Lögfræðingur - 01.01.1899, Side 44

44
Koiirad Maurer.
sjer nokkurra upplýsinga uin, hvort þær ættu þar við eða
ekki, og jafnvel án þess tilætlunin væri, að þær skyldu fá
þar lagagildi. f>að varð því í raun og veru lagt á vald
æðri embættismanna landsins, að taka ákvörðun um, hver
þau lög, er stjórnin hafði sent þeim, skyldu leggjast fyrir
alþingi, óbreytt eða með breytingum, og hver þeir gætu
látið afskiptalaus, og þó var þessi framlagning laganna á
alþingi ennþá hin eina löglega aðferð, til þess þau gætu
náð lagagildi. Eptir að alþingi var af tekið árið 1800,
átti að lesa ný lög í landsyfirrjettinum, sem stofnsettur
var sama ár i stað alþingis. Eptir 1833 var það álitið
nægja til þess, að lögin næðu gildi, að þau væru lesin á
manntalsþingunum, og var þessi skoðun framkomin við
misskilniug á tilskipun 24. apr. 1833, en á hinn bóginn
voru settar reglur í konungsbrjefum 6. júní 1821 og
26. okt. 1831 um það, hver lagaboð skyldi birta á ís-
landi.
Loks komst betri regla á löggjöfina, eptir að tilsk.
8. mars 1843 hafði endurreist alþingi. í fyrstu hafði það
að eins ráðgefandi vald, en með stjórnarskránni 5. jan.
1874 var ákveðið, að löggjafarvaldið skyldi vera hjá kon-
ungi og alþingi í sameiningu í öllum hinum sjerstaklegu
málefnum landsins, eins og þau eru ákveðin í lögum 2.
jan. 1871 um hina stjórnarlegu stöðu íslands í ríkinu.
Með sjermálum íslands eru beinlínis talin hin borgaralegu
lög og dómgæslan, er hjer að lýtur. En nú er komið
lengra. en yfirlit þetta átti að ná, og því verða hjer eigi
rannsökuð hin sögulegu tildrög til þessara laga.