Iðjuþjálfinn - 01.06.1999, Blaðsíða 33

LISTASAFN ÍSLANDS
lenska konu, búsetta í Svíþjóð til að
handleiða okkur nokkrum sinnum á ári.
Hún heitir Kristín Gústafsdóttir og er
félagsráðgjafi og fjölskyldufræðingur að
mennt. Hér eru fáir starfsmenn sem
sinna fjölmörgum verkefnum, þar á
meðal viðtalsvinnu, fræðslu, námskeið-
Kolbrún Ragnarsdóttir, iðjuþjálfi
um og handleiðslu. Vikulegir fundir eru
haldnir þar sem við ræðum og ráðleggj-
um hvort öðru, til að mynda flóknari
mál. Það þarf alltaf að vega og meta öll
mál á faglegan hátt og þá er dýrmætt að
eiga samstarfmenn til að ráðfæra sig
við. Þegar maður er sjálfur verkfærið" í
starfinu er nauðsynlegt að geta hlúð að
sjálfum sér, segir Kolbrún.
Fjölskylduvinna á
heilbrigðisstofnunum
Að mati Kolbrúnar er fjölskylduvinna
ekki hátt skrifuð innan heilbrigðisstofn-
anna hér á landi og iðjuþjálfar mættu
gjarnan sinna slíkri vinnu í meira mæli.
-Ég tel mikilvægt að tala við og fræða
aðstandendur. Aðstæður sjúklinga sem
eru í endurhæfingu hafa oft breyst, ým-
ist tímabundið eða varanlega. Bæði þeir
og fjölskyldan ganga í gegnum langt
ferli sem meðal annars einkennist af
sorg og missi á eigin heilsu. Aðstand-
endur þurfa fræðslu um afleiðingar við-
komandi sjúkdóms og útskýringar á því
af hverju sá sem um ræðir er öðruvísi
nú en áður. Þessi skilningur gefur
möguleika á öðru samspili innan fjöl-
skyldunnar. Endurhæfing krefst þess
oft að fólk breyti um lífstíl. Sú breyting
verður auðveldari ef stuðningur fjöl-
skyldunnar er fyrir hendi, segir Kol-
brún.
Breiðari starfsvettvangur
Að mati Kolbrúnar hafa iðjuþjálfar
möguleika á að starfa á víðari grund-
velli, má þar nefna streitustjórnun,
vinnuvistfræði og fleira þess háttar.
-Iðjuþjálfar eiga erindi í ótal margt
sem þeir eru ekki að fást við í dag, en
hafa tilhneigingu til að velja hefðbund-
inn starfsvettvang. Með tilkomu náms-
brautarinnar við Háskólann á Akureyri
eru kannski breytingar í vændum,
þannig að þegar fjölgar í greininni verði
starfsvettvangur stéttarinnar hugsan-
lega breiðari. Það voru bæði kostir og
gallar við iðjuþjálfunarnámið, að
minnsta kosti eins og það var í Dan-
mörku þegar ég var við nám. Það var
meira á breiddina en dýptina. Fyrir vik-
ið gátu iðjuþjálfar valið bókstaflega allt,
en þurftu að sérhæfa sig þegar þeir
komu út á vinnumarkaðinn, segir Kol-
brún að lokum.
SH/GKE
Öskjuhlíðarskóli
sem er sérskóli fyrir þroskaheft og fjölfötluó börn og unglinga á
aldrinum 6-16 ára (l.-lO.bekkur) óskar aö ráöa iójuþjálfa til starfa
frá upphafi næsta skólaárs (1. september).
Nánari upplýsingar veitir skólastjóri í síma 568-9740.
IÐJUÞJÁLFINN 1/99 33