Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.03.1996, Blaðsíða 5

Nýr ritstjóri
Ritstjórnarspjall
Bryndís Kristjánsdóttir hefur verið ráðin
til að leysa af Þorgerði Ragnarsdóttur,
ntstjóra Tímarits hjúkrunarfrœðinga, í
eitt ár. Þorgerður fer ( barnsburðarleyfi
frá og með 1. mars 1996. Var Bryndís
valin úr hópi 11 hœfra umsœkjenda.
Bryndís lauk BA prófi í íslensku og
ensku frá Háskóla íslands árið 1982.
Hún hefur starfað lengi sem blaðamaður
°g vann m.a. í fjögur ár hjá SAM
útgáfunni þar sem hún var ritstjóri á
Vikunni og skrifaði einnig fyrir Hús og
híbýli og Samúel. Hún var siðar ritstjóri
hjá Vöku-Helgafelli og sá um tímarit
bókaklúbba útgáfunnar.
Bryndís hefur um árabil verið í
•'itnefnd og skrifað fyrir blað Kven-
réttindafélags íslands, 19. júru' og hún
var blaðamaður á Forum Avisen á
Nordisk Forum. Bryndís hefur setið í
stjórn Blaðamannafélags íslands í 6 ár
°g er auk þess formaður umhverfismála-
ráðs Reykjavíkurborgar. Undanfarin ár
hefur aðalstarf hennar verið að gera
handrit og texta fyrir fræðslu- og heim-
ildarmyndir fyrir sjónvarp fyrir Valdimar
Leifsson, kvikmyndagerð, en Valdimar er
eiginmaður hennar. Meðal þeirra hand-
rita sem hún hefur unnið eru handrit að
niyndum fyrir Ríkisspítala um hjarta-
deild, barnadeild, ónæmisfræði, geð-
deild, Kópavogshæli og Landspítalann
60 ára. Hún hefur einnig unnið að
handritum að leiknum fræðslumyndum
sem tengjast slysavörnum bama. Þá má
nefna handrit að mynd um starfsemi
Al|)ingis, þátt um myndlist í þáttaröðinni
List og lýðveldi í Sjónvarpinu og mynd
u'n listakonuna Nínu Sæmundson.
Bryndfs verður í 70% starfi hjá
hélagi íslenskra hjúkmnarfræðinga frá
°g nieð miðjum febrúar. Hún er hér með
boðin hjartanlega velkomin til starfa.
ÞR
Forgangsröðun
Forsetakosningar, vímuefnavandi, ofbeldi, úthafsveiðideilur og
forgangsröðun. Öll þessi málefni hafa verið mikið til umrœðu í
þjóðfélaginu að undanförnu á mannamótum og ífjölmiðlum.
Svo vill til að Tímarit hjúkrunarfrœðinga snýst að þessu sinni á
ýmsan hátt um eitt þessara málefna, forgangsröðun í heilbrigðiskeifmu.
Er þar fyrst að telja að greint erfrá stofnun nefndar sem heilbrigðis- og
tryggingamálaráðherra, Ingibjörg Pálmadóttir, skipaði nýlega um
forgangsröðun í heilbrigðiskerfinu. Hjúkrunarfrœðingar eiga sína
fulltrúa í nefndinni sem vonandi geta unnið sjónarmiðum hjúkrunar
nokkurt brautargengi þar innanstokks.
I grein Sigríðar Snœbjörnsdóttur, hjúkrunarforstjóra, kemur fram að
forgangsröðun er engin ný bóla. I hvert sinn sem jjárveitingar til
heilbrigðismála eru ákveðnar er verið að forgangsraða. Ef eitt sjúkrahús
fœr jjárveitingu til að auka umsvif sín þýðir það gjarnan að annað
verður að draga saman seglin. Efféer lagt íframkvœmdir og tœkjakaup
á einum stað í kerfmu situr annað á liakanum á meðan. Hvernig er
staðið að ákvörðunum um slíkar jjárveitingar? Er það kannski liáð því
hver hefur hœst hverju sinni?
Grein Lovísu Baldursdóttur, dr. Helgu Jónsdóttur og dr. Arnórs
Guðmundssonar jjallar um líðanfólks sem bíður eftir
kransœðaskurðaðgerð. Fáir verða jafn áþreifanlega varir við
forgangsröðun og sjúklingar sem þurfa að bíða lengi eftir að komast í
aðgerð. Hvað kostar það kerfið að hafa fólk á biðlista? Hverjir komast að
og eftir hvaða leiðum? Eru einhverjir sem ekki ná að bíða nógu lengi?
I blaðinu er einnig viðtal við Ragnheiði Þór. Guðmundsdóttur,
hjúkrunarfræðing, sem undanfarin ár hefur unnið að öryggismálum á
skíðasvæðum á vegum Iþrótta- og tómstundaráðs Reykjavíkur. Ifyrra
stóð liúnframmi fyrir því að fagþekking hennar var ekki metin til launa.
Launastefna sem virðir fagmennsku að vettugi er enn ein tegund
forgangsröðunar. Hver á að ákveða hvort tiltekið starf krefst
fagþekkingar eða ekki? Er hœgt að ráða mann í starf vegna þess að
hann býr yfir ákveðinni þekkingu, ákveða síðan að leikmaður hefði getað
gegnt starfinu og því sé hœgt að spara með því að sniðganga
kjarasamninga stéttarfélags fagmannsins og greiða honum lœgri laun?
Nei, forgangsröðun er ekki ný bóla. Hún er gömul og ill nauðsyn.
Spurningin er ekki hvort á að forgangsraða heldur hvernig? Á að halda
áfam að gera það samkvæmt hentistefnu og duttlungum ráðamanna
hverju sinni eða er skynsamlegra að forgangsraða samkvœmt settum
reglum og markmiðum? Vonandi getur nefndin sem heilbrigðisráðherra
hefur nú skipað fundið svör við því.
Þorgerður Ragnarsdóttir
TfMARlT HJÚKRUNARFRÆÐINGA 1. tbl. 72. árg. 1996
5