Íslendingaþættir Tímans - 14.12.1983, Blaðsíða 3

Hjónin á Arnarstöðum
Jón Vigfússon
og
Helga Sigf úsdóttir
Jón Yigfússon Helga Sigfúsdóttir
Fæddur 4. september 1896 pædd 21. september 1899
Dáinn 30. október 1983 Dáin 2. mars 1983
Ég sest niður við að skrifa þessi minningarorð
nýkominn heim frá því að fylgja sveitunga mínum
og vini, Jóni Vigfússyni, til grafar. Oft sækir á mig
einhver tómleiki eftir jarðarfarir, en þessi tómleiki
er öliu meiri t' dag en venjulega við fráfali mér
óvandabundinna manna. Pó vissi ég að hverju dró
og viðurkenni að Jón var búinn að skila hlutverki
sínu í lífinu með miklum sóma og honum var
ekkert að vanbúnaði með að leggja í sína hinstu
för á þessari jörð. Ég trúi því að Jón sé nú kominn
í bjartari og fegurri heim til fundar við alla gömlu
kunningjana, sem þangað voru komnir á undan
honum, og vafalaust hefur Helga, konan hans,
verið'manna fyrst til að bjóða hann velkominn til
hinnar nýju vistar, en Helga dó fyrr á þessu ári.
Hún hafði óskað þess, að hún fengi að deyja á
undan manni sínum, en hann kæmi þó fljótt á
eftir. Henni varð sannarlega að þeirri ósk sinni.
Jón og Helga voru bæði komin af traustum,
eyfirskum ættum. Þau voru m.a. bæði komin af
svokallaðri Randversætt, sem kennd er við Rand-
ver Þórðarson er bjó í Villingadal í Eyjafirði á
síðasta hluta 18. aldar og í upphafi þeirrar 19.
Randver mun hafa verið langafi beggja hjónanna
á Arnarstöðum. Þessi ætt er geysi fjölmenn og
innan hennar finnst mikið af traustu og yfirlætis-
lausu fólki. Báða þá kosti áttu Jón og Helga í
ríkum mæli.
Þegar foreldrar mínir fluttust til Eyjafjarðar
fyrir þremur aldarfjórðungum, komust þau strax
í góð kynni við þá grein Randversættar, sem
kennd er við Leyning. Það voru börn þeirra hjóna
Guðrúnar Ólafsdóttur og Sigurðar Sigurðssonar
er bjuggu í Leyningi seinnihluta síðustu aldar.
Þessi systkin, sem upp komust, voru fimm: Ólafur
bóndi í Leyningi, Randver bóndi í Ytri-Villinga-
dal, Sigurðurbóndi íTorfufelli.Guðrún húsfreyja
í Syðri-Villingadal og síðar ráðskona hjá Ólafi
bróður sínum og að lokum til heimilis hjá dóttur
hennar var Jón Jónsson frá Skúfstöðum í Hjalta-
dal, og bjuggu þau um skeið í Grundarkoti í
Blönduhlíð. Sonur þeirra er Stefán bóndi að
Borgarhóli í sömu sveit. Kona hans er Soffía
Sæmundardóttir.
Jónína andaðist á Sjúkrahúsi Skagfirðinga
Sauðárkróki 13. nóvember s.l.
Að leiðarlokum þakka ég þessari frænku minni
samfylgdina og þá uppörvun, sem hún hefur veitt
mér ásamt lexíunni gagnlegu um þrautseigju og
þolinmæði. Það er von mín, að klæðið góða, sem
áður er nefnt, endist til að bera vorsálina til
ókunnrar strandar, þar sem brosin verða að
blómum og sólin skín.
Guðmundur L. Friðfínnsson.,
(slendingaþættir
sinni í Saurbæjargerði í Hörgárdal, og yngst var
Sesselja húsfreyja I ökli, nafnkunnur skörungur
sem var á undan sinni samtíð á ýmsum sviðum.
Hún var móðir Jóns á Arnarstöðum. Kynni
foreldra minna og vinátta við þennan systkinahóp
styrktist stöðugt með árunum og afkomendur
þeirra hafa haldið vináttunni við okkur systkinin
frá Villingadal. Það er hverjum manni ómetanlegt
að eiga svo trausta og góða granna að vinum.
Faðir Jóns á Arnarstöðum var Vigfús Jónsson
fyrri maður Sesselju á Jökli. Hann var frá Hólum
í Eyjafirði og systkin hans voru m.a. Jón bóndi á
Vatnsenda og halfsystir hans er Geirlaug Jóns-
dóttir í Hólum.
Foreldrar Helgu á Arnarstöðum voru hjónin
Sigfús Jónsson og Halldóra Randversdóttir fyrsta
kona hans. Þau hjón voru bæði af Randversætt og
afi Sigfúsar var Randver Sigurðsson bóndi á Jökli,
bróðir Sigurðar í Leyningi, sem var afi Jóns. Þessi
Randver var einn af fjórmenningunum, sem fóru
í hundaleiðangurinn suður yfir miðhalendi lands-
ins um hávetur árið 1856 svo sem frægt er orðið.
Vegna þessarar frækilegu ferðar hafa seinni tíma
menn lengt nafn hans og kallað hann Hunda-
Randver til aðgreiningar frá öðrum frændum
sínum með sama nafni.
Helga ólst upp á Arnarstöðum og átti þar heima
mestan hluta ævi sinnar, eins og fram kemur síðar.
Jón fluttist með foreldrum sínum að Jökli þegar
hann var ársgamall og þar ólst hann upp. Foreldrar
hans áttu ekki fleiri börn saman. Jón missti föður
sinn þegar hann var þriggja og hálfs árs, en móðir
hans hélt þó áfram búskap á Jökli og gekk þar oft
ein til verka. Fjórum árum eftir lát Vigfúsar gekk
hún að eiga seinni mann sinn Þorstein Magnússon.
Þorsteinn var mikill hagleiksmaður og þrekmaður
meira en í meðallagi og Sesselju var við brugðið
fyrir dugnað og framsýni, enda búnaðist þeim vel
3