Nemandinn - 01.05.1935, Blaðsíða 16

«12«
V
jL1-*
H 2í
Ð A G IJ R A F J OÍi I U Mo
Kristján Jáhannsson.
Þad: var un einn fagran norgun, seint í septenber,
Sðlin er ad' lcona upp yfir s jándeildarhringinn og
gyllir fjöllin og hládarnar og gerir árnar spegil-
gljáandi,þar sen þær lidast eftir dalnun £ átal
bugdun o Skágurinn er ad vísu huinn ad nissa græna
litinn íg hlödin farin ad falla af greinunur.a,har
sen þau hafa verid allt sunarid,til þess ad skreyta
skáginn og gefa honun sinn fagra lit« Reykurinn er
ad kona upp á bsjunun í dalnun og s/nist eins og
þokuslœdingur 1 hlídunun0 Þad er edlilegt ad rjáki,
því þad er verid ad hita natinn fyrii leitarnennina.
Þad er gangnadagurinn £ dag þá er ná betra,ad ekki standi á natnun0
Leitamenn eru konnir át á hlad,á skyrtunun, til ad gá til vedurs«
’tOg vist er blessad vedrid gott? segja þeir, Sídan fara þeir inn til þess
ad bcrda og sjá un ad hundunun se' gefid« Þegim&fu tiibunir er farid át
á hlad, hestar beisladir og lagt af.stad,til þess ad snala fánu,sen
gengid hefur á f jö.llun yfir • sunarid. Mennirnir ganga £ hægdun sinun iipp
fiallshlidina og upp á briín. Þar dreifast þeir,yfir holt og hædir,ndá
og nela og allsstadar finna þeir fé'd, þad er styggt og hleypur þegar
þeir nálgast* Hundarnir gelta,hlaupa og álnast. Loks er leidin á.enda
og nenn snáa heinleidis. Kindajarnur og hundgá blandast sanan vid hráp
og köll leitamannanna. Fád er rekid £ ráttina, en leitamann ganga. til
-P '
bæjar og^Sár þar nat og annad til þess ad hressa sig á,er þeir kona hein
ur hinni erfidu ferd. Þegar nenn hafa natast fara þeir ad draga fád £
sundur og Ijáka þv£ undir kvöld, S£dan eru rekstrar reknir til bæja.
Fénu er svo sleppt,þar til sláturt£d hefst og enn fær þad ad njáta frels
isins un lltinn tína.
Kristján Jdhannsson
Skjaldfönn.
KVÖLDKYRÐ,
Þad var eitt kvöld £ jál£nánudi,sálin hafdi skinid allan daginn
og var rní ad setjast. Eg horfdi át un gluggann á herberginu, sen ág var
±r Sr ág hafdi horft un stund át, sá eg stáran svanaháp,sen kon fljágandi
og syngjandi ,þa<d var konin kvöldkyrd á allt. Blánin hfdu lokad blödun
srnun,fuglarnir sátu á hreidrunum,og sungu. Svanasöngurinn o'nadi un
allt og dá loks át £. -fiarska og. þá heyrdist. ekkert,nena nidurinn £