Víkurfréttir - 17.12.1987, Blaðsíða 40
JÓLABLAÐ
mw
(tfttií'
„FRAMTIÐIN ER
f FRÆFLUNUM “
- segir Magnús Björnsson, fyrrum veitingamaður á Víkinni og Aski, - nú kallaður „faðir fræflanna" á íslandi
Heilsufár hefur rutt sér inn í þjóðfélag okkar af meiri krafti
en nokkru sinni fyrr. Nú eiga allir að borða hollan mat og
stunda líkamsrækt. Einn þáttur í þessu hcilsufári er innreið
„náttúru-næringarefna“ af ýmsu tagi, sem margir borða nú
daglega og segjast finna stóran mun á líðan sinni. Keflvíkingur
nokkur hefur átt stóran þátt í þessari innreið, ef svo má segja.
Þetta er hann Magnús Björnsson. Hann hefur aðallega verið
kenndur við vcitingamcnnsku um ævina, en hann rak m.a.
hina kunnu kaffitcriu og danshúsið Víkina um árabil ogsíðar
Veitingahúsið Ask í Reykjavík. En Magnús flæktist í „náttúru-
netið“ og var fyrstu til að koma blómafrjókornum eða fræfl-
um, eins og þau cru oft kölluð manna á mcðal, á markað hér á
landi af einhverri alvöru. Þeir segja að Magnús sé faðir fræfl-
anna á Islandi. Við heimsóttum hann í byrjun desember og var
hann eldhress að vanda og vafðist ekki tunga um tönn frekar en
endranær.
Ævintýrið rétt að byrja
„Það hefur ekkert verkefni
heillað mig jafn mikið og er
ég nú búinn að reyna ýmis-
legt. Fræflarnir eiga núna
hug minn allan og ég get ekki
séð að það verði nein breyt-
ing þar á í framtíðinni,“ segir
Magnús þegar ég spyr hann
út í blómakornaævintýrið og
sem hann segir að sé rétt að
byrja. Góðkunningi minn í
auglýsingabransanum sagði
mér að ekkert hafi orðið eins
stórt í umtali í gegnum aug-
lýsingamiðla á skömmum
tíma og High Desert blóma-
frjókornin. Þetta efni hefur
flogið hærra en nokkuð ann-
að sem hefur verið sett í
„loftið“.
En hvernig hefst þetta
fræflaævintýri hjá þér?
„Eg kynntist fræflunum
fyrst 1983 sem neytandi, af
manni sem gekk í hús og
seldi þetta og var á vegum
Hilmars heitins Helgasonar.
Eg keypti mér einn pakka og
fékk bókina „Lífskraft" að
auki sem ég og las en kyngdi
því nú ekki svo létt sem þar
stóð, átti ekki gott með að
trúa því sem þarna var sagt
og fannst þetta með ólíkind-
um. Eg borðaði þennan
pakka og svo skipti ég mér
ekkert meira af þessu, ekki
fyrr en tæpu ári síðar. Þannig
var að ég lenti á fyllerístúr
um haustið 1984-85 en fór
svo í afvötnun á Vog. Þegar
ég er vaknaður til lífsins á
nýjan leik fer ég að hugsa til
þess hve ég var hress á meðan
ég áttin þennan pakka og
byrja því aftur að borða
fræfla. Um þetta leyti hringir
svo mágur minn, Ragnar
Breiðfjörð, í mig frá Noregi
og biður mig um að gerast
umboðsaðili á íslandi fyrir
High Desert blómafræfla,
þetta sem ég hafði nýbyrjað
að borða og fengið góð áhrif
af, en hann hafði nýtekið við
Norðurlandaumboðinu. Ég
sagðist nú ekki sérlega
spenntur fyrir því að taka við
einhverjum einum hlut og
koma á markað hér í 240 þús.
manna landi. En þá segir
Ragnar mér að þetta sé stór-
kostlegur hlutur og ég, með
minn sannfæringarkraft, geti
gert stóra hluti með þetta.
Fræflarnir væru það sem við
gætum hengt hatt okkar á í
heilbrigðismálum í framtíð-
inni. Það varð úr að ég fór út
til Ragnars til að kynna mér
málin nánar. Og ég kom
heim með umboðið upp á
vasann og bjargfasta trú á
blómafrjókornum og byrjaði
skömmu síðar að dreifa
þessu, eftir að fyrri innflytj-
andi hafði klárað sinn lager
hér á íslandi.
Mína fyrstu pöntun, sem
var ekki stór, gaf ég fólki
sem ég vissi að var eitthvað
að hjá, og myndi fá svörun.
Fyrsta árið gaf ég mikið og
það er að skila sér núna eftir
að við settum auglýsingaher-
ferð í gang í sumar. Nú selst
mikið magn í hverjum mán-
uði og eykst sífellt.“
Bisnessmaður
Magnús hefur verið í bis-
ness meira og minna alla tíð
og þegar hann hefur þurft að
markaðssetja vörur hefur
hann farið sínar leiðir. Þegar
hann byrjaði með veitinga-
húsið Ask í Reykjavík bauð
hann fólki í nágrenninu og
vinum og vandamönnum í
mat og var nánast með opið
hús í tvær vikur. Og það eina
sem Magnús bað fólkið um
var, að ef það var ánægt að
láta næsta mann vita. Þegar
staðurinn var svo loks opn-
aður voru langar biðraðir
næstu vikur og mánuði á eft-
ir. Þessi aðferð, sem hann svo
notaði við markaðssetningu
fræflanna, hefur vakið at-
hygli erlendis og nú er verið
að vinna að samskonar
markaðssetningu fræflanna
á Norðurlöndunum og í Ast-
ralíu. En sannfæringarkraft-
ur Magnúsar hefur ekki að-
eins fengið að njóta sín á Is-
landi því hann hefur starfað
með mági sínum að markaðs-
setningu víða erlendis og
báðum fyrrnefndumstöðum.
„Salan hefur aukistgífurlega
að undanförnu. Fólk um all-
an heim neytir nú fræflanna í
reglulegum mæli,“ segir
Magnús.
Stórreykingamaður og alki
Áður en Magnús kynntist
fræflunum var hann stór-
reykingamaður og alkóhól-
isti. Hann hefur hætt hvoru
tveggja, reykir nú hvorki né
neytir áfengis. „Þegar ég var
að byrja með fræflana fannst
mér það alls ekki fara saman
að vera að kynna þetta góða
efni og reykja þessi ósköp
sem ég gerði, sem var allt upp
í þrjá pakka á dag. Ég próf-
aði fyrst að sleppa tóbaki í
eitt kvöld og síðan stig af
stigi hætti ég. Vín hef ég ekki
bragðað frá því ég kom úr af-
vötnun um áramótin 1984-
85.“
Finnst þér að fræflarnir
hafi hjálpað þér í brennivíns-
og tóbakslöngun?
„Ég er ekki í nokkrum
vafa um það. Mér líður bet-
ur, bæði andlega og líkam-
lega, og er sjálfur í miklu
betra jafnvægi. Ég er skipu-
lagðari og gengur betur að
vinna að öllum verkefnum en
áður. Það ánægjulega við að
vinna við þetta er að maður
er alltaf að sjá sömu viðbrögð
hjá fólki, ekki síst hjá náms-
og íþróttamönnum.“
Frá fyrstu tíð hefur Magn-
ús unnið mikið að veitinga-
málum og sem kokkur til
sjós. Nú er hann farinn að
vinna með náttúruafurð,
blómafrjókorn. Hvað finnst
Magnúsi um matarvenjur
fólks hér á landi?
„Þær eru ekki góðar. Mat-
arvenjur fólks eru í mörgum
tilfellum mjög einhæfar,
sama hversu efnað það er.
Einnig má nefna að svo til
allur matur sem við borðum í
dag er meira og minna var-
inn með rotvarnarefnum.
Svo eru notuð lyf í fóður og
annað hjá búfénaði sem við
síðan neytum í gegnum þess-
ar vörur. Þegar við tökum
þessi lyf í gegnum næringar-
efni erum við að brjóta niður
í okkur ónæmiskerfið. Þeim
mun hreinni náttúruefni sem
við nærumst á, þeim mun
Aður en Magnús kynntist fræflunum var hann reykingamaður og alkóhólisti, en er i
hvoru tveggja. Ljósm.:
• nú hæ