Helgarpósturinn - 31.10.1980, Side 14

Helgarpósturinn - 31.10.1980, Side 14
14 Föstudagur 31. október 1980 hlDlrjFirpn^tl irínn Hann var I simanum er okkur bar aft garði. Visaði okkur inn i stofu og hélt áfram að taia i simann. Það mátti heyra að umræðuefnið var pólitik. A stofu- borðinu miðju lágu nokkur hefti Aiþingistiðinda. ,,Þá segjum við það,” heyrðist úr simahorninu. ,,Þú hefur samband þegar málið liggur ijósar fyrir. Blessaður.” — Simtaiinu var iokið. „Fyrirgefið þið. Það er aldrei friður. Maður veröur, jú að vera i sambandi við kjördæmið,” sagöi hann um leið og hann gekk inni stofuna. ,,Það er eilifur erill i kringum þetta alit saman.” Og erill I kringum hvaða „allt saman”. Jú, náttúrlega póiitik- ina, þvi þessi hann, er Garöar Sigurðsson alþingismaður Sunn- lendinga og hefur verið á þingi fyrir Alþýðubandalagið siðustu 10 árin. „Og það er greinilega ekki aðeins siminn,” sögðum við, „þú ert lika að lesa þér til” og bentum á Aiþingistiðindin á borðinu. „Já, maöur verður að fylgjast með, ég var að setja mig nánar inn I umræðurnar um oliugjaldiö,” svaraði Garöar. „Það er svo mikill hraði á öilu, að maður verður að halda vöku sinni tii að fylgjast meö öllum þeim breyt- ingum og nýmælum sem eiga sér stað I pólitikinni.” — Þreytist þú aldrei á þessu pólitiska þvargi? „Nei, það get ég ekki skrifað undir, þótt þetta sé auðvitaö lýjandi til iengdar. Það er t.d. ekkert gamanmál fyrir mig og aðra landsbyggðarþingmenn að þurfa að halda tvö heimili — eitt hér i Reykjavík, á meðan þing stendur yfir og svo annað heima i Vestmannaeyjum. Þú þarft tvö- falt af öllu, tvo isskápa, tvær þvottavélar og tvö sett af innan- stokksmunum. Þá er það ekkert áhlaupaverk fyrir sex manna fjölskyldu, eins og min er, að vera i sífelldum búferlaflutningum.” — En er eldmóöurinn sá sami og var? „Eldmóðurinn, segir þú. Þú gengur að þvi sem visu að ég hafi verið fullur af sliku, þegar ég byrjaöi pólitisk afskipti eða þegar ég settist á þing. Ég hef raunar aldrei verið neinn sérstakur stemmningsmaður i stjórn- málum. Ég stjórnast frekar af raunsæi.” „Gamall og gieyminn” — En hvaða hugmyndir hafðir þú um Alþingi, þegar þú fórst þangað inn á sinum tima — og i framhaldi, hafa skoðanir þinar á stofnuninni breyst? ,,Ég man nú ekki gjörla hvaða hugmyndir ég hafði um Alþingi fyrir 10 árum. Ég er orðinn gam- all og gleyminn. Mig skorti þá ýmsa vitneskju um starfshætti þingsins, en það hefur lærst eins og annað. Hins vegar átti ég engan veginn von á þvi að ná kjöri sem þingmaður árið 1971. Það voru sértakar aðstæður sem leiddu til þess aö svo varð. Ég starfaði i bæjarstjórninni I Vest- mannaeyjum og hafði frá ung- lingsárum haft mikinn áhuga á pólitik. En þegar ég var skyndi- lega orðinn þingmaður, þá hafði ég ekki allt of ljósar hugmyndir um Alþingi umfram það sem gengur og gerist. Ég átti t.d. ekki von á þvi að aginn i þing- flokkunum væri eins mikill og raun er. Hitt er svo annað mál, að Al- þingi hefur breytt um svip á þess- um tiu árum. Ég held að þeir séu fáir þingmenn eftir sem sátu á þingi, þegar ég kom þangað fyrst inn. Ætli það sé nema 1/3 hluti þingmanna nú, sem hafa setið jafnlengi eða lengur en ég. Það má þvi ef til vill flokka mig til „gömlu þingmannanna”. Það er ekkert viö það að athuga að nýir þingmenn komi inn, en ég held þó að ákveðin festa verði að vera hjá stofnun eins og Alþingi. Starfs- hættir Alþingis þurfa að sjálf- sögðu að vera sveigjanlegir og miðast við nýja siði, en stökk- breytingar eru ekki til góös á þeim bæ. Það eru þvi ýmsar breytingar sem oröið hafa upp á síðkastiö með tilkomu nýrra og ungra þingmanna, sem ekki eru allar jafn æskilegar að minum dómi. Kannski er þetta aldurinn, þvi sjónarmið og viðhorf breytast gjarnan með árunum — ef til vill hef ég staðnað. Þó held ég varla að þaö sé skýringin á þessari af- stöðu minni. Ég hef nefnilega alltaf verið dálitið Ihaldssamur á margt, þótt merkilegt sé. Auglýsingasvipur Alpingis Þingmenn nú til dags veljast að ýmsu leyti ööruvisi, en gerðist. Það eru gjarnan menn úr fjöl- miðlum eða þekkt andlit úr sjón- varpi, sem eiga upp á pallborðið. Þetta hefur gert það að verkum, að þeir hinir sömu leggja mikið upp úr þvi að vera áfram i sviðs- ljósinu, þegar þeir eru komnir inn á þing. Vilja gjarnan vera áfram á siðum dagblaðanna — vilja láta fólk taka eftir sér. Þetta hefur breytt svipmóti Alþingis i þá veru, að auglýsingasvipurinn er - allt of áberandi. Þingmenn sumir hverjir hugsa meira um eigin persónu og auglýsingagildiö, en málefnið sjálft. Þetta er ekki góð þróun, þótt þetta sé slður en svo neinn heildarsvipur á Alþingi. Flestir þingmenn láta málefnin ráða ferðinni við störf sin, eins og vera ber.” — Hvers vegna varð Alþýöu- bandalagið fyrír valinu hjá þér? „Það var aldrei spurning hvar ég lenti i flokkakerfinu. Er upprunninn úr sjómannafjöl- skyldu og er.da þótt aldrei hefði verið rætt um pólitik á minu æskuheimili, þá átti ég ekki erfitt með að ákveða mig. Tók mina af- stöðu einn og án þrýstings og fannst eðlilegast að skipa mér i flokk þeirra manna, sem standa við bak vinnandi fóíks i landinu. Það var þó aldrei ætlunin að gefa mig stjórnmálunum algerlega á vald. Voru hins vegar hreinar tilviljanir sem leiddu til þess að stjórnmálastörf urðu mitt hlutskipti. Ég varð ekki þing- maður fyrr en 38 ára gamall og hafði þá bæði kennt við gagn- fræðaskóla i 12 vetur og verið mikið til sjós. Ég hef farið á sjó, á hverju ári frá 1949, nú siðasta sumar var ég á trolli. Mér finnst sjómennskan nauðsynleg afslöppun frá þing- „Aiital v Garðar Siprðsson mennskunni og pappirsflóðinu. Þar umgengst maður fólk úr alþýðustétt og vinnur við hlið þess og svo er ekki verra að fá tækifæri til að reyna á sig likamlega. Ég legg mikla áherslu á, að detta ekki úr tengslum við sjávarút- veginn og reyni að fylgjast með öllu þvi sem þar gerist. Það er ákaflega misjafnt hjá þingmönnum hve þeir eru i sterk- um tengslum við vinnandi fólk i þessu landi. Og þar er litill sem enginn munur á, eftir stjórnmála- flokkum. Þetta er eitt af þvi sem hefur breyst nokkuð með hinum nýju þingmönnum. Margir þeirra eru ekki i nægilega nánum tengsl- um við mannlifið og sumir hverjir ekki séð annað en pappira og bækur. Hafa aldrei þurft að taka til hendinni og þekkja þjóðlifið aðeins i gegnum talnadálka og skýrslur.” ilœgrl hraiar — Þú segist ekki hafa átt erfitt meö þá ákvörðun að skipa þér i flokk með Alþýðubandalags- mönnum, en samt segja margir þig hreinan og kláran krata inn við beinið? „Ég held að það séu nú ekki margir sem halda þvi fram I fullri alvöru. Vilmundur vinur minn Gylfason sagði niður i þingi um daginn, að ég væri gott efni i hægri krata. Ég fagnaði þessum orðum Vilmundar og þótti vænt um þau. Ekki vegna þess að ég væri hægri krati og stoltur af — þvi fer fjarri — heldur að það eru mestu og bestu hrósyrði um menn, sem Vilmundur þekkir, þegarhann nefnirþá hægrikrata. Ég held að ég sé hvorki meiri né minni krati, en aörir i þingflokki Alþýðubandalagsins, þó ég viti satt að segja ekki gjörla um póli- tiskar hugsjónir allra þingmanna Alþýðubandalagsins. Þá þekki ég ekki nákvæmlega innviði annarra flokka, a.jn k. hafa sumir miklu meiri reynslu og þekkingu á flokkakerfinu en ég. Hafa komið viða viö.” — En hvernig flokkur er ,,Er enginn sérstakur saihningsn stjórnmálum.”

x

Helgarpósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.