Breiðfirðingur - 01.04.1945, Síða 76

74
BREIÐFIRÐINGUR
bjó faðir minn og afi, og' liefir þessi ætt búið þar mik-
ið á aðra öld. Við byrjnðum búskap i Brokey vorið 1894,“
segir hann ennfremur. „En nú er búið orðið lítið, ein
kýr og nokkrar kindur, en að öðru leyti búa tveir synir
olckar þar.“
Margs mun vera að minnast, og margt liefir líklega
breytzt í þessi mörgu ár?
„Já, eyjarnar eru að fara i eyði,“ segir öldungurinn,
og það er söknuður í rómnum. „Þegar ég var ungur, voru
liyggðar sjö eyjar, er tilheyra Skógarströnd, en nú eru
þær þrjár. Það eru hinar eiginlegu Suðureyjar og liggja
fyrir mynni Hvammsfjarðar. Milli þeirra eru þröng sund
og mjög harðir straumar. Það er Hvammsfjarðarröst.“
„Stærsta eyjan í þessum mikla eyjaklasa er Brokey.
í landareign hennar eru 180 eyjar og hólmar, sem gras
er á. Allar þessar ejrjar, sker, sund og straumar eiga
sitt nafn og sína sögu. Fjölbreytnin í þessum nöfnum
er ótrúlega mikil og full af lýsingum starfs og viðburða.
Það væri sannarlega nauðsynlegt að taka upp þetta ör-
nefnasafn, áður en það gleymist til muna, því að við
samdrátt bygðarinnar gleymast að sjálfsögðu mörg
nöfn og sagnir um þau.
Orsök þess, að eyjarnar fara svo ört i eyði, telur Vig-
fús fólksleysi. Eyjarnar eru yfirleitt erfiðar til vinnslu
og fólksfrekar, þótt vélarnar í bátunum létti ærið róð-
urinn. Tæknin er ennþá sein yfir sundin blá. Þótt eyj-
arnar séu erfiðar til jarðvinnslu, eru þær frjósamar, og
jarðræktinni hefir stórum farið fram svo og húsabygg-
ingum, og efnahagur eyjabænda er yfirleitt góður.
Hvað er um varpið og aðra veiði?
„Varpinu fór aftur á tímabili, en það er nú að batna
aftur.“
Vigfús telur líklegt, að til þess liggi náttúrufræðileg-
ar orsakir, t. d. æti og því um líkt. Hrognkelsaveiði fer
nú batnandi, og sömuleiðis er oft nokkuð af heilagfiski
við eyjarnar við Breiðasund. En að þvi liggja margar