Jón á Bægisá - 01.12.2001, Blaðsíða 51

Ekki líta við!
Hér getur ekki gerst neitt,
hvorki er hér deyfð né asi.
Ekki neitt.
Ekki neitt.
Ekki neitt
og þetta Ekki-neitt gerjast.
Síðasta hálmstrá til heimsins,
- lífsandi minn - er slitið.
Og veröldin nú fer
aðeins innra með mér.
Það var þessvegna sem Karon ragnaði
eins og ræðarar einir megna!
Og tók tvöfalt gjald
fyrir hinn þunga róður!
Svo.
Jæja, minning - Mnemósýna,
á hverju byrjum við?
Léttúðinni, býst ég við.
Með sítarnum glapti ég möndlutrén til að blómstra
að vetri
og þau frusu -
Sekur.
Ég sönglaði saman heiðafuglum út á ölduhryggina
og þeir drukknuðu.
Sekur.
Ég flýtti fyrir og létti konum fæðingu sona sinna
og þeir féllu í bræðrastríðinu -
Sekur.
Ég gerði saklausa stúlku að bandamanni,
á — Elepter djákni var meira fyrir sopann en sálina
49