Tíminn - 06.04.1978, Blaðsíða 14

HiJUlil
14
Fimmtudagur 6. april 1978.
Norræna félagið
Fundur verður i deild Norræna félagsins i
Keflavik i Framsóknarhúsinu kl. 8.30
fimmtudaginn 6. april.
Félagar fjölmennið.
Stjórnin
FERMINGARGJAFIR
BIBLIAN
OG
Sálmabókin
Fást í bókaverslunum og
hjá kristilegu félögunum.
HIÐ ÍSL. BIBLÍUFÉLAG
(Puöbranbóötofu
Hallgrimskirkja Reykjavik
simi 17805 opiö3-5e.h.

SKIPAUTCítRO RIKISINS
Ms. Esja
fer frá Reykjavik
þriöjudaginn 11. þ.m. vestur
um land i hringferð og tckur
vörur á cftirtaldarhafnir:
isafjörð, Akureyri, Húsavik,
Raufarhöfn, Þörshöfn,
Bakkafjörð, Vopnafjörö,
Borgarfjörð Eystri, Seyöis-
fjörð, Neskaupstað, Eski-
fjörð, Reyðarfjörð,
Fáskrúðsfjörð, Stöðvarfjörð,
Breiðdalsvik, Djúpavog og
Hornaf jörð.
Móttaka
fimmtudag, föstudag og
til hádegis á mánudag.
Ms. Baldur
fer frá Reykjavik miðviku-
daginn 12. þ.m. til Þingeyrar
og Breiðafjarðarhafna.
Vörumóttaka:
alla virka daga nema laug-
ardag til 11. þ.m.
Ms. Hekla
fer frá Reykjavik föstudag-
inn 14. þ.m. vestur um land
til Akureyrar og tekur vörur
á eftirtaldar hafnir.
Patreksfjörö, (Tálknafjörö
og Bildudai um
Patreksfjörð) (Bolungavik
um ísafjörð) isafjörð, Norð-
urfjörð, Siglufjörö og
Akureyri.
Móttaka
alla virka daga nema laug-
ardag til 13. þ.m.
—
Eiginmaður minn
Haraldur G. Dungal
tannlæknir
verður jarösunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 7. aprll
kl. 10,30.
Inga Birna Dungal og fjöiskylda.
Þökkum innilega samúö og vinarhug við andlát og jaröar-
för bróður mins og frænda
Jónasar ólafssonar
frá Hundastapa.
Sigurbjörg ólafsdóttir
og aörir vandamenn.
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför eiginmanns míns, fööur okkar, tengdaföður og afa.
Haraldar Halldórssonar
fyrrum bónda, Efri-Rauðalæk.
Ólaffa Sigurþórsdóttir.
Sigrún Haraldsdóttir, Eirikur Sigurjónsson,
Runólfur Haraldsson, Elsie Júniusdóttir,
Valur Haraldsson, Aðalheiður Sigurgrimsdóttir,
Helgi Haraldsson, Unnur Hróbjartsdóttir
og barnabörn.
Þökkum innilega samúð og vináttu við andlát og útför
Lúðviks Einarssonar
Fálkagötu 21
Gyðriður Jóhannsdóttir,
Jóhanna Lúöviksdóttir,
Vlðir K. Arnórsson,
Anna Einarsdóttir,
Þorgeir Einarsson,
Páll
70 ára
H. Jónsson
Haustsvalan októberdag árið
1951 bar fundum okkar Páls H.
Jónssonar saman i fyrsta sinn.
Ég hafði i býtið um morguninn
lagt af stað úr Reykjavik með
vörubll frá Kaupfélagi Þingey-
inga áleiðis að Laugum i
Suður-Þingeyjarsýslu að takaþar
við kennarastarfi. Þegar nálgað-
ist Blönduós, bilaði farkosturinn,
svo að ekki varð lengra haldið.
Páll hafði lagt af stað nokkru
seinna úr Reykjavik á fólksbil og
kom að okkur strandaglópunum.
Þar sem áfangastaður okkarvar
hinn sami um kvöldið, varð það
úr, að ég fór i bilinn til hans og
náðum við að Laugum áður en sá
dagur vará enda liðinn. Þetta var
upphaf að samveru og samstarfi
okkarPálsaðLaugum bæði innan
skóla ogutan, sem alls varaði rétt
um 16 ár. Mér er nokkuð ljóst i
minni, að ekki þótti mér Páll sér-
lega mikill fyrir mann að sjá við
fyrstu sýn. En þvi hlaut ég fljót-
legaað gleyma, þegarég kynntist
hlutdeild hans i félagslifi bæði
innan Laugaskóla og i sveit og
héraði.
Páll var frekar tengdur Lauga-
skóla en f lestir aðrir. Hann stund-
aði nám i skólanum fyrsta reglu-
lega starfsveturinn 1925-26. Auk
námsins sá Páll um söngkennslu
þennan vetur. Var hann þó I hópi
yngstu nemendanna. Þetta gefur
til kynna, að þá þegar hefur hann
haft orð á sér fyrir hæfileika á
sviði söngs og tónlistar. Enda er
það mála sannast, að engan mann
hefi ég þekkt, sem býr yfir eins
mikilli sönggleði og um leið hæfi-
leika til að smita jafnvel hið
ósöngvisasta fólk af henni. Um
áratuga skeið var Páll lika sjálf-
kjörinn að stjórna almennum
söng á samkomum innan skóla,
sveitar og héraðs, og minnist ég
ekki annars en samkvæmið yrði
léttara og liflegra eftir en áður.
Leiðir Páls og Laugaskóla lágu
aftur saman árið 1933, þegar hann
gerðist kennari við skólann. Kom
það af sjálfu sér, að hann ann-
aðist söngkennslu auk annarra
kennslustarfa. En regluleg
kennsla var ekki nema hluti af
störfum hans við skólann. Ég tel
mig ekki halla réttu máli, þótt ég
segi, að á þeim tima hafi enginn
starfsmanna við skólann lagt eins
mikiö af mörkum til félags- og
skemmtanalifs á staðnum. Var
ómetanlegt á tiltölulega ein-
angruðum skólastað, að þar var
til staöar jafnfjölhæfur maður og
Páll. Auk framlags sins á sviði
tónlistarinnar gat hann bæði
samið leikrit og sett á svið,
skrifað smásögur, ort ljóð, bæði
alvarleg og gamansöm og lesiö
skörulega upp sin eigin verk og
annarra. Ég fékk einnig að kynn-
ast þvf, hvað Páll lagði af mörk-
um til félagslifs i sveit og héraði.
Eftir ársdvöl að Laugum gerðist
ég liðsmaður i Karlakór Reyk-
dæla, en honum stjórnaði Páll um
28 ára skeið frá 1933 til 1961. Þeir
sem þekkja til kórstarfs, er bygg-
ist á áhugafólki geta nokkuð gert
sér i hugarlund, hvað Páll hefur
þurft að láta i té af tima og orku i
þvi starfi, allt án annarra launa
en þeirra, sem fólust I starfinu
sjálfu. Starfsemi ca. 30 manna
karlakóra i byggöarlögum með
350-400 Ibúa er i ætt við krafta-
verk, sem ekki veröur endur-
tekið. SliKt átti sér stað i ná-
grannabyggðarlögunum Reykja-
dal og Mývatnssveit um áratuga-
skeið, en er nú liðin tið, sem heyr-
ir sögunni til. Auk starfsins hjá
Karlakór Reykdæla var Páll
organisti við Einarsstaöakirkju
og söngstjóri kirkjukórs. Enn-
fremur lagði hann ómælt af
mörkum til félags- ogmenningar-
lifs í sveit og héraði á sana hátt og
lýst var i sambandi við Lauga-
skóla. Það var þvi nokkuö aö von-
um, að mönnum þætti sjónar-
sviptir, þegar Páll hvarf frá
Laugum til Reykjavikur árið 1961
aðtaka við störfum hjá Sambandi
islenzkra samvinnufélaga.
Hugmynd þeirra, sem að þvi
stóðu, mun hafa verið, að honum
byðust betri kjör og starfsaðstaða
i höfuðborginni en i fásinninu að
Frá Laugum
Laugum. Margt fer öðruvisi en
ætlað er og ófyrirséð atvik gripu
þarna inn i rás viðburðanna.
Heilsu eiginkonu Páls, Rannveig-
ar Kristjánsdóttur frá Framsta-
felli, var tekið að hraka áður en til
bústaðaskiptanna kom. Ekki varð
þar bót á ráðin og lézt Rannveig
eftir 5 ára dvöl i Reykjavfk. Sjálf-
ur átti Páll við langvarandi
heilsubrest að striða, sem hrjáð
hefur hann stöðugt siðan. Varð
honum sá kostur einn fyrir hönd-
um að láta af störfum. Eftir 6 ára
dvöl i Reykjavik flutti hann aftur
norður aðLaugum 1967 og kvænt-
ist skömmu siðar seinni konu
sinni, Fanneyju Sigtryggsdóttur,
fyrrum kennara við Húsmæðra-
skólann að Laugum. Fanney
hefur búið þeim vistlegt heimili
og veitti Páli þá aðstoð og umönn-
un, sem honum hefur verið mikil
nauðsyn vegna heilsubrestsins.
Þrátt fyrir hann tók Páll aö
nokkru upp þráðinn aftur um
fyrri störf. Hann hafði á hendi
stundakennslu við skólana að
Laugum og tók þátt i tónlistarlifi,
þótt ekki væri hann á sama hátt
leiðandi og áður. Auk þess hefur
honum gefizt næði og timi til að
sinna margvislegum áhugamál-
um, einkum á sviði tónsmiða og
ritstarfa. Er ævisaga Hallgrims
Kristinssonar, sem út kom s.l.
vetur, órækur vottur þess, að Páll
situr ekki auðum höndum, þegar
heilsa hans leyfir honum aö
starfa.
Það lætur að likum, að við Páll
áttum margt saman að sælda
þau 16 ár alls, sem við vorum
samtiða að Laugum. Fyrri hluta
þess tima, meöan Páll var i fullu
starfi, þurfti ég að sjálfsögðu
margt til hans að sækja, sem eldri
og reyndari samstarfsmanns.
Auk þess, var eins og reyndar
enn, gott við Pál að ræða um
margvisleg áhugamál hans á
sviði lista og félagsmála.
Enn bættist það við, að hús
hans, Hvitafell, var æfingastaður
Karlakórs Reykdæla, meðan Páll
bjó þar. Égkom þvioft á heimili
Páls og Rannveigar og naut þess
að dvelja i þvi hlýlega og hljóð-
láta andrúmslofti, sem Rannveig
heitin skapaði á heimili þeirra.
Eftir endurkomu Páls úr
Reykjavik þurfti ég siður að
sækja til hans sem samstarfs-
manns. En samskipti okkar voru
ekki öllu minni en hið fyrra sinn.
Eftir sem áður áttum við samleiö
i félagsmálum. Enn sem fyrr var
gott viðPál að ræða um margvis-
leg sameiginleg áhugamál okkar.
Mest um vertþótti mér þó á tima-
bili persónulegra örðugleika min
sjálfs að eiga hann að viðmæl-
anda. Sú reynsla, sem hann hafði
þá nýlega gengið i gegnum, ást-
vinamissir og sjúkdómsraun,
hafði kennt honum, að svo margt,
sem veldur hversdagslegu angri
og áhyggjum, eru hreinustu smá-
munir. Lifsreynsla hans og skiln-
ingur á hugarástandi þess, sem
þykja aðstæður sinar litt bærileg-
ar, var mér þá mikils virði. Þá
var stofnað til þakkarskuldar,
sem þessar linur eiga að gjalda,
þó i litlu sé.
Þeir, sem þekkja til aðstæðna
Páls hin siðari ár, mega undrast,
hversu hann heldur andlegu fjöri
sinu og þreki óskertu þrátt fyrir
langvarandi sjúkleika. Kemur þá
iljós, að sennilega hefur honum i
upphafi verið úthlutað drjúgum
meiri skammti af lifsfjöri og
þrótti en venjulegum mönnum.
Sú ósk verður mér efst i huga auk
heillaóska á sjötugsafmælinu, að
þær gjafir megi endast enn um
árabil. Fundir okkar hin siðustu
ár hafa verið færri en skyldi. Um
leið og ég þakka honum og
Fanneyjugömul kynni og vináttu,
vil ég vona, að við megum öll enn
eiga saman margar góðar og
ánægjulegar stundir.
Guðmundur Gunnarsson
80 ára
Bjöm Bjömsson
Hinn góðkunni forustumaður i
félagsmálum íslendinga i Lond-
on, BjörnBjörnsson, er áttræður i
dag. Björnhefur dvalizt i London
um langt skeið og lagt stund á
ýmis viðskiptastörf þar. Hug-
ur hans hefur þó jafnan verið
heima á Fróni og
hann fylgzt með framfara-
málum þar af miklum áhuga.
Þeir, sem unnu að landhelgismál-
unum á árunum 1971-1977, eiga
Birni þakkir að gjalda fyrir ýmsa
aðstoð hans, og er undirritaöur
i hópi þeirra. Kunnugleiki Björns
á mönnum og málefnum i Bret-
landi kom oft að góðum notum, og
aldrei stóð á honum að leggja
fram það lið, sem hann mátti.
Kynni okkar Björns hófust i
sambandi við Olympiuleikana i
London 1948, en hann var þar sér-
stakur fulitrúi Islands, og tók
þátt Istjórninni, sem sá um fram-
kvæmd leikanna. Þau hafa hald-
izt jafnan siðan og verið mér til
gagns og ánægju, þegar fundum
okkar hefur borið saman. Björn
er alltaf gott að hitta, glaðan og
reifan, margfróðan og áhuga-
saman um islenzk málefni. Hann
er enn bæði ungur i anda og léttur
i spori og á það m.a. að þakka
morgunleikfimi sinni sem hann
lætur aldrei niður falia. Ég óska
honum og aðstandendum hans
heilla i tilefni af afmælisdegi
hans. Þ.Þ.
2yBBcSEE
Ritstjórn, skrifstofa og afgreiðsla