Morgunblaðið - 04.12.2013, Qupperneq 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. DESEMBER 2013
✝ Þórður varfæddur í Voð-
múla-
staða-Aust-
urhjáleigu í
A-Landeyjum 15.
júlí 1928. Hann lést
á hjúkrunarheim-
ilinu Eir þann 23.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Guðjón Guð-
mundsson, f. 12.5.
1890, d. 3.6. 1955 og Jóna Guð-
mundsdóttir, f. 6.5. 1887, d.
11.7. 1972. Systkini hans eru: 1.
Guðmundur Guðjónsson, f. 1.9.
1915, d. 22.8. 1998. Kona hans:
Guðleif Þórunn Guðjónsdóttir, f.
28.10. 1907, d. 30.6. 1984. Þeirra
synir eru Sævar og Helgi Þór. 2.
Ingimundur Guðjónsson, f.
28.12. 1916, d. 4.12. 1982. Fyrri
kona: Guðrún Kristjánsdóttir, f.
4.10. 1916, d. 10.2. 1999. Þeirra
sonur er Jónas. Seinni kona:
Margrét Róbertsdóttir, f. 23.1.
1932, d. 17.10. 1993. Þeirra börn
eru: Elísabet Anna, Róbert Karl
og Albert Ingi. 3. Eggert Guð-
jónsson, f. 17.11. 1918, d. 27.4.
1928, d. 27.1. 1960. 10. Guðni
Guðjónsson, f. 12.4. 1931. Kona
hans: Barbara Stanzeit, f. 19.5.
1935. Þeirra börn eru: Greta,
Gunnar, Gylfi, Barbara Helga,
Bryndís og Berglind. 11. Krist-
inn Sigmundur Guðjónsson, f.
24.3. 1933, d. 2.12. 1933.
Þórður flutti til Reykjavíkur
á unglingsárum og lauk námi
frá Iðnskólanum sem dömu-
klæðskeri árið 1947. Fór síðan í
framhaldsnám til Svíþjóðar og
starfaði að því loknu við iðn sína
þar um nokkurt skeið. Eftir
heimkomu til Íslands stofnaði
hann og rak saumastofuna Ca-
rita hf., í húsi þeirra systkina að
Grettisgötu 32, frá árinu 1955
til vorsins 1973. Eftir það starf-
aði hann um skamma hríð hjá
Landspítalanum. Hann lauk
starfsævi sinni hjá Seðlabanka
Íslands en þar starfaði hann frá
nóvember 1973 til ágústloka
1994 að hann fór á eftirlaun.
Þórður bjó á Grettisgötunni
meðan heilsa hans leyfði. Síð-
ustu árin dvaldi hann á Eir,
hjúkrunarheimili, þar sem hann
lést.
Útför hans verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag, 4. desem-
ber, og hefst athöfnin klukkan
15.00.
1996. Kona hans:
Geirlaug Þórarins-
dóttir, f. 13.8.
1916, d. 4.5. 2000.
Þeirra börn eru:
Guðjón Ingi, Odd-
ur Jónas og Þór-
unn Arndís. 4.
Kristján B. Guð-
jónsson, f. 15.9.
1920, d. 11.4. 1999.
Kona hans: Guðlín
Kristinsdóttir, f.
20.9. 1926. Þeirra börn eru:
Kristinn Gústaf, Guðjóna, Krist-
ján Erik og Guðlín Erla. 5. Guð-
rún Guðjónsdóttir, f. 21.1. 1922,
d. 7.9. 2011. Maki Sigurður Ósk-
ar Sigurðsson, f. 18.6. 1922, d.
24.7. 1994. Þeirra börn eru:
Jóna Sigríður, Ragnheiður
Björg og Sigurður Júníus. 6. Jó-
hanna Guðjónsdóttir, f. 18.1.
1924, d. 15.4. 1980. 7. Sigríður
Guðjónsdóttir, f. 19.10. 1925, d.
11.10. 2002. Maki Ágúst Val-
mundsson, f. 30.8. 1918, d. 21.2.
1997. Þeirra dóttir er Sigrún. 8.
Sigurður Þ. Guðjónsson, f. 11.6.
1927, d. 8.5. 1998. 9. Leifur
Grétar Guðjónsson, f. 15.7.
Þegar ég lít til baka, tengjast
Þórður frændi og húsið að Grett-
isgötu 32 órjúfanlegum böndum.
Þórður byggði húsið ásamt
nokkrum systkinum sínum og
þar höfum við stórfjölskyldan átt
margar góðar samverustundir. Á
jóladag voru þar haldin jólaboð
og við börnin borðuðum alltof
mikið af kökum og sætindum,
drukkum heitt súkkulaði á
nokkrum hæðum, fórum í leið-
angra, eltingaleiki og uppgötvuð-
um öll þau fjölmörgu frænd-
systkin sem við áttum. Okkur
fannst við óskaplega rík og
ógleymanlegar eru stundirnar
þegar Jónas, bróðursonur Þórðar
settist við píanóið og lék undir
fjöldasöng. Bæði voru sungin
jólalög, en einnig önnur lög því
það var svo gaman að syngja, og
það ótrúlega var að sungið var í
röddum. Ekki áttuðum við okkur
á því þá hversu sérstakt það var,
því við vorum vön þessu. Í dag,
þegar maður lítur til baka, áttar
maður sig. Það er varla nokkurn
tíma að maður hefur tækifæri til
að syngja í röddum, nema maður
syngi í kór.
Systkinin frá Sönghjáleigu,
eins og bærinn var kallaður, þar
sem þau ólust upp í Austur-
Landeyjum, voru söngelsk með
eindæmum. Þegar við afkomend-
ur þeirra systkina hittumst reyn-
um við að syngja sem mest og
alltaf eru þarna einhverjir sem
geta tekið neðri raddirnar, þann-
ig að eftir situr söngkunnáttan og
það sem mestu máli skiptir, söng-
gleðin.
Ég á margar mjög góðar
minningar sem tengjast Þórði.
Ég hefði getað byrjað þessa
minningagrein á því að nefna
sveskjugrautinn, en kunni ekki
við það. Nú er þó komið að hon-
um. Þórður bjó til verulega góm-
sætan sveskjugraut. Ég fæ vatn í
munninn við tilhugsunina eina.
Honum tókst að draga fram
dásamlegt bragð úr sveskjunum
og með rjómablandi var þetta
toppurinn á bæjarferð okkar á
Þorláksmessu í mörg, mörg ár.
Staðsetningin við Grettisgötuna
gerði að verkum að þægilegt var
að rölta um í bænum og ljúka
verslunarleiðangrinum hjá hon-
um þar sem við hittum yfirleitt
aðra ættmenn sem maður annars
sá ekki svo oft eftir að jólaboðið
lagðist af. Húsið var áfram sá
staður þar sem maður get helst
átt von á því að hitta skyldmenni
og var það ætíð mikið gleðiefni.
En einnig var gaman að hitta á
Þórð einan og eyða góðum tíma
við spall um áhugaverð málefni.
Þórður hafði mikinn áhuga á hug-
leiðingum um tilvist mannsins og
ýmsu guðspekilegu efni. Hann
var félagi í Guðspekifélaginu,
sem í dag heitir Lífspekifélagið
og eftir að ég fór í bókmennta-
fræði gátum við rökrætt í langan
tíma, því við vorum ekki endilega
sammála, en ég held við höfum
bæði haft gaman af því að rök-
ræða, vitna í texta og leitast við
að sannfæra hvort annað.
Mér þótti innilega vænt um
Þórð frænda, hann kynnti mig
fyrir Eckhart Tolle og mikilvægi
þess að lifa í núinu. Það er lexía
sem ég þarf stöðugt að vera að
minna mig á og hugsa þá ævin-
lega til samtala okkar Þórðar. Ég
er innilega þakklát fyrir allar
þær stundir sem við áttum saman
og þá vináttu sem mér fannst við
eiga.
Ég sé hann fyrir mér rökræða
við englana þar sem honum líður
vel og fylgist með yngri bróður
sínum og öllum afkomendum
þeirra söngelsku systkina.
Barbara Helga Guðnadóttir.
Þórður Guðjónsson
Elsku fallegi afi minn. Ég trúi
ekki að ég sitji hérna að skrifa
þessi orð. Þú sem varst einn af
þeim sem voru eitthvað svo
ódauðlegir og ég bjóst einhvern
veginn aldrei við að eiga eftir að
kveðja þig, aldrei. Fara í sveit-
ina og þú ekki þar. Þú átt bara
að vera þar, alltaf. Samband
okkar var einstakt og í sorginni
reyni ég að ylja mér við þær ótal
góðu minningar sem við eigum
saman, ég og þú. Hlýju, stóru
hendurnar þínar sem yljuðu
köldum litlum tásum við und-
irspil hinna ýmissa sagna sem
þú lumaðir á og hafðir svo gam-
an af að segja. Örbylgjuofninn
góði sem við notuðum til að
framreiða allskyns góðgæti þeg-
ar amma var ekki heima. Eggja-
kökur og hakkréttir sem kett-
irnir í fjósinu hefðu sennilega
ekki litið við, en ég og þú, við
borðuðum þetta allt með bestu
lyst. Fiskveiðar og „fiskeldi“,
kettlingarnir sem við laumuðum
inn til ömmu og björgun væng-
brotinna fugla er bara brot af
því veseni sem þú tókst þátt í
með mér og svo yndislegt er að
minnast. Þú ert einstakur og ég
svo heppin að hafa fengið að
njóta þeirra forréttinda að vera
„ráðskonan hans afa“ síðan ég
var pínu stýri.
Sveinn
Þórarinsson
✝ Sveinn Þór-arinsson fædd-
ist í Fagurhlíð í
Landbroti, V-
Skaft., 6. sept-
ember 1931. Hann
lést á Heilbrigð-
isstofnun Suður-
lands 11. nóvember
2013.
Útför Sveins fór
fram frá Selfoss-
kirkju 26. nóv-
ember 2013.
Elsku afi minn
þín verður sárt
saknað. Hvíldu í
friði.
Agnes, ráðs-
konan hans afa.
Það er mikil
gæfa að alast upp
við gott atlæti ná-
kominna. Við systk-
inin höfum átt því
láni að fagna að vera í góðu sam-
bandi við systkini foreldra okkar
og börn þeirra. Nú er höggvið
skarð í þann hóp með andláti
Sveins frænda sem var móður-
bróðir okkar og yngstur fjög-
urra barna Elínar ömmu og Þór-
arins afa. Það er mögnuð
minning 3 ára barns þegar
Sveinn frændi greip mig í fang
sér og sagði „þessu björgum við“
en þá hafði ég, forvitinn sem ég
var, verið að flækjast í fjósinu í
Hlíð sem verið var að kalka.
Hvernig sem það gekk fyrir sig
þá fékk ég kalkdropa í augað og
sársaukinn var óbærilegur
litlum dreng sem hrein og gól af
öllum lífs og sálar kröftum. En
Sveinn frændi bjargaði „þessu“
eins og hann átti svo oft eftir að
gera. Frændi hóf mig á loft og
án frekari orðalenginga sleikti
hann augað þannig að sviðinn
hvarf að mestu. Ég minnist þess
ekki að hafa nokkurn tíma efast
um það seinna meir að Sveinn
frændi gæti „bjargað þessu“,
sama hver vandinn var.
Foreldrar okkar bjuggu
fyrstu hjúskaparárin í Láguhlíð
(Hlíð), heimili afa og ömmu en
fluttu í risið í Drápuhlíð 17
haustið 1956 þar sem Guðlaug
systir mömmu bjó með fjöl-
skyldu sinni. Sveinn bjó hjá for-
eldrum sínum þar til afi dó, sum-
arið 1957, en tók þá að fullu við
búi foreldra sinna og bjó þar
með Höllu eiginkonu sinni og
börnunum þeirra þar til þau
fluttu í Kolsholt vorið 1969.
Framan af var mikill samgangur
milli fjölskyldnanna okkar en
mamma var næstyngst systkina
sinna og voru þau Sveinn alla tíð
mjög samrýmd.
Mamma hafði fengið smá-
spildu í Hlíðarlandinu sem pabbi
reisti sumarbústað á úr kössum
sem bílar höfðu verið fluttir í til
landsins. Í sumarbústaðnum,
sem systkini mín kölluðu Su-
magústa, áttum við margar
ánægjulegar stundir og var það
ekki síst því að þakka að við
höfðum greiðan aðgang að
Sveini frænda og hans fólki.
Reyndar þótti okkur leiðin upp í
Hlíð oft ansi löng enda fætur
stuttir á þessum árum.
Ekki er að efa að allur þessi
barnahópur, við systkinin og oft-
ar en ekki fleiri til, hafi verið
álag á heimilishaldið í Hlíð en
aldrei fundum við fyrir því.
Sveinn frændi var ekki bara ein-
staklega barngóður heldur góð
fyrirmynd í flestu sem ungviðið
vill leika eftir fullorðnum. Sveinn
leyfði okkur börnunum að prófa
okkur áfram með tól og tæki en
aldrei svo að ekki væri gætt
fyllsta öryggis og allir gerðir
meðvitaðir um að þetta þyrfti að
lærast með tíð og tíma undir
handleiðslu þeirra sem eldri
voru.
Eftir að Sveinn og Halla
fluttu úr Mosfellssveitinni í Fló-
ann minnkaði samgangur en þó
hélst sú hefð hjá mömmu að fara
með barnabörnin í heimsókn í
Kolsholt um sauðburðinn. Það
hefur verið ómetanlegt fyrir
okkur systkinin úr Álfheimunum
að sjá börnin okkar, hvert af
öðru, taka ástfóstri við Svein. Sú
tilfinning að eiga traustan, hlýj-
an og elskulegan frænda sem
„bjargar þessu“ er hverju barni
ómetanleg. Fyrir það erum við
systkinin og börnin okkar þakk-
lát. Við sendum Höllu, börnum
hennar og barnabörnum, barna-
barnbörnum okkar innilegustu
samúðarkveðjur. F.h. Álfheima-
systkinanna,
Ágúst Þór Árnason.
Nokkrum dögum fyrir andlát
Sveins Þórarinssonar var ég á
heimleið frá Selfossi og var kom-
inn að Skeiðavegamótum þegar
allt í einu laust niður í huga
minn „Snúðu við og farðu til
hans Sveins í Kolsholti, þú verð-
ur að hitta hann“. Skilaboð þessi
voru svo skýr að ég hugsaði mig
ekki um heldur snéri við og ók
heim að Kolsholti sem leið lá.
Mér brá er ég sá minn sanna vin
um áratugaskeið, rúmfastan og
sá strax hve af honum var dreg-
ið og í hvað stefndi. Hugur hans
var skýr eins og jafnan var og
hann spurði strax um líðan mína.
Þær voru margar ferðirnar
mínar að Hlíð á uppvaxtarárum
mínum, alltaf sama hlýjan, allt
fram á síðasta dag. Leyfði hann
mér að fylgjast með, sýndi mér
líkön af æskuheimili sínu í Fag-
urhlíð í Landbroti og Hlíð í Mos-
fellssveit sem voru snilldin ein.
Einnig sendi hann mér ritgerðir
um ættir sínar, yfirlit yfir stofn-
endur nýbýla í Mosfellssveit og
margt, margt fleira sem hann
miðlaði mér af þekkingu sinni og
allt var þetta snilldarvel gert.
Ég er forsjóninni þakklátur
fyrir að hafa átt Svein Þórarins-
son að vin og nágranna til
margra ára.
Kæra Halla, samúðarkveðjur
til þín og þinna. Blessuð sé
minning góðs manns.
Sveinbjörn (Bjössi)
frá Bjargastöðum.
✝
Innilegustu þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför ástkærs
bróður okkar og frænda,
GUÐSTEINS PÁLSSONAR
frá Fit.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Kirkjuhvols
fyrir sérstaka umönnun og góðvild. Guð
blessi ykkur öll.
Systkinin og frændfólk.
✝
Ástkær sonur okkar, bróðir, mágur og frændi,
BRYNJAR BALDURSSON
frá Djúpavogi,
lést á fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupsstað
miðvikudaginn 27. nóvember.
Útför hans fer fram frá Djúpavogskirkju
laugardaginn 7. desember kl. 14.00.
Baldur Sigurðsson, Stella S. Björgvinsdóttir,
Björg Baldursdóttir, Karl Jónsson,
Sólveig Baldursdóttir, Magnús H. Helgason,
Auðunn Baldursson
og aðrir aðstandendur.
✝
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUÐBJÖRN GUNNAR JÓNSSON,
Sléttuvegi 21,
andaðist föstudaginn 15. nóvember.
Útförin fór fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug.
Hildur Jónsdóttir,
Jón Guðbjörnsson, Arnhildur S. Magnúsdóttir,
Guðrún Guðbjörnsdóttir, Sverrir Haraldsson,
Bjarnveig Guðbjörnsdóttir, Friðrik Friðriksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkærir foreldrar okkar, tengdaforeldrar, amma, afi, langamma
og langafi,
UNNUR KRISTINSDÓTTIR
og
VALGEIR JÓN EMILSSON,
Háaleitisbraut 41,
Reykjavík,
verða jarðsungin frá Hallgrímskirkju föstudaginn 6. desember
kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast þeirra er bent á styrktarsjóð
Droplaugarstaða.
Aðalheiður Valgeirsdóttir, Erlendur Hjaltason,
Sigríður Valgeirsdóttir, Einar Olavi Mäntylä,
Emil Hannes Valgeirsson, Arna Björk Stefánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Elskulegi unnusti minn, sonur og bróðir,
RÍKHARÐUR KARLSSON,
Eyrarholti 7,
Hafnarfirði,
lést af slysförum sunnudaginn
1. desember.
Guðrún Edda Þórðardóttir,
Gestný Bjarnadóttir,
Karl J. Karlsson,
Kristófer, Kristinn, Sigurður, Hákon,
Jóhann, Birgir, mágkonur og frændsystkini.