Muninn - 01.11.1909, Blaðsíða 5

y\_\J NííYíy
Hr. 19.
4. ársfj.
Ritnefnd:
Pétur Zóphóníasson, Jóli, Jóhannesson, Ásgr. Magnússon.
Utgefandi: Umdœmisstúkan nr. 1.
Til templara í umdæminu nr. I.
Enn á ný kemur Muninn fyrir almenn-
ings sjónir og flytur meðlimum fréttir af því,
sem gerist á stúkufundum og greinir frá
heimilisfangi og fundartíma stúknanna.
Það er enginn efi á því, að fjölda margir
hafa mjög svo saknað Munins, og óskað þess,
að liann hefði haldið áfram. Þó voru við-
tökur þær, er liann þá fékk mjög svo mis-
jafnar, og margir er misskildu liann, og vildu
hann til heljar. Það er ætíð svo, er eitthvað
er framkvæmt, að það er margt að því fund-
íð og meira liugsað um að rífa niður, en
byggja upp. Þið kunnið öll söguna um
Nasreddín, son hans og ösnuna. Sumirvildu
láta þá tvímenna á henni, aðrir vildu láta
karlinn ríða en strákinn ganga o. s. frv.,
seinast báru þeir hana á milli sin. Það er
oft ósköp svipað með aðrar aðfmslur, því
má margt af sögunni læra.