Muninn - 01.11.1909, Blaðsíða 6

2
MUNINN
En nú kemur Muninn aftur, og vonar,
að viðtökurnar verði betri, enda hefir hann
eignast marga vini við fjarveru sína, því
mörgum hefir á því tímabili orðið ljóst, að
nytsemi hans væri meiri en þeir hugðu.
Og nú er það nauðsynlegra en nokkru
sinni fyr að Muninn komi fram á sjónar-
sviðið. Stúkulífið er svo frámunalega dauft
og fundir illa sóttir, að það sætir hreinni
furðu, og er það hið mesta nauðsynjamál
hverrar stúku, að skerast þar svo í leikinn
að úr rakni. Svo, eins og gengið hefir, má
það ekki ganga.
Og til þess er Muninn kominn.
Það er líka sannarlega þörf á því, en aft-
ur enginn efi á því, að ef Muninn er hýtt út
meðal meðlima stúknanna vel og rækilega,
þá verður fundarsóknin betri, því oft laða
hagnefndaratriðin meðlimi á fundi, það er því
sjálfsagt fyrir stúkurnar að sjá um, að allir
meðlimir fái hann sem allra fj^rst.
Siðan Muninn kom síðast, hefir risið
upp félag á móti stefnuskrá vor templara,
félag, er hefir ekkert annað markmið en rífa
niður og drekka. Það væri því ástæða til
þess að álíta, að áhuginn og fundarsóknin
hefði aukist að mun. En því miður virðist
svo vera ekki, því að minsta kosti er fund-
arsókn mjög ábótavant og fundir yfirleittdaufir.
Úr þessu verður að bæta strax, ef vel á
að fara.
Minnist þess bræður og systur.
Reykjavík, 1. Nóv. 1909.
Pélur Zóphóníassoiu