Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.1985, Blaðsíða 10

10
DV. MIÐVIKUDAGUR 23. JANÚAR1985.
Frjálst.óháÖ dagblað
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIDLUN HF.
stiórnarformaöurogútgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON.
Framkvæmdastjóri og Otgáfustjóri: HÖRDUR EINARSSON.
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM.
Aóstoóarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON.
Fréttastjórar: JÓNAS HAR ALDSSON og ÓSK AR MAGNÚSSON.
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON.
Ritstjórn: SÍÐUMÚLA 12—M. SÍMI 686611. Auglýsingar: SÍOUMÚLA 33. SÍMI
27022.
Afgroiösla, áskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa: ÞVERHOLTI 11. SÍMI 27022.
Sími ritstjórnar: 686611.
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: HILMIR HF., SÍDUMÚLA 12.
Prentun: Árvakurhf.
.Askriftarvcróá mánuói310kr. Veróílausasölu 30 kr. Helgarblaö35kr.
Boðið að ganga í björg
Alþýðubandalagið hefur skrifað stjórnarandstöðuflokk-
um og ýmsum samtökum og óskað eftir viðræðum um
„nýtt landstjórnarafl, sem komiö gæti í stað núverandi
ríkisstjórnar,” eins og það er orðað.
ölafur Ragnar Grímsson fylgir því máli úr hlaði í
Þjóðviljagrein um helgina. Hann segir: „Ekki er ætlunin
að leggja niður neina flokka og samtök, sem nú starfa, og
enginn einn aðili á að drottna yfir öörum. Hvorki á að ýta
neinum úr sögunni né láta hina stærri gleypa hina
smærri,” segir Ölafur Ragnar.
En hversu gæfulegt er þetta bónorð?
Stjórnarandstæðingar eru aöeins tuttugu og þrír af
sextíu þingmönnum. Ekki gera þeir sér vonir um meiri-
hluta í kosningum. „Nýtt landstjórnarafl” gæti því aðeins
komið til með samstarfi þessa liðs við annan hvorn
núverandi stjórnarflokka. Að ööru leyti gæti samvinna
stjórnarandstæöinga undir forystu Alþýðubandalagsins
einungis birzt í öflugri átökum á vinnumarkaði, þegar
samningar verða lausir. Eitthvað af slíku samstarfi sáu
landsmenn í verkfalli BSRB — og með ógæfulegum
afleiöingum.
Gangi stjórnarandstæðingar í björg Alþýðubandalags-
ins og myndi nýja vinstri stjórn meö Framsókn, er ekkert
annað framundan en landstjórnin færist aftur í fyrra
horf slíkra stjórna. Menn muna þær. Einkenni vinstri
stjórna er að lifa um efni fram, safna jafnvel meiri
óráðsíuskuldum erlendis en nú er og láta verðbólguna
rása. Kostirnir eru því lítið fagrir, hvort sem hið „nýja
landstjórnarafl” kæmi fram í stjórn eða stjórnarand-
stöðu.
Guðmundur Einarsson, þingmaður Bandalags
jafnaðarmanna, segist í DV í gær ekki sjá neinar forsend-
ur fyrir slíkum viðræðum. Flokkana greini á um ýmis
mál, svo sem skipan verkalýðsmála og samtryggingu.
Það á í raun við bæði um Alþýðuflokkinn og Bandalag
jafnaðarmanna, að þeir flokkar reyna nú að forða sér úr
klafa vinstri kreddu. I Morgunblaðinu hefur Bandalag
jafnaðarmanna verið sakað um að „stela” ýmsum
stefnumálum Sjálfstæðisflokksins. Það er rétt, að Banda-
lag jafnaðarmanna hefur tekið upp ýmis mál, þar sem
stefnt er í frjálsræðisátt og hugað að arðsemi og
markaðsbúskap fremur en ríkisforsjá. Hinn nýi formaður
Alþýðuflokksins hefur á svipaðan hátt reynt að skapa
flokki sínum sérstöðu í fylkingunni, sem stendur vinstra
megin við miðju.
Enn er ónefndur mikill ágreiningur um utanríkis- og
varnarmál í þessu liði.
Bónorð Alþýðubandalagsins miðar að því að eyða um
skeið sérstööu þessara flokka. Stjórnmálafræðingar
Alþýðubandalagsins telja flokk sinn jafnan hafa grætt
fylgi á umræðum um vinstri bræðslu.
Aðferðin er að vingast við hina um hríð en bíða færis aö
brigsla þeim um svik og íhaldsþjónkun. Slíkt gefur
Alþýðubandalaginu atkvæði í kosningum. Alþýðubanda-
lagið hyggst nú laga vígstöðu sína.
Spor þeirra ríkisstjórna, sem Alþýöubandalagið hefur
átt aðild að síðustu ár, hljóta að hræða þá stjómarand-
stæðinga, sem með þeim unnu. Alþýðuflokksmenn ættu
að minnast stjórnarinnar, sem þeir flýðu burt úr haustið
1979. Steingrímur Hermannsson og framsóknarmenn
hafa oft rifjað upp, hvernig Alþýðubandalagið batt
hendur stjórnar Gunnars Thoroddsen.
Haukur Helgason.
Þá var (ójkátt
í höllinni......
„Alþingi ályktar aö skora á ríkis-
stjórnina að láta ljáka nýbyggingu
Seðlabanka tslands við Ingólisstræti
eins fljótt og auðið er. Jafnframt
skorar Alþingi á ríkisstjórn að yfir-
taka bygginguna undir Stjórnarráð
íslands. Þá skorar Alþingi á rikis-
stjórnina að láta Seðlabankanum í té
í makaskiptum byggingu Fram-
kvæmdastofnunar rikisms við
Rauðarárstíg, með vísan til ákvæðis
6.2 í „Samkomulagi stjórnarflokk-
anna” frá því í sept. sl. Það er þess
efnis að gerðar verði tillögur „um
breytingar á lögum og verkefnum
Framkvæmdastofnunar ríkisins”.
Þannig hljóðar þingsályktunartil-
laga sem undirritaður hefur flutt á
Alþingi ásamt Jóhönnu Sigurðardótt-
ur alþingismanni. Eg hef orðið þess
var að tillagan hefur vakið tals- »Tillagan um afl finna Stjórnarrófli islands framtiflarsamastað i nýbygg-
verðar umræður og á sýnilega fylgi 'n9u Seðlabankans virðist þvi styðjast við hagkvœmnisrök."
BURT MEÐ ÚTVARPS-
RÉTTARNEFND
Meðal þeirra breytingartillagna
sem BJ hefur lagt fram við frum-
varp til útvarpslaga er að útvarps-
réttarnefnd verði ekki til. Sam-
kvæmt frumvarpinu er lagt til að hún
stýri og stjómi nánast öllum ráðum
og gerðum þeirra aðila sem til hugar
kemur að standa að rekstri útvarps-
stöðva. BJ leggur til að mennta-
málaráðherra veiti leyfi til útvarps-
stöðva og fylgist með því að reglum
þeirra sá fylgt. Eg mun í þessari
grein einungis fjalla um það hvers
vegna viö í BJ áUtum útvarpsréttar-
nefnd með öllu óþarfa.
I frumvarpinu er gert ráö fyrir að
kosið skuli í útvarpsréttarnefnd
þessa á Alþingi. Nefndin verði með
því skipuö af kerfisflokkunum sem
fyrir löngu eru orðnir að miðstöðvum
mjög þröngrar hagsmunavörslu.
Alræðisnefndin
Það er fljótgert að færa rök að til-
lögu BJ, að ákvæði með útvarpsrétt-
arnefnd skuli á brott falla úr frum-
varpinu. Til útskýringar vil ég tína
fram örfá atriði þeirra fjölmörgu úr
frumvarpinu er varða hlutverk út-
varpsréttarnefndar. I 2. gr. frum-
varpsins segir: „öörum aðilum má
veita leyfi til útvarps. Skal starfa
sérstök nefnd, útvarpsréttamefnd,
sem veitir slík leyfi samkvæmt 3.-6.
gr. þessara laga og fylgjast meö aö
reglum þeirra sé fylgt.” „Utvarps-
réttarnefnd skipa sjö menn. Skulu
jjeir ásamt jafnmörgum varamönn-
um kosnir hlutfallskosningu á Al-
þingi eftir hverjar Alþingiskosning-
ar.” Ennfremur segir í 3. gr.:
Utvarpsréttamefnd getur veitt sveit-
arfélögum. .. „Utvarpsstöðvar, er
leyfi fá til útvarps, skulu gera
útvarpsréttamefnd grein fyrir þeirri
dagskrárstefnu sem fyrirhuguð er.
Ef óskað er skal einnig láta í té dag-
skrá af böndum.” 14. gr. segir meðal
annars: „Utvarpsréttarnefnd á-
kveður auglýsingartaxta . . . ”.
Glögglega má sjá af framan-
greindum glefsum úr frumvarpinu
hvers vegna B J er mótfallið útvarps-
réttamefnd. Þar á forsjárhyggja
kerfisflokkanna í formi pólitískt
skipaörar nefndar að hafa eftirlit
með hvers konar rekstrarform eigi
aö vera á útvarpsstöð. Það er út í
hött að viðkomandi stöðvar verði
skyldaðar til þess aö gera útvarps-
réttarnefnd grein fyrir dagskrár-
stefnu sinni. Þessari flokkspólitísku
nefnd er ætlaö að velja um þaö og
hafna hverjir fá að reka útvarpsstöð.

Finnboga skal
á foraóið etja
Slóttugur var Hjörleifur að etja
Finnboga á foraðið en situr á meðan
meö hofróðusvip á bakkanum og
skeytir því engu þótt fúlustu for-
argusurnar ríði yfir hann sjálf an.
Hjörleifur Guttormsson hlýtur að
hugsa nokkum veginn svona: þetta
er vont fyrir mig, en vonandi verra
fyriraðra.
Finnbogi Jónsson slær því fram
eins og saknæmum áburöi, að orku-
kerfið okkar sé í stakk búið til þess
að framleiða meiri orku en viö þurf-
um sjálfir að nota í svipinn. En sú
forsjálni er ekki saknæm — sem bet-
ur fer eigum viö talsverðan öryggis-
forða af orku og þannig verður þaö
vonandi um aldur og ævi.
Það má svo endalaust deila um hve
ríflegan öryggisforða við þurfum.
Slíkt er og verður matsatriði og
breytir litlu þótt menn vísi hver í
kapp við annan til annarra þjóöa um
þaðefni.
Orkuspámönnum
skjátlast
Utvaldir orkuspámenn sögðu fyrir
um orkuneyslu á Islandi, en þær spár
hafa ekki náð fram að ganga, bæði
vegna kreppunnar og eins vegna
þess að ýmiskonar smáiðnaður á hér
alls ekki þá framtíð sem draumóra-
menn höfðu talið.
En það er þó ekki meö öliu illt, að
orkuspár þessar skuli ekki hafa ræst
til fuilnustu. Fyrir vikiö er von til
þess að við getum safnað gildum
orkusjóöi á fáum árum — ef við lát-
um röskleikahendurnar standa fram
úr kreppuermunum, í stað þess aö
láta úrtölumenn ráöa ferðinni.
Menningararfurinrt
En hvernig er þá hyggilegast að
ráðstafa hinum dýrmæta orkusjóði í
fyllingu tímans? Sjálfsagt hafa
menn ólíkar skoðanir á því eins og
öðru, en langbesta hugmyndin gæg-
ist fram alveg óvart í Þjóðviljanum,
og er þó ekki allt gott sem birtist í því
blaði.
Hugmynd þessi helgast af þeirri
samsæriskenningu félaga Finnboga,
að vondir menn með vélaþras séu í
óða önn að safna saman á laun
gríðarlegum orkuforða til þess að
búa í haginn fyrir erlenda stóriðju.
Kommarnir eru alltaf með svona
samsæriskenningar í gangi og er það
liklega eins konar menningararfur
frá gömlu, góðu dögunum þegar
kommar létu sig dreyma um bylt-
inguálslandi.
En það leynist samt sem áður
ákveöin vitsmunaglæta í þessari nýj-
ustu samsæriskenningu þeirra, og
hún er auðvitaö sú, að vissulega væri
þaö vel til fundiö að auka nú orku-
forðann og selja hann á einu bretti til
erlendrar stóriðju.