Fréttablaðið - 16.05.2018, Blaðsíða 10

Frá degi til dags
Útgáfufélag: 365 miðlar ehf. Stjórnarformaður: Einar Þór Sverrisson forStjóri: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir Útgefandi og aðalritStjóri: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is
aðStoðarritStjórar: Kjartan Hreinn Njálssson kjartanh@frettabladid.is, Ólöf Skaftadóttir olof@frettabladid.is, Sunna Karen Sigurþórsdóttir sunnak@frettabladid.is.
Fréttablaðið kemur út í 85.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum
án endurgjalds. ISSN 1670-3871 fréttaBlaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5800, ritstjorn@frettabladid.is helgarBlað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is markaðurinn: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is
menning: Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is ljóSmyndir: Anton Brink anton@frettabladid.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is
Halldór
Magnús
Guðmundsson
magnus@frettabladid.is

Það sem
skiptir
ríkisstjórn
Íslands máli
er að fá að
sitja aftast í
vagninum
sem Trump
stýrir á fullri
ferð alveg
óháð því hver
fyrir verður
og hún ætlar
svo sannar-
lega ekki að
láta henda sér
út.

Þeir sem þurfa
ekki að bíða í
Ártúnsbrekk-
unni í um-
ferðarteppu
skilja kannski
ekki hvaða
áhrif sam-
gönguvandinn
hefur á líf
fólks í borg-
inni.
Nú þegar rúm vika er til kosninga í borginni er rétt að spyrja hvernig gengið hafi síðustu fjögur ár. Er ódýrara að leigja eða kaupa? Er
auðveldara að komast á milli staða í borginni? Geta
öll 18 mánaða börn komist á leikskóla? Er borgin
hrein?
Svarið við þessum spurningum er því miður eitt og
það sama. Samt eru þetta einföld grundvallar atriði
sem við viljum öll að séu í lagi.
Valdaþreyta kallar á breytingar
Sextán ár eru langur tími. Ekki síst í pólitík. Sitjandi
borgarstjóri hefur verið í borgarstjórn frá árinu 2002.
Mestmegnis í meirihluta og síðustu átta ár óslitið við
völd. Það vill brenna við að eftir svona langan tíma
verði fólk samdauna kerfinu. Sjái ekki vandann.
Þeir sem þurfa ekki að bíða í Ártúnsbrekkunni
í umferðarteppu skilja kannski ekki hvaða áhrif
samgönguvandinn hefur á líf fólks í borginni. Þeir
sem búa eiga erfitt með að setja sig í spor þeirra sem
komast ekki úr foreldrahúsum. Og eftir sextán ár í
Ráðhúsinu er einfaldlega kominn tími til að segja
þetta gott og skipta um áhöfn.
Nýtt upphaf
Það er kominn tími á nýja forystu. Nýtt upphaf.
Hrista upp í borgarkerfinu sem hefur staðnað.
Hleypa inn nýjum hugmyndum og fólki sem er til-
búið að takast á við viðfangsefnin.
Breytt aðalskipulag
Strax að loknum kosningum viljum við gera
breytingar á aðalskipulagi Reykjavíkur. Leyfa byggð
á Keldum, í Örfirisey, við BSÍ og klára hverfin. Efla
Mjódd og styrkja hverfin til sjálfstæðis. Stórbæta
samgöngur. Einfalda stjórnkerfið og færa fé til
skólanna. Lækka álögur og skatta. Hreinsa borgina
reglulega. Gera Reykjavík að raunhæfum kosti fyrir
fólkið sem vill búa hér. Förum saman í að breyta
borginni. Tökum til í kerfinu. Það er kominn tími til
að breyta.
Tími til að breyta
Eyþór Arnalds
skipar 1. sæti á
lista Sjálfstæðis-
manna í Reykjavík
Skerðu þig úr. Einhver þarf að gera það. Það er auðvelt að vera sporgöngumaður. Það getur verið skrýtið að gera og segja það sem er öðruvísi. En án þeirra óþæginda er frelsið ekki mögulegt. Mundu eftir Rosu Parks. Á því
augnabliki sem þú setur fordæmi er búið að rjúfa seið
kyrrstöðunnar og annað fólk getur fylgt í fótspor þín.“
Þessi orð úr bókinni Um harðstjórn eftir Timothy
Snyder, prófessor í sagnfræði við Yale-háskóla, eiga
erindi til okkar allra á öllum tímum. Í þeim er fólgin
hvatning til þess að taka sjálfstæðar ákvarðanir með
því sem er rétt fremur en hentugt og við getum tekið
þetta til okkar sem einstaklingar og samfélög. Í lýð-
ræðisríkjum eru einstaklingarnir leiddir áfram í krafti
meirihluta samfélagsins af ríkisstjórnum. Þær eru
fulltrúar valdsins sem við framseljum í þeirra hendur
og þeim ber að starfa og koma fram í okkar nafni sem
ein heild.
Fulltrúahlutverk ríkisstjórna er bersýnilegt á alþjóð-
legum vettvangi og þar gefst jafnvel ríkisstjórnum
smáríkja tækifæri til þess að vera Rosa Parks alþjóða-
samfélagsins. Tækifæri til þess að „rjúfa seið kyrr-
stöðunnar“ og standa með lítilmagnanum. Tækifæri
til þess að setjast fremst í vagninn og taka stöðu gegn
valdinu en með mannréttindum. Að setja slíkt for-
dæmi getur verið erfitt en það gerir öðrum kleift að
fylgja í fótsporin og sagan kennir okkur að það mun
allt verða þess virði.
Skotárás Ísraelshers á mótmælendur á landa-
mærum Ísraels og Gaza fyrr í vikunni var smánarleg
valdbeiting og í raun ekkert annað en fjöldamorð.
Hátt í sextíu manns féllu í valinn og á þriðja þúsund
særðust og þar af fjölmargir alvarlega. Það er óþarfi
að tíunda tilkomu þessara voðaverka sem eru framin
í skjóli Bandaríkjanna og forseta þeirra, Donalds
Trump. Það er hins vegar ástæða til þess að velta því
fyrir sér hversu mikilvægt það er ríkisstjórn Íslands að
fá að sitja með í vagninum hjá Bandaríkjastjórn. Hvort
það breyti engu hversu mörg mannslíf og þar af einnig
barnslíf Ísraelsher tekur.
Það virðist ekki vera. Það sem skiptir ríkisstjórn
Íslands máli er að fá að sitja aftast í vagninum sem
Trump stýrir á fullri ferð alveg óháð því hver fyrir
verður og hún ætlar svo sannarlega ekki að láta henda
sér út. Ríkisstjórn Íslands ætlar ekki að skera sig úr
og vera Rosa Parks í þessu máli heldur situr bara
hnípin og þögul þarna aftast í vagninum og hugar að
hagsmunum þjóðarinnar. Krónum og aurum okkar
Íslendinga frekar en lífi og dauða Palestínumanna.
Fordæming stjórnar þingflokks VG breytir litlu þar
um því formaður flokksins er sitjandi forsætisráð-
herra. Leiðtogi ríkisstjórnarinnar sem íslenska þjóðin
framseldi vald sitt fer þá leið að láta bakland sitt taka
afstöðu en sitja áfram í þögn í vagninum hjá Donald
Trump. Sú staða er vonandi ekki komin til að vera því
ef við viljum bæta heiminn þurfum við öll að þora
að vera Rosa Parks. Þora að taka afstöðu með friði
gegn stríði og lífi gegn morðum. Alltaf og án undan-
tekninga.
Í vagninum
Hljóðlát mótmæli
Talsverð umræða fór fram í gær
um það hvort Íslendingar ættu
að sniðganga Eurovision á næsta
ári. Ástæðan er sú að keppnin
mun, að öllu óbreyttu, fara fram
í Ísrael. Fljótt á litið virðist sama
umræða ekki hafa farið fram á
hinum Norðurlöndunum að
sama marki. Í það minnsta er
ekki hægt að sjá það ef rennt er
yfir helstu fréttavefina þar. Þá er
bara spurning hvort sniðganga
Íslands myndi hafa eitthvað að
segja. Árangur íslenskra framlaga
undanfarin ár er í það minnsta
ekki til marks um það að þátttaka
okkar skipti Evrópubúa eitthvað
sérstaklega miklu máli.
Níunda árið gjöfult
Hugsanlega væri rétt að Ísland
sleppti þátttöku í Eurovision
í eitt ár. Það gæfi þá aðstand-
endum keppninnar hér heima
svigrúm til þess að brydda upp
á nýju fyrirkomulagi við val á
framlagi fyrir árið 2020 og við
kæmum þá vonandi tvíefld inn í
keppnina að nýju. Þeir hjátrúar-
fullu munu þó hugsanlega vilja
vera með á næsta ári. Níunda ár
hvers áratugar hefur nefnilega
verið Íslendingum gjöfult. Árið
1999 náði Selma Björnsdóttir
öðru sætinu, þegar hún keppti í
Ísrael. Og árið 2009 náði Jóhanna
Guðrún svo aftur öðru sætinu.
Það eru því hugsanlega einhverjir
með væntingar til ársins 2019.
jonhakon@frettabladid.is
1 6 . m a í 2 0 1 8 m I Ð V I K U D a G U R10 s K o Ð U n ∙ F R É T T a B L a Ð I Ð
SKOÐUN
1
6
-0
5
-2
0
1
8

0
4
:3
8
F
B
0
4
8
s
_
P
0
4
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
3
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
0
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
1
0
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
F
C
8
-1
4
3
C
1
F
C
8
-1
3
0
0
1
F
C
8
-1
1
C
4
1
F
C
8
-1
0
8
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
A

F
B
0
4
8
s
_
1
5
_
5
_
2
0
1
8
C
M
Y
K