Skólavarðan - 01.10.2001, Blaðsíða 16

Upphaf skólastarfs á Kleppjárnsreykjum
nú síðsumars 2001 átti sér nokkurn að-
draganda svo sem vant er. Skólinn var
settur með hefðbundnum hætti á fyrsta
degi tvímánaðar, en þá lifa enn tveir mán-
uðir sumars að fornu tímatali. En áður en
fáni var dreginn að húni og sparibúnum
nemendum og foreldrum fagnað á skóla-
hlaðinu höfðu kennarar skerpt hugmyndir
sínar um leiðir að markmiðum grunnskól-
ans.
Það var sem sagt þriðjudagskvöldið 21.
ágúst sl. að við vorum mætt nítján á kenn-
arastofuna. Ég hóf mál mitt á að pistill
dagsins, ræða mín, gerði kröfu um þátt-
töku. Að svo mæltu fórum við í röð, sem
við drógum um, fram í borðsal. Þar hafði
verið komið fyrir bókum um hvað eina er
lýtur að náttúru lands, einnig uppstoppuð-
um fuglum, eggjum, þurrkuðum blómum
og grösum og steinum. Á eitt borðið var
límdur pappír og litum og vatnskrukkum
raðað í miðjuna. Þá hafði ráðskona útbúið
osta-, grænmetis- og ávxtaborð. Á borðum
og í gluggum voru kertaljós. Fyrir enda
borðsins með litunum og pappírnum var
gamall plötuspilari. Nú var þar komið
ræðu minni að við áttum að taka okkur sæti
við pappírsklædda borðið í þeirri röð sem
við vorum komin í.
Borð pappírs og lita
Ég setti gamla plötu með Árstíðunum
fjórum eftir Vivaldi á fóninn, lét nálina við
haustbyrjun og bað menn nú gefa sig tón-
listinni á vald, veita upplifun sinni hljóð og
ein út í gegnum fingurna á blaðið með
hjálp lita og vatns. Áður en við vissum af
sátum við öll hljóð, horfin á vit haustsins
með fingurna í litunum. Eftir hálfa aðra
mínútu bað ég alla að standa upp, færa sig
um eitt sæti til hægri og halda áfram með
þá mynd. Þannig koll af kolli þar til við sát-
um aftur hvert fyrir framan sína mynd. Og
á meðan síðustu tónar haustsins bárust af
hljómplötunni dró ég niður í tónlistinni og
lauk svo ræðu minni að okkur, hverju og
einu, mætti vera ljóst að ef við legðum alúð
í undirbúning kennslu okkar, jafnframt því
að virða vinnu annarra, ættum við auðvelt
með að ná árangri, hver í sínum bekk. Það
yrði mynd á vinnunni þar. Ég sæi nú, þegar
ég liti yfir bekki skólans eins og þeir birtust
í myndinni þeirra á borðinu þetta kvöld, að
samstarfið í vetur yrði gott, myndin gæfi
fyrirheit um einlægni í starfi og virðingu
fyrir vinnu annarra. Tónar haustsins luku
að svo komnu ræðu minni.
Borð fugla og steina
Eftir að við höfðum fengið okkur á disk
settumst við að borði fuglanna og stein-
anna og ákváðum þar að byrja kennslu á
afar hefðbundinn hátt samkvæmt stunda-
skrá til að gera bæði okkur, nemendum og
foreldrum ljóst að skóli væri hafinn þótt
enn væri sumar í hugum okkar sveita-
manna, barna náttúrunnar. Við ákváðum
jafnframt að fljótlega færðum við veggi
kennslustofunnar út til að komast í að rýna
í jarðargróður og skoða allt það sem við
finnum við hvert fótmál, bara ef við gefum
okkur tíma til að njóta með því að læra, og
auka á þann hátt læsi okkar á náttúruna. Í
því skyni fóru 1.- 4. bekkur í skógarferð í
Daníelslund við Svignaskarð og 5.-7. bekk-
ur fram á Hallmundarhraun í Stefánshelli
að kynna sér sögu jarðelda og útlaga. Á
heimleið var komið við hjá Páli Guð-
mundssyni listamanni í Húsafelli og lék
hann á steinhörpu sem hann hefur búið til
úr náttúrugrjóti. Unglingarnir fóru upp í
Norðurárdal, gengu á Grábrók, nutu feg-
urðar Glanna í Norðurá auk þess sem 10.
bekkur hélt 8. og 9. bekk grillveislu í Para-
dísarlaut, einkar fögrum stað á mörkum
hrauns og mýra með Norðurá. Þar stigu
nemendur á stein og fluttu framboðsræður
vegna kosninga til stjórnar Framtíðarinnar,
en svo heitir nemendafélag skólans. Auk
þessa hafa nemendur 4.-10. bekkjar tekið
þátt í íþróttamótum með jafnöldrum úr
öllum sveitaskólum á Vesturlandi nú í sept-
ember. Framundan er svo að hefja æfingar
á söngleik sem ætlunin er að sýna í sam-
vinnu við Ungmennafélag Reykdæla í vetur
þegar skólinn fagnar fjörutíu ára afmæli
sínu.
Þannig fór þetta nú af stað hjá okkur í
haust, kennararnir máluðu sig inn í starfið
og samstarf. Úr varð málverk með góð fyr-
irheit sem hafa mörg nú þegar orðið að
raunveruleika. Sú var og von mín með til-
tækinu.
Á skólasetningu nú í haust lauk ég máli
mínu þannig:
„Það er einlæg von mín, nemendur, að
þegar þið lítið til baka eftir komandi vetur,
eða skólaárin fleiri, getið þið í huga ykkar
minnst góðra bekkjar- og skólafélaga og
með því tekið undir með Tómasi Guð-
mundssyni þegar hann yrkir:
Ég minnist ennþá okkar fornu kynna,
og ennþá man ég ljómann drauma þinna,
er bernskan móti báðum okkur hló.
Hver dagur nýrri frægð og frama spáði,
og fögur, mikil verk þinn hugur þráði.
Á köllun þína engum efa sló.“
Á þann veg var Kleppjárnsreykjaskóli
settur veturinn 2001 -2002.
Kleppjárnsreykjum, 30. september 2001,
með góðri kveðju,
Guðlaugur Óskarsson.
Skólabyr jun á K leppjárnsreykjum
Guðlaugur Óskarsson skólastjóri tók
því vel að segja lesendum Skólavörð-
unnar frá upphafi skólastarfs á Klepp-
járnsreykjum nú í ár, en það var með
talsvert sérstöku sniði.
Málverk með góð fyrirheit
17
Ég setti gamla plötu með Árstíðunum fjórum
eftir Vivaldi á fóninn, lét nálina við haustbyrjun
og bað menn nú gefa sig tónlistinni á vald.