Helgarpósturinn - 10.10.1980, Blaðsíða 26

26
Föstudagur io. október 1980 Hnlrjarpn czfi irinn
Geoff meö Utangarðsmönnum i Hljóðrita

Hér er mikið karlaríki
á tónlistarsviðinu”
rætt við hjónin Shady Owens og Geoffrey Calver
Síðastiiðið föstudagskvöld var
Helgarpósturinn staddur f Skála-
felli Hótels Esju ásamt gömlum
og nýjum aðdáendum söngkon-
unnar Shady Owens, — sem tróö
þar upp við undirleik kvintetts
sem Gunnar Þórðarson stjórnaði.
Er skemmst frá þvf að segja, að
Shady vakti mikla lukku með
kraftmiklum söng og frfskfegri
framkomu og mátti heyra á þeim
sem vit þykjast hafa — og fylgst
hafa með Shady frá því hún var I
Óömönnum, Hijómum, Trúbrot
og Náttúru — aö hún væri sifellt
vaxandi söngkona.
Meðal undirleikaranna þetta
kvöld var eiginmaður Shady,
Geoffrey Calver, en hann er
tslendingum að góðu kunnur sem
upptökumaður nokkurra helstu
metsöluplatna hér á landi sfðast-
liöin ár, ss. Út um græna grundu
og Ég syng fyrir þig, og hefur
dvalið hér aö undanförnu við
hljóðritun væntanlegra platna
með Mezzoforte og Utangarðs-
mönnum.
Eftirmiödaginn eftir þessa
eftirminnilegu uppákomu á Esju
hitti Helgarpósturinn svo aftur
hjónin Shady og Geoff og átti við
þau eftirfarandi viðtal:
— Shady, nú eru 3 ár siöan þú
varst hér siðast, — hvað hefurðu
verið að gera þennan tima?
S: „Já, þegar ég fór héöan fyrir
þremur árum var ég svo heppin
aö komast á plötusamning hjá
Ariola. Sem gáfu út með mér
fyrst lagið I’m Counting On You,
sem Geoff og Philip Swern tóku
upp, og svo kom Nine Times Out
Of Ten. Þá komu Björgvin
Halldórsson og Magnús Þór út og
við hljóörituðum Casanova Jones
eftir Magnús og gefið var út undir
nafninu Hot Ice. Þessar plötur
gengu ekkert, og þetta varð allt
sem ég ég vann fyrir Ariola. En
jafnframt var ég I session-
mennsku og það gekk rólega til að
byrja meö. Þaö tekur töluverðan
tima að komast áfram I þessu,
maöur veröur aö sýna getu og fá
tækifæri, og þó maöur þekki
marga i bransanum þýöir það
litið, maður verður aö byggja á
eigin verðleikum, hefjast upp af
sjálfum sér.
Héöan var ég vön þvi að vera
hampaö, en úti er ég komin á allt
annan grundvöll. Nú yröi meiri
samkeppni hér, það hafa komið
upp margar góðar söngkonur á
Islandi á siöustu árum, þó mér
finnist þær hafa haft sig alltof litið
i frammi. Hér er mikið karlariki
á tónlistarsviðinu, og þó þetta sé
að batna, þá eiga söngkonur enn
eftir að öðlast sömu viðurkenn-
ingu og söngkarlar. Og ísland er
ekkert einsdæmi I þessu
sambandi, svona er þetta um
allan heim. En hvaö sem annars
má segja um diskóiö, þá hefur
það átt mikinn þátt i þvi aö opna
dyrnar fyrir söngkonur I tónlist.
Flest af þvi sem ég gerði hjá
Ariola voru td. diskólög. Og 78
söng ég með vinkonu minni Zoe
Kroneburger, lag hennar Roller
Disco inná plötu fyrir RCA, en
það var hálfu ári áður en rúllu-
skautatiskan komst I algleyming,
svo það varð ekkert úr þvi.
Nú, ef við höldum áfram með
það sem ég hef verið að gera þá
tók ég 1 fyrravetur þátt i
kabarettsýningu Freddie Starr,
sem er mjög vinsæll á Bretlands-
eyjum, en ákaflega erfiður I
samvinnu og hreinlega geggjaður
á köflum. Með mér i þessu voru
Janis Carol og Linda Walker og
þær héldu áfram með Freddie en
ég hætti um vorið. Eftir það hef
ég ma.unnið með tveimur laga-
smiðum sem starfa i sambandi
við Red Bus Studios, og við eigum
nú hljóöritað efni á eina
breiðskifu sem við vonum að
komi út eftir áramótin og þá fyrst
á meginlandinu. Við göngum
undir nafninu Private Line, og
höfum þegar sent frá okkur eina
litla plötu með laginu It’s Magic.
Það kom út i mal en fékk enga
spilun f útvarpinu eða á diskótek-
um og gekk þvi ekki...”
G: „Viö verðum að gera okkur
grein fyrir þvi að það koma út I
kringum 100 litlar i hverri viku,
þannig að ef þú færð enga spilun
þá eru möguleikarnir ansi litlir á
þvi að ná I gegn.”
S: ,,Já, samkeppnin er geysihörð.
En viö munum væntanlega reyna
aftur i desember með laginu It
Don’t Come Easy. Og einnig
erum við með lagið Over And
Over I undanrásunum fyrir
Eurovision-söngvakeppnina, en
við vitum ekki enn hvernig þetta
kemur til með að ganga.”
* — En svo við snúum okkur að
þér Geoff, — hvenær hófust
afskipti þin af islenskri
hijómpiötugerð?
G: „Ég kom fyrst hingað ’77
til aö hjálpa til við gerð seinni
visnaplötunnar, Ut um græna
grundu. Og siðan hef ég átt
þátt i gerð islenskra platna
á hverju ári, sem flestar hafa
gengiö mjög vel td. siðasta
sólóplata Björgvins og Ljúfa Lif.
Nei, það var ekki i gegnum Shady
sem ég byrja á þessu. Þegar ég
kom hér fyrst þekkti ég hana
ekki. Ég komst i samband viö
Gunnar Þórðarson og Björgvin I
gegnum Jakob Magnússon þegar
ég vann I Marqueestúdióinu, en
hann var þá I tengslum við það.
Ég hætti siðan hjá Marquee 78 til
að koma á fót Red Bus Studios og
var þar framkvæmdastjóri þartil
nú í sumar að ég hætti og fór að
einbeita mér að þvi að starfa
sjálfstætt við upptökustjórn. Það
veitir mér meiri möguleika, auk
þess sem það var orðiö ansi erfitt
aö uppfylla skyldur minar við
Red Bus, þarsem ég feröast mikið
á milli landa til að vinna.”
— Finnst þér islensk tónlist
frábrugðin þvi sem þú þekkir er-
lendis frá?
,,Jú, auðvitað er hún það.En þó
er þetta ekkert óvenjulegt fyrir
mig þarsem ég hef unnið mikið á
alþjóölegum grundvelli, en ekki
eingöngu verið i enskri músik. Ég
hef t.d. unniö mikið með frönsk-
um tónlistarmönnum. Hinsvegar
má taka með i reikninginn að
meginhluti evrópskrar dægur-
tónlistar er annaðhvort aö hluta
til eða öllu leyti undir áhrifum frá
þvi sem er að gerast I Englandi.”
—Og hvað finnst þér svo um is-
lensku tónlistina, — á hún erindi á
erlendan markað?
,,Já, alveg hiklaust. Hér eru
margir góöir tónlistarmenn og ég
vonast til að geta átt þátt i þvi að
koma þeim á framfæri erlendis.
Og ég held það séu góðar likur á
þvi að það takist, sérstakiega
eftir að eins vel grundvallað
fyrirtæki og Steinar hf. er komið
með I slaginn.”
— Hvað hefuröu verið aö taka
upp annaö en islenskt að undan-
förnu?
„Ja, td. lag sem var i efsta sæti
breska vinsældarlistans fyrir
skömmu, Feels Like I’m In Love
meö söngkonunni Kelly Marie, en
Shady syngur allar bakraddir i
þvi. Svo stjórnaði ég nýlega upp-
tökum á lltilli plötu með svörtum
gltarleikara, Jake Sollo, sem
áður var með Osibisa. Annars get
ég aldrei munað hvað ég hef verið
að gera. Jú, ég var að vinna með
Alain Barriere og Farncis Cabrel,
sem eru franskir og mjög vinsælir
i Evrópu. Og svo stendur til að ég
taki upp næstu sólóplötu Patrick
Moraz, sem var i Yes og Moody
Blues.”
— Hverjir eru þeir stærstu sem
þú hefur unnið með?
,,Já, ætli það sé ekki David
Bowie. Ég hljóðritaði hljómleika
með honum i Marqueeklúbbnum
fyrir ameriskt sjónvarpsrokk-
prógram, Midnight Special, og
einnig kom ég við sögu á plötunni
Diamond Dogs. í fyrra tók ég svo
upp piötur með Tinu Turner og
Three Degrees. Ég hef unnið með
svo mörgum I gegnum árin, og á
erfitt með aö telja alla upp”.
— Er Hljóðriti gott stúdió?
„Þaðer svona i meðallagi. Það
segir sig sjálft, að það er erfitt að
reka frambærilegt stúdió I svona
litlu landi, með svona litinn
markað fyrir hljómplötur. Það
skapar lika vissan vanda að hér
skuli bara vera eitt stúdió, það
leiöir til þess að afurðirnar eru
mjög svipaðar. Þess vegna held
ég að þaö sé mjög gagnlegt fyrir
islenska plötugerö, að fá
utanaðkomandi menn einsog mig
til aö skapa einhverja fjölbreytni
og brydda uppá nýjungum. En
þegar tekið er tillit til alls þá held
ég að Hljóðriti standi sig bara
vel.”
— Shady, nú hefur þú verið á
hljómleikaferðum með Suzi
Quatro, hvernig kom þaö til?
„Já, það var i febrúar
siðastliðnum að vinur minn
hringdi og spurði hvort ég væri til
i að fara með Suzi til
austantjaldslandanna i hljóm-
leikaferð, en þvi miöur átti ég
ekki heimangengt þá. En siðan
bauöst mér betta aftur i aDril oe
ég sló til, æföi með hljómsveitinni
i tvo daga og fór svo með henni I
Evróputúr og siöan um Bretland,
Skotland og Wales og hljómleika-
ferðinni lauk 1. júni á Isle of Man.
Þá fóru Suzi og co til Los Angeles
til að taka upp plötu, en ég fór að
vinna meö Geoff. Þegar Suzi kom
aftur i ágúst spiluðum viðsvo ma.
á Jerseyeyju. Um daginn var svo
haft samband viö mig og ég beðin
um að fara með henni til S-Afriku,
en þar sem ég á nú að leggjast
inná spitala kemst ég ekki með.
Hinsvegar býst ég viö þvi að fara
með henni um Skandinaviu uppúr
áramótunum. Jú þetta hefur
verið mjög skemmtilegt, ég hafði
ekki hugmynd um að hún væri
eins vinsæl og kom I ljós á þessum
ferðum. Og þetta hefur að vissu
leyti verið mjög gott fyrir mig,
opnað margar dyr, en þó ekki
beint fyrir þann sóióferil sem ég
stefni að. En ég ætla samt að
halda áfram með henni, þó ég
vildi helst vera heima.”
— Hvaða augum liturðu á
framtiöina, heldurðu að þér eigi
eftir að takast að hasla þér vöil
sem sósóisti?
„Ég er bjartsýn, og raunar við
bæöi. Við höfum mikið að gera —
ég i sessionmennsku, Private
Line, Suzi Quatro og ein — og þvi
meira sem maður vinnur og skil-
ar af sér þvi meiri eru möguleik-
arnir á þvi að ná góöum árangri.
Við höfum núorðið talsvert góö
sambönd við rétta fólkiö bæöi i
Englandi og einnig td. I
Frakklandi og á Spáni. Svo
erum viö I samstarfi við Steinar
Berg og Gunnar Þórðarson við að
koma islensku efni á framfæri
erlendis.”
G: „Samkeppnin er náttúrlega
mjög mikil i þessum bransa, en
ég held að við séum að koma upp
á góðum tima, og að öll sú vinna
sem við eigum aö baki eigi eftir
að fara að skila sér. Ég sé mig
ekki i öðru starfi einsog er og mun
halda áfram meðan likamlegt
þrek leyfir — það gera kannski
fáir sér grein fyrir þvi hve þetta
er erfitt starf likamlega — og ég
vonast til þess að komast
bráðlega I þá aðstöðu að geta val-
ið verkefni min sjálfur. Aðal-
atriðiö er að vera opinn fyrir öll-
um breytingum og kunna skil á
stöðunni á hverjum tima, þvi um
leiö og maður ferð að lokast af, þá
blasir niðurleiðin við og hún getur .
orðið ansi brött i þessu starfi.”
S: „Island er stór hluti af mér og
mig langar mikið tii að gera plötu
fyrir islenskan markað en vand-
inn er bara málið, mér gengur illa
að syngja á islensku. Það var
mikið talaö um þetta fyrir nokkr-
um árum en varð aldrei neitt úr
þvi. En ég held að við ættum að
geta hætt að tala bara um þetta,
þvi hinar stórkostlegu móttökur
sem ég fékk á Esju sýna aö
íslendingar eru ekki búnir að
gleyma mér. Og það þykir mér
afskaplega vænt um.”'
Viðtal: Páll Pálsson
Myndir: Friddi, Palli o. fl.