Íslendingaþættir Tímans - 06.07.1971, Blaðsíða 4

MINNING
FRIÐRIKA SIGFÚSDÓTTIR,
HÖMRUM, REYKJADAL
Friðrika Sigfúsdóttir, húsfreyja
á Hömrum > í Reykjavík, lézt á
Sjúkrahúsi Húsavíkur 10. marz
síðastliðinn eftir skamma legu.
Friðrika fæddist á Bjarnastöðum í
Mývatnssveit 5. marz 1896 og var
því nýorðin 75 ára. Hún var dótt-
ir hjónanna Sigfúsar Jónssonar og
Sigríðar Jónsdóttur, sem bæði
voru komin af þekktum mývetnsk-
um ættum.
Þegar Friðrika var barn að aldri
flutti foreldrar hennar að Halldórs
stöðum í Reykjadal og áttu þar
heima upp frá því. Heimilið á Hall-
dórsstöðum var mikið þrifnaðar
heimili. Sigfús var kunnur um hér
að fyrir snyrtilegan búskap en auk
þess landsfrségur hesta- og tamn-
jngamaður. Sigríður kona hans var
dóttir Jóns Hinrikssonar frá Hellu-
vaði ein af þeim stóra systkina-
hópi. Hún þótti jafnan hin mæt-
asta húsmóðir og bezta móðir.
Friðrika ólst upp í stórum og
glaðværum systkinahópi en Hall-
dórsstaðasystkinin eins og þau
félagsmálum héraðsins og iandsins,
sem voru faðir hennar og eigin-
maður, og naut þess, að sjá börn
sín halda því starfi áfram, sem for-
feður þeirra höfðu unnið að.
Hún naut einnig þess, að á henn-
ar starfsævi endurheimti þjóð
hennar fullveldi sitt og sótti fram
til stórbrotinna umbóta og fram-
fara. Að mál skipuðust svo sem
raun er á orðin, er m.a. vegna
manndóms þeirrar kynslóðar, sem
nú er að verulegu leyti til víðar
gengin. í hópi þeirrar kynslóðar
skipaði Sigurlaug í Hvammi veg-
I legan sess.
1 Börnum hennar og öðru venzla-
I fólkj færum við hjónin innilegar
, fcamúðarkveðjur.
(
| Ilalldór E. Sigurðsson.
14
munu jafnan hafa verið nefnd
voru sjö og Friðrika næst yngst.
Halldórsstaðasystkinin voru mjóg
söngelsk eins og þau áttu ættir til.
Söngur var mikið um hönd hafð-
ur og fylgdi þeim systkinum og
hefur músíkgáfan erfzt mann fram
af manni.
Á uppvaxtarárum Friðriku stóð
menning Þingeyinga með mestum
blóma. Áttu þeir það að þakka
samtökum sínum, Kaupfélagi Þing
eyinga, sem átt hafði mjög mikinn
þátt í því að efnahagur bænda
hafði þá batnað verulega.
Halldórsstaðaheimilið fór ekki
varhluta af þeim menningar-
straumum sem um héraðið fóru. í
Reykjadal var margt af ungu fólki
að alast upp á þessum árum. Ung-
mennafélagsandinn var ríkjandi,
mikill félagsandi og baráttuvilji
fyrir bjartari framtíð og trú á
framtíðina í þessu umhverfi ólst
Friðrika upp og var það góður
skóli. Seinna komst hún í enn
nánari tengsli við samvinnuhreyf-
inguna, er Sigurður Bjarklind,
bróðir hennar, varð framkvæmda-
stjóri Kaupfélags Þingeyiriga og
Pétur, bróðir hennar, varð sölu-
stjóri.
Þessi mótun írá æskuárunum
fylgdi Friðriku alla tíð, reisn í
fasi og mikill myndarskapur. Hún
var alla tíð mjög söngelsk og tók
mikinn þátt í sönglífi sveitar sinn-
ar.
Árið 1923, á Jónsmessu giftist
Friðrika eftirlifandi manni sínum
Jóni Friðrikssyni frá Helgastöðum.
Þetta var merkisdagur í Reykja-
dal, en þrenn hjón voru þá gefin
saman. Það voru auk Jóns og Friðr
iku, Halldór bróðir Jóns og kona
hans og Valgerður systir Jóns og
maður hennar.
Jón og Friðrika hófu búskap á
Halldórsstöðum, hluta af jörðinni,
á móti Jóni bróður Friðriku en
hann var giftur Emilíu frá Helga-
stöðum. Tengslin á milli Halldórs-
staða og Helgastaða voru óvenju
sterk og mátti segja að með óvenju
legum liætti væri. Þrjú systkini úr
Halldórsstöðum voru gift systkin-
um úr IJelgastöðum.
Jarðnæðið á Halldórsstöðum
sem Friðrika og Jón höfðu til af-
nota mun ekki hafa verið mikið.
En árið 1938 flytja þau svo í
Hamra í sömu sveit og var Frið-
rika jafnan kennd við þann bæ síð-
an.
Friðrika var mjög myndarleg
kona í sjón og raun. Hún var frá-
bærlega gestrisin og veit ég ekki
annað heimili þar sem gestakoma
hefur verið slík. En á Hömrum
var jafnan veitt af sömu rausn og
alúð hvernig sem á stóð og hve
marga gesti sem að garði bar.
Fjöldi barna hefur verið þar til
sumardvalar.
Friðrika var skapfestu kona en
sérlega dagfarsprúð. Hún var sí-
vinnandi og dugnaður hennar mik
ÍSLENDINGAÞÆTTIR