Dagblaðið Vísir - DV - 04.11.2000, Blaðsíða 24

24
LAUGARDAGUR 4. NÓVEMBER 2000
Helgarblað_________________________________________________________________________________________________PV
Buena Vista við Hafnarstrætið á ísafirði:
Sveiflan
lifir á
rakara-
stofunni
DV-MYND KOLBRÚN
Villi Valli stendur viö stólinn í rakarastofunni
Þegar tóm gefst til sest hann viö píanóiö og leitar aö nýrri laglínu. Þegar
hann varö sjötugur í sumar gáfu börnin honum stúdíótíma í afmæiisgjöf og
hann tók upp heilan geistadisk meö lögum sem hann hefur samiö á næstum
fimmtíu ára ferli sínum sem tóniistarmaöur.
mála myndir eða smíða ýmsa sér-
stæða hluti. Hann er nefnilega einn
af þessum mönnum sem eru alltaf
að skapa eitthvað. Villi hefur aldrei
borist mikið á og hefur til dæmis
aldrei eignast bíl og ferðast enn á
reiðhjóli um miðbæinn á ísafirði
sem hefur verið starfsvettvangur
hans og leikvöllur í háifa öld.
í hljóðver eftir nærri 60 ár
í tæp sextíu ár hefur VUli VaUi
sem sagt spUað fyrir fólk sem er að
skemmta sér og þegar hann varð
sjötugur í vor gáfu börnin hans hon-
um þá sérstæðu afmælisgjöf að þau
sendu hann í stúdíó þar sem hljóð-
rituð voru 14 lög eftir afmælisbarn-
ið, með aðstoð valinkunnra manna
sem sumir hefðu aldurs síns vegna
getað verið barnaböm VUla VaUa
en höfðu flestir lært tónlist heldur
lengur en hann. Þama voru höfð-
ingjar eins og Eyþór Gunnarsson,
Árni Scheving, Veigar Margeirsson,
Birgir Baldursson, Einar Valur
Scheving, Þórður Högnason og Eð-
varð Lárusson. EgiU Ólafsson og
Ylfa Mist Helgadóttir syngja sitt lag-
ið hvort og Herdís Jónsdóttir strýk-
ur víóluna í tveimur lögum.
„Þetta var í fyrsta sinn sem ég
kem inn i hljóðver og þetta var af-
skaplega skemmtUeg og eftirminni-
leg upplifun að fá að spUa með þess-
um sniUingum,“ sagði ViUi.
Buena Vista á ísafirði
Um þessar mundir er sýnd á ís-
landi kvikmyndin um Buena Vista
Social Club sem er heimUdarmynd
tekin upp á Kúbu með öldnum tón-
listarmönnum sem enn spUa af
krafti og ástríðu þrátt fyrir háan
aldur. Wim Wenders hefði líka get-
að farið tU ísafjarðar tU þess að taka
upp hliðstæðuna sem er djasshljóm-
sveitin sem aUtaf er tU í tuskið þótt
að minnsta kosti tveir meðlhna séu
komnir yfir sjötugt og sumir orðnir
sextugir. Þar leikur ViUi ásamt
þeim Ólafi Kristjánssyni, Magnúsi
Reyni Guðmundssyni, Gunnari
Sumarliðasyni og Baldri og Karli
Geirmundssonum. Þó að þessir
höfðingjar séu ekki orðnir eins
gamlir og Kúbverjarnir þá leiftrar
af þeim sama spUagleðin og hinum
suðrænu félögum þeirra.
„Við spilum aUtaf saman okkur
tU gleði og svo er ég enn að spUa
dinnertónlist. Meðan ég hef gaman
af þessu þá held ég áfram að spUa.“
-PÁÁ
MYND ÞÓRIR H. ÓSKARSSON
Hljómsveitln V.V. og Baröi áriö 1962 þegar bítlatímabiliö var aö skella á og menn hættir aö láta klippa sig
/ fremr'i röö frá vinstri: Guömundur Marinósson, Villi Valli og Ólafur Karvei Pálsson. Aftari röö: Baröi Óiafsson,
Magnús Reynir Guömundsson, Þórarinn Gíslason og Ólafur Kristjánsson.
- þar sem gestirnir kunna að tala saman
Þegar sá sem þetta ritar var að
alast upp í afskekktri sveit
fyrir vestan heyrðust menn
aldrei rífast. Þyrftu menn að skipt-
ast á skoðunum þá gerðu þeir það á
kurteisan og hljóðlátan hátt án stór-
yrða.
Þetta var ekki svona á ísafirði.
Þar voru menn vanir að brýna
raustina yfir brimhljóðið og í stjóm-
málunum voru línurnar skýrar en
fáar. Sá sem ekki er með mér er á
móti mér. Þegar ég kom sem feim-
inn sveitadrengur út á ísafjörð til að
taka fermingarfótin út í reikning í
Kaupfélaginu fór amma með mig á
rakarastofuna hjá ViUa Valla í
Hafnarstrætinu.
Eru þeir að verða vitlausir?
Meðan ég sat í stólnum, stóreygur
yfir flestu sem fyrir bar, renndu
karlarnir sem biðu sér í eina sennu
um rækjuveiðar í Djúpinu. Ég hélt
að þeir ætluðu að drepa hvor annan
og rakspíraglösin skulfu í glerhUl-
unum undan þungum bassaröddun-
um. Ég var skíthræddur. ViUi Valli
klippti mig með hraði og það krimti
í honum af hlátri en hann var
óhræddur að sjá.
Villi Valli, sem heitir reyndar
réttu nafni Vilberg Vilbergsson, var
byrjaður að spila á böllum þegar
hann var 12 ára og lærði af sjálfum
sér á píanó og harmoníku en Guð-
mundur Nordal kenndi honum að
blása í saxófón.
Mannlífið i Hafnarstræti
í húsunum tveimur í Hafnar-
stræti 11 var skrautleg mannlífs-
flóra. í næstu dyrum við rakarastof-
una var Verslun Jónasar Magg í
Hafnarstræti „hálfeUefu" þar sem
ýmsir spekingar söfnuðust saman
og leystu lífsgátuna og í þamæstu
dyrum var Ásta í blómabúðinni sem
talin var rammskyggn.
„Það var oft ansi heitt í kolunum
í gamla daga, sérstaklega rétt fyrir
kosningar. Það var gaman að þeim
sem voru vel heima í pólitíkinni og
lásu allt sem stóð í blöðunum, en nú
hefur stórlega dregið úr hressUeg-
um rifrildum," sagði Villi VaUi í
samtali við DV.
Rakarastofan í Hafnarstræti 11 er
enn opin á hverjum degi. Villi hefur
staðið við rakarastólinn í hálfa öld
og séð marga hártískuna fara og
koma.
Neyddur tíl að spila á ný
„Bítlatímabilið var erfiðast. Fyrst
hélt ég að þetta væri eins og umferð-
arpest sem myndi fara en svo
neyddist ég tU að fara að spUa aftur
á þessum tíma því ég klippti ekki
fyrir matnum ofan í fjölskylduna."
Lengst af hefur VUli búið fyrir
ofan rakarastofuna og alið þar upp
börnin fjögur með Guðnýju konu
sinni. Þegar hann er ekiii að klippa
fólk, eða spila á píanó, nikkuna eða
saxófóninn, bá erípur hann í að