Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1986, Blaðsíða 48

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1986, Blaðsíða 48
Tímarit Máls og menningar yfirmönnum sínum með því að fara með Pólverja og Rússa eins og manneskjur. Lucie frænka mín var þá enn ógift og hjálpaði til í versluninni. Eitt síðdegi í viku var hún sjálfboðaliði á saumastofu þar sem hakakrossar voru saumaðir. En ég vil þó ekki fara að tíunda hér pólitískar syndir ættingja minna. Þegar á allt var litið skorti okkur að minnsta kosti hvorki fé né fæðu eða hvert það öryggi sem krefjast mátti og frænku minni þótti aðeins biturt að neita sér um tréð. Franz föðurbróðir minn, þessi hjartagóði maður, hefur aflað sér mikillar viðurkenningar með því að kaupa appelsínur og sítrónur frá suðlægum löndum í hartnær fimm- tíu ár og selja með hæfilegri álagningu. I stríðinu jók hann umsvif sín svo að þau náðu einnig til ávaxta og grænmetis sem var ekki eins dýrt. En eftir stríðið fengust aftur þeir ávextir, sem hann hafði mestan áhuga á, þ. e. sítrusaldin, og voru feikilega eftirsóttir af kaupendum af öllum stéttum. Franz föðurbróður tókst að ná veru- legum tökum á markaðnum og varð þannig til þess að fólk naut fjörefna og hann auðsældar. En hann stóð nærri sjötugu og langaði til að setjast í helgan stein og fela tengdasyni sínum verslunina. Þá varð sá atburður sem við brostum að þá, en okkur virðist nú vera orsök allrar ógæfunnar. Milla frænka byrjaði aftur með jólatréð. Það var útaf fyrir sig meinlaust. Jafnvel þrjóskan sem hún sýndi, þegar hún krafðist þess að „allt yrði eins og áður“, kom okkur bara til að brosa. I fyrstu var engin ástæða til að taka þetta alltof hátíðlega. Reyndar hafði margt eyðilagst í stríðinu sem brýnna var að bæta úr, en hvers vegna — sögðum við með sjálfum okkur — að svipta gamla og töfrandi konu þessari lítilfjörlegu gleði? Allir vita hvað þá var erfitt að fá smjör og flesk. En jafnvel Franz föðurbróður, sem þó hafði bestu sambönd, reyndist ókleift að útvega marsípanfígúrur, sykurkringlur og kerti árið 1945. Það var ekki fyrr en árið 1946 að allt var til reiðu. Til allrar hamingju hafði varðveist fullkomin samstæða af dvergum og steðjum, svo og engillinn. Mér er enn í fersku minni dagurinn sem við fórum í boðið. Það var í janúar 1947 og kalt úti. En hjá frænda mínum var hlýtt og ekki skorti brauð að bíta í. Þegar ljósin höfðu verið slökkt og kveikt á kertunum og dvergarnir hófu að hamra og engillinn hvíslaði: 38
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.