Breiðfirðingur - 01.04.1987, Page 69

BREIÐFIRÐINGUR
67
sumarið sparaði sól og hann bætti það upp allt. Það sem
hann er að tala núna er jeppamál því hann á sinn bíl og
verður kannske bílstjóri seinna eins og afi.
Þær eru sællegar frúrnar víst um það, og una sér vel og
hvað vitum við um öll þeirra ævintýr, meðan við gættum ei
annars en geltandi véla og grófum okkur í jörð niður - um
eitt hafa þær ekki getað þagað og ber mér þá engin skylda til
þess heldur.
Einn dag sáu þær rauðan jeppa koma utan yfir á. Þar fóru
höfðingjar héraðsins, sýslumaður í Dölum og hreppstjórinn
á Skarði. Þeir óku léttan og hugsuðu um ábyrgð síns em-
bættis. En viti menn, þegar kom að afleggjaranum sem lá að
bormannahöllinni neitar hinn innborni jeppi að halda
lengra. Kannske hefur hugur hans girnst að kynnast aðkomu-
jeppa þeim er heima stóð við skúrinn, væri slíkt skiljanlegt.
Víst er um það að hann þverneitaði að halda lengra. Hófu
þá valdsmenn yfirheyrslur, hverju slíkt mætti valda og fengu
það loks út úr troginu að hann gerðist nú þyrstur mjög og
heimtaði bíldrykk þann er bensín kallast. Kvað hann það
fást myndi hjá þeim aðkomnu og rann viljugt heim í traðir.
Eigi kann ég frá því að greina hvað milli fór yfirvaldanna og
kvenna várra en bílarnir skáluðu í bensíni. Hreppstjóra
áttum við gott að gjalda og sýslumaður hefur að nokkru líf
þeirra sér í hendi er á bækur skrifa ljóð eða við listir fást, hitt
kunnum við Guðmundur að brjóta heilann um hvorir gerðu
sér upp bensínleysið, yfirvöldin eða jeppinn þeirra.