Breiðfirðingur - 01.04.1970, Blaðsíða 19
BREIÐFIRÐINGUR
17
þætta, samslungna vef, er mannlegt samfélag er ofið úr.
í þessu sambandi kemur mér einnig í hug lítil frásaga
í leikrítsformi í fyrsta kafla gömlu, dönsku-kennslubókar-
innar eftir Jón Ofeigsson og Jóhannes Sigfússon, sem ég
las í æsku. Á ég við þáttist: Den mærkelege Julekage. Afi
hefur lofað börnunum jólaköku með kaffinu, „sem yfir
1000 manns hafa búið til“ að hans sögn. Börnin eru
ekkert nema forvitnin og eftirvæntingin, — en þegar til kem-
ur, verða þau meira en lítið undrandi og vonsvikin, er þau
sjá bara venjulega jólaköku á borðinu. En svo fer afi að
rekja sögu hveitisins og annars efniviðar kökunnar, —
getur jafnframt um ótal verkfæri og vélar, sem komið hafi
við sköpunarsögu hennar —- þá rennur smám saman upp
fyrir börnunum þau athyglisverðu sannindi, að eiginlega
hafi óteljandi hendur óteljandi fólks í ótal löndum átt hlut
að jólakökunni þeirra. „Ég hef bara aldrei hugsað út í
það fyrr að svona margt fólk þyrfti að vinna, til þess að
við fengjum jólaköku,“ sagði Anna litla, og ég var hjartan-
lega sammála, þar sem ég sat og var að stauta mig fram
úr þessu framandi lesmáli; og ný og víðari útsýn apnaðist
mér eins og Önnu. Víst má gera ráð fyrir, að börn nútím-
ans með fjölmiðlana allt í kring um sig fái víðari sýn yfir
lönd og þjóðir og mannleg samskipti en ég, sveitabarnið,
og mínir líkar áður, en mun samt ekki þörf á fastari tök-
um og traustari undirstöðum?
Ég er ekki fjarri, að dæmin, sem ég hef tilnefnt, geti
að einhverju bent á einfalda og auðvelda aðferð við að
leggja grunninn — jafnvel hjá ungum börnum — að sam-
félagslegum skilning og viðhorfi, er hin eiginlega félags-
fræði komi síðar til að byggja ofan á.