Þjóðmál - 01.06.2012, Side 11

10 Þjóðmál SUmAR 2012
ríkis útvarpsins og Stöðvar 2 að fjalla með
hlutlausum hætti um fyrrverandi sam­
starfsfélaga sinn til margra ára . „Við verð­
um að treysta því að þeir geri sitt besta,“
segir Andrea Jóhanna sem lýsir sér sem eina
fram bjóð andanum sem ætli sér „að að skilja
sig/embættið frá viðskiptalífinu og ekki
þiggja styrki frá fyrirtækjum“ .
V .
Ólafur Ragnar Grímsson skilgreinir sig sem miðjumann í hópi forseta fram­
bjóðendanna ásamt Herdísi Þor geirs dótt ­
ur og Ara Trausta Guð munds syni . Tveir
forsetaframbjóðendanna, Ástþór Magn ­
ússon og Andrea Jóhanna Ólafsdótt ir, séu
rót tækari en hann því að þau vilji beita for­
setaembætt inu á annan hátt en hann telji
eðlilegt . Þóra Arnórs dóttir hafi hins vegar
með ummælum sínum „stillt sér upp á
hinum kantinum“ . Hún sé hallari undir
utan ríkisstefnu ríkisstjórnar inn ar en hon­
um finnst góðu hófi gegna .
Með þessari uppröðun í Fréttablaðinu
setur Ólafur Ragnar sjálfan sig skör hærra
en aðra frambjóðendur . Þannig mun hann
koma fram við þá þar til baráttunni um
Bessastaði lýkur . Hann er að eigin mati sá
sem veit og hefur reynslu . Þetta vill hann að
fjölmiðlamenn viðurkenni og hið sama á að
gilda um keppinauta hans .
Þóra Arnórsdóttir svaraði Ólafi Ragn ari
fullum hálsi þegar hún opnaði kosninga­
skrifstofu sína . Hún minnti á að forseti gæti
ekki rofið þing eða skipað utanþingsstjórn
þegar honum þóknaðist . Slíkt tal væri
lýðskrum . Með þessu skaut hún föstu skoti
að Ólafi Ragnari sem gumaði af því að hann
hefði haft utanþingsstjórn í handraðanum
fyrir áramót 2008 og sagði ranglega eftir
að Geir H . Haarde baðst lausnar undir lok
janúar 2009 að nú væri þingrofsvaldið hjá
forseta en ekki forsætisráðherra .
Þóra sagði Ólaf Ragnar meta það svo
sem hér ríkti „neyðarástand og óvissa um
full veldi Íslands og framtíðarstjórnskip an“ .
Þetta dró hún í efa með þeim orðum að
„helsta óvissan og óstöðugleikinn í stjórn­
skipan lands ins“ væri teygjanleg túlkun
Ólafs Ragnars sjálfs á valdsviði forseta .
VI .
A llt bendir til harkalegri kosningabar­áttu um Bessastaði en nokkru sinni
fyrr . Ólafur Ragnar fór illa af stað en sótti
í sig veðrið á meðan Þóra varð léttari
og eignaðist dóttur . Þóra sló hins vegar
hressilega í þegar hún opnaði kosn inga­
skrifstofu sína . Ég er enn sömu skoðunar
og þegar ég heyrði fyrst um framboð Þóru,
að hún hafi ekki roð við Ólafi Ragnari .
Honum kann þó að bregðast bogalistin .
Aldur, þaulseta og fyrri störf geta orðið
honum að falli þótt honum hafi á ótrúlegan
hátt tekist að tala sig frá lofgjörðinni um
útrásarvíkinga og öllu öðru sem einkenndi
árin hans í faðmi Baugsmanna og annarra
auðmanna .
Ómaklegt er að draga fyrrverandi forseta
í dilka og nota þá til að afsaka eða skýra
framgöngu Ólafs Ragnars eða hallmæla
öðrum frambjóðendum . Ólafur Ragnar
er sjálfum sér verstur þegar hann gefur til
kynna að hann sé meiri og betri forseti en
þeir sem dytti í hug að bjóða sig fram til
að sitja við lestur í Bessastaðabókhlöðunni
og spranga um Bessastaðatúnið þess á
milli „og væri svo bara að hugsa allan
tímann“ . Taktar eins og þessir sýna oflæti
eða dómgreindarbrest sem kann að verða
hverjum manni að falli, meira að segja
Ólafi Ragnari Gríms syni .