Stúdentablaðið - 01.11.1965, Blaðsíða 16

16
STÚDENTABLAÐ
Nýjar aðferðir
f baráttunni
gegn
hungri
Framkvæmdanefnd HGH
stofnuð
Undanfarna mánuði hefur starf-
að hér á landi framkvæmdanefnd
Herferðar gegn hungri. Að nefnd
þessari standa landssambönd
æskufólks á íslandi, og er til-
gangur nefndarinnar að kynna
hér á landi vandamál vanþróaðra
ríkja og hefja fjársöfnun til þess
að standa undir framkvæmd á-
kveðins verkefnis í vanþróuðu
ríki. Herferð gegn hungri starfar
á vegum FAO, Matvæla- og land-
búnaðarstofnunar Sameinuðu
þjóðanna, og hefur það markmið
að hjálpa íbúum vanþróaðra
ríkja til sjálfshjálpar.
Hér á landi er það æskufólkið,
sem tekið hefur frumkvæðið í
þessu mikla hagsmunamáli allra
manna. Þau landssambönd æsku-
manna, sem að nefndinni standa,
eru Stúdentaráð Háskóla íslands,
Bandalag íslenzkra farfugla, Iðn-
nemasamband Islands, Samband
ungra Framsóknarmanna, Sam-
band ungra Jafnaðarmanna,
Samband ungra Sjálfstæðis-
manna, Æskulýðsfylkingin —
samband ungra sósíalista.
Matvæla- og landbúnaðarstofn-
un Sameinuðu þjóðanna, FAO,
hefur gert ýtarlega rannsókn á
útbreiðslu hungurs og vannær-
ingar í heiminum. Niðurstöður
þessarar rannsóknar birtust árið
1963 í „Third World Food Sur-
vey“. Niðurstöðurnar eru í stuttu
máli þessar:
1. 15—20% af ibúum jarðar,
eða 300—500 milljónir manna,
þjást af hungri. Þetta er algjör
lágmarkstala. Ibúar vanþróaðra
ríkja fá aðeins 2150 kaloríur á
dag, en í þróuðum ríkjum fá íbú-
arnir 3050 kaloríur á dag. FAO-
rannsóknir hafa sýnt að sérhver
venjulegur maður þarf um 2700
kaloríur á dag til þess að seðja
hungur sitt. Er því talið, að a.
m. k. 20% íbúa vanþróaðra ríkja
þjáist af hungri.
2. 60% af íbúum vanþróaðra
ríkja eru vannærðir — þ. e. fá
ekki þau efni sem nauðsynleg eru
fyrir mannslíkamann. Séu allir
íbúar jarðar, sem eru um 3.5
milljarðar, teknir í heild, er lág-
mark að áætla, að helmingur
þeirra þjáist af hungri og van-
næringu eða hvoru tveggja.
Þannig er ástandið í dag — á
síðari hluta tuttugustu aldar.
Ályktun
Fólksfjölgunarvandamálið í
heiminum hefur á síðari árum
orðið æ alvarlegra með hverju
árinu. Sé aukning matvælafram-
leiðslu borin saman við aukningu
fólksfjölda síðustu 15 árin víðs
vegar í heiminum, sést, að fjöl-
byggðasti heimshlutinn, Asía, og
sömuleiðis Afríka, dragast stöð-
ugt aftur úr hlutfallslega í mat-
vælaframleiðslu miðað við Evr-
ópu og Norður-Ameríku. Nú er
talið, að um 72% íbúa jarðar búi
í vanþróuðum ríkjum. Jafnframt
er talið, að helmingur íbúa jarðar
þjáist af hungri og vannæringu.
Þá er talið, að fjórfalda þurfi
matvælaframleiðslu vanþróuðu
ríkjanna fyrir næstu aldamót,
eigi að vera hægt að sjá öllum
íbúum þessara ríkja um það leyti
fyrir nægilegri fæðu. Margur
mundi vafalaust gizka á, að þetta
væri með öllu óframkvæmanlegt.
En sérfræðingar eru á öðru máli.
En markinu verður að ná með
samstilltu átaki.
Eigum við Islendingar að
Ieggja fram okkar skerf í þessari
viðleitni? Vitanlega. Við getum
ekki skorizt úr leik. Með þáttöku
okkar í starfi Sameinuðu þjóð-
anna og öðru alþjóðlegu sam-
starfi skuldbindum við okkur til
að gefa gaum að velferð með-
bræðranna, jafnvel þótt í fjar-
lægum heimsálfum séu. Og raun-
ar er nokkuð umliðið síðan við
komum auga á þessa skyldu okk-
ar. En hvað hefur verið gert?
Sendar hafa verið öðru hvoru
nokkrar lýsisflöskur eða skreið-
arbaggar til Indlands eða Kongó.
Það er allt og sumt að segja má.
Aðrar þjóðir hafa líka haft í
frammi svipaða hjálparstarfsemi,
þ. e. a. s. sent matvæli.
Allir, sem hafa kynnt sér þetta
stórkostlega vandamál, hungur-
vandamálið, eru nú farnir að sjá,
að þessar matvælasendingar,
þótt góðar séu svo langt sem þær
ná, leysa ekki vandann. Eins og
fram kemur hér að framan, liggur
nú ljóst fyrir, að það, sem gera
þarf, er að auka matvælafram-
leiðsluna i hinum vanþróuðu
löndum sjálfum. Má segja, að
það hafi ekki verið vonum fyrr,
sem menn komu auga á þessa
lausn.
Æskulýðssamband Islands hef-
ur nú ákveðið að taka þátt í þess-
rai hjálparstarfsemi með því að
skipuleggja hérlendis Herferð
gegn hungri, og verður þar um
fjársöfnun að ræða.
Helzta málið, sem hin íslenzka
herferð gegn hungri hefur í
hyggju að beita sér fyrir, er að-
stoð við fiskimenn, sem búa við
Alaotra-vatnið, en það er stærsta
stöðuvatn á eylandinu Madag-
askar við austurströnd Afríku.
Við vatn þetta sem er mjög auð-
ugt af fiski, búa um 100 þúsund
manns, sem lifa á fiskveiðum, en
hafa mjög frumstæða veiðitækni
og lélegan útbúnað. Ef þessir
fiskimenn fengju betri veiðarfæri
og væri kennt að nota þau,
myndu þeir ekki einungis geta
framfleytt sjálfum sér miklu bet-
ur en nú er, heldur einnig séð
næstu héruðum, en þar ríkir nú
mikill næringarskortur, fyrir
fæðu. Þetta mál er sennilega
mjög heppilegt verkefni fyrir
hina íslenzku Herferð gegn
hungri, því að eins og kunnugt er
ráðum við yfir einna beztu tækni
sem þekkist við fiskveiðar.
Stúdentaráð Háskóla Islands
skorar á alþjóð að bregðast vel
við og láta sem mest af hendi
rakna, þegar hin íslenzka Her-
ferð gegn hungri hefur fjársöfnun
sína.