :,: vi.
La prezidanto estas jen, —
enigmoplena la mien’
El libro legas sekretariin', —
kaj protokolo nomas gin. —
Kasisto — nura nebezon’! —;
sen li ja malaperas mon’
Vic-prezidanto, standardist ’:
jen fino de V gravula tist':
Kritikas nin personoj du,
por ili pekoj estas gu ’.
Ni tamen dum kunresta hor' —
babilas vive el ta kor’ —
Ce kafo kaj baloto
sidas ni, ridas ni
kaj hejmas en la K. T.
en bela harmoni’.
:,: Kvarfolia Trifolio! Kreskon a/ vi.
Ólafur Þ. Kristjánsson.