Tölvumál - 01.11.2009, Síða 49

T Ö L V U M Á L | 4 9
hugmyndina væri ekki til fyrir, ætti maður að hafa áhyggjur. Sömuleiðis ef
hann væri of stór. Best væri að markaðurinn væri hæfilega lítill.
Viðfangsefnið þarf að uppfylla þrjú skilyrði. Það þarf að vera eitthvað sem
maður gerir betur en aðrir, maður hefur gaman af, og nógu margir vilja
borga nógu mikið fyrir.
Mistökin
Margir hugbúnaðarmenn geta grúskað en geta þeir haldið mörgum boltum
á lofti í einu: hellt upp á kaffi, heillað viðskiptavini, gert bissnessplön og
haldið bókhald? Frumkvöðlar þurfa að vera þúsundþjalasmiðir. Mér skilst
að margir góðir forritarar hafi hætt hjá Microsoft til að stofna eigið fyrirtæki
en komist svo að raun um hversu margir hlutir þurftu að gerast bak við
tjöldin til að þeir gætu verið „í flæðinu“ við að forrita.
Svo er spurning hvernig maður fjármagnar sig. Borgar sig að vaxa hratt,
taka stór lán og vinna mikla markaðshlutdeild eins og Amazon eða vaxa
bara hægt? Margir hlutir þurfa tíma, sama hversu miklum peningum er
dælt inn í fyrirtækið. Ef maður trúir á hugmyndina, á þá ekki bara að láta
allar klakstöðvar og fjárfesta vera? Fjárfestarnir vilja eignast stóran hlut í
fyrirtækinu. Ef þú veist að hugmyndin er góð, ættir þú kannski ekki að halda
henni útaf fyrir þig og lifa frekar sparlega meðan þú kemur fyrirtækinu af
stað?
Fyrirtækið gæti klúðrast. Frumkvöðull gæti þurft að sætta sig við að fara á
hausinn nokkrum sinnum. Það var stærsta ástæða mín fyrir að leggja aldrei
af stað, óttinn við mistök. Helst þarf að hafa plan B, þar sem maður lærir af
mistökunum en kemst á lappir aftur, án þess að makinn yfirgefi mann og
húsið sé selt ofan af fjölskyldunni.
Ég get huggað mig við að hafa stofnað eitt sprotafyrirtæki sem hefur gengið
skammlaust -- það er fjölskyldan. Kannski hefði átt að fá sérstaka kennitölu
fyrir hana?
4 9 | T Ö L V U M Á L
Það leið langur tími þar til einhverjum datt í hug not
fyrir leysigeisla
Mikið er ég feginn að góðærið er búið!
Frumkvöðull gæti þurft að sætta sig við að fara á
hausinn nokkrum sinnum