Íslendingaþættir Tímans - 09.03.1972, Blaðsíða 1
ISLENDINGAÞÆTTIR
3. TBL. — 5. ÁRG. — FIMMTUDAGUR 9. MARZ — NR. 70. TIMANS
Arnþór Þorsteinsson
verksmiðjustj óri
Vinur minn og samstarfsmaður
um margra ára sfceið, Arnþór Þor-
steinsson, framikvæmdastjóri, varð
bráðkvaddur á heimili sínu, mánu-
dagskvöldið 31. janúar s.l..
Arnþór fæddist að Grófarseli í
Jökulsárhlíð, 28. feibrúar 1903, son
ur hjónanna Jónínu Guðrúnar Arn
grímsdóttur og Þorsteins Ólafsson-
ar, 'bónda þar. Með foreldrum sín-
um fluttist Arnþór til Seyðisfjarð-
ar árið 1905 og ólst þar upp. Nám
stundaði hann í unglingaskóla
Karls Finnbogasonar á Seyðisfirði
og lagði auk þess stund á nám
utan skóla. Snemma hneigðist hug-
ur Arnþórs til verzlunarstarfa, sem
hann helgaði sitt æviskeið, með
miklum árangri fyrir þá, er hann
vann fyrir.
Verzlunarstörf hóf Arnþór hjá
fyrirtækinu Nathan & Olsen á
Seyðisfirði og gegndi þar útibús-
stjórastarfi um tíma, eða þar til
hann fluttist til höfuðstöðva fyrir
tæikisins í Reykjavik, og vann þar
til ársins 1930, er hann tók við
framkvæmdastjórastarfi við Öl-
gerðina Þór, sem þá var stofnsett.
Við sameiningu ölgerðanna 1932,
tók Arnþór við skrifstofustjóra-
starfi hjá Ölgerðinni Egill Skalla-
grímsson. Þegar Mjólkursamsalan
er sett á stofn, í ársbyrjun 1935,
er leitað til Arnþórs, og veitti hann
henni forstöðu þar til um haustið
sama ár, að hann tekur við starfi
sem skrifstofu- og sölustjóri við
verksmiðjur Sambandsins, Gefj-
unni og Iðunni á Akureyri, sem
þá voru í örum vexti. Við fram-
kvæmdastjórn Gefjunnar tók Arn-
þór árið 1952, en gegndi jafnframt
ýmsum störfum fyrir Iðunni.
Kynni okkar Arnþórs hófust, er
hann gerðist starfsmaður Sam-
bandsins, og er mér ljúft að geta
þess, að ég á aðeins góðar og
bjartar minningar um samstarf
oikkar, sem hefur verið mjög náið
um nærfellt 20 ára skeið, við upp-
byggingu iðnaðar samvinnufélag-
anna á Akureyri. Arnþór hafði
bjargfasta trú á að iðnað væri
hægt að reka með góðum árangri
í landinu, en á þeim vettvangi hafa
skipzt á skyn og skúrir, eins og
menn vita, er til þekkja. Aldrei
lét þó Arnþór bilbug á sér finna
og tvíefldist við hverja raun. Hann
hlífði sér hvergi, svo sem títt er um
mikla athafnamenn, þegar yfir-
stíga þarf erfiðleika, en það tókst
Arnþóri jafnan giftusamlega. Arn-
þór var mikill starfsmaður og helg
aði sig starfinu öllu framar, sam-
vizkusamur og góður stjórnandi.
Þótti hann stundum harður í horn
að taka, en réttlátur vildi hann
vera, og kunni starfsfólk hans það
vel að meta. Mikilhæfir menn eru
jafnan umdeildir, en gott hjarta-
lag Arnþórs skóp lionum virðingu
og traust á vinnustað, og mun hans
sárt saknað þar, enda verður sæti
hans vandfyllt.
Auk starfa sinna fyrir samvinnu
félögin, vann Arnþór mikið að fé-
lagsmálum á Akureyri. Hann var í
bæjarstjóm Akureyraf um árabil,
sem fuUtrúi Framsóknarflokksins.
Hann var í stjóm Útgerðarfélags
Akureyrar h.f. og Laxárvirkjunar.
Arnþór hafði yndi af að vinna, og
gekk að hverju verfd með atorku
og dugnaði, og trúlega meira af
vilja en mætti hin síðari ár, og
sérstaklega s.l. ár, eftir að heilsan
fór að bila. Aldrei voru taldar
vinnustundirnar, þegar verk var
fyrir hendi, sem þurfti að ljúka.
íþróttir stundaði 'Arnþór mikið
á sínum yngri árum. Hann var góð-
ur knattspyrnumaður og golfleik-
ari. Arnþór hafði gaman að lax-
veiði og var þar kappsfullur, sem
við hverja aðra iðju, en því miður
var það alltof sjaldan að hann
gæfi sér tíma til að skreppa og
glíma við laxinn. Þegar aðrir fóru
i sumarfrí í verksmiðjunum, var
margt sem lagfæra þurfti eftir
starfsárið, svo að í lagi væri þeg-
ar vinna hófst aftur að fríi loknu.
Ég hefi átt þess kost að vera með
Arnþóri á árbakkanum, og hef ég
notið þeirra stunda í ríkum mæli.
O