Eyjablaðið - 26.09.1926, Blaðsíða 1
26. september 1926
„Eyjablaði>“ Simnefni: „Eyjablaðið11
Póethólf 113. Útgefaudi Verkamanna-
fjelagið „Drífandi11 VeBtmannaeyjum.
Ritstjórn: ísleifur Högnason, Haukur
Björnson og Jón Rafnson., Kcmur út
hvem sunnudagsmorgun. Argangurinn
kostar 6 krónur innanbœjar 7 krónur
iAálgagn alpýöu
í Yestmannaeyjum
I. árgangur ~ Nr. 1
út. um land. Auglýsingaverð 1 króna
seutimeter eindálka. Smáauglýsingar
5 aura orðið. Auglýsingum sje skilað i
prontsmiðjuna. Afgreiðsla blaðsins er í
prentsmiðju Guðjónsbræðra Heimagötu
22 sími 163 Prentað í prentsmiðju
— Guðjónsbræðra Vestmannaeyjum —
„Þetta boðorð knýr fram undir blikandi merkiuni lönd
knýr menn brautina fram og um höf.
Inngangur.
Þær hafa í seinni tíð æ gerst
háværari raddirnar sem boríð hafa
fr*m óskir um nýtt blað hjer í
Eyjunum, blað sem bæri fram
kröfur alþýðunnar, blað sem hjeldi
uppi vörnum fyrir áhugamálum
hennar og rjettindum, blað sem
ekki væri þrungið hinu rotna
og þunga andrdmslofti íhalds, þjóð
rembings og hleypidóma.
Hvort það blað, sem kemur hjer
í fyrsta sinni fyrir almennings-
sjónir, verður hæft til þess að
uppfylla þessa kölluu sína verður
tíminn að leiða í Ijós, en það eitt
má fullyrða að menn þeir sem að
blaðinu standa eru ekki ihalds-
Éamir
Verkamaðurinn nú á tímum,
hvort sem hann nefnist dag-
launamaður eða bóndi sem á lít-
inn hluta í mótorbát, er ekki
íhaldssamur.
Kjör þessara manna á kreppu-
tímum eru alt annað en glæsíleg
Krepputímarnir eru að verða æ
tíðari.
Eins og stjórnarfari auðvaldsins
er háttað nú á tímum ráða þessar
Btjettir ekkert við kreppurnar og
það má telja fullvíst að auðmenn-
irnir og þjónar þeirra sem að með
völdin fara ky»u að ástandið væri
öðruvísi en það er.
Að vísu eru þeir ráðamennirnir
ekki á flæðiskeri staddir hvað
klæði og vistir snertir eins og
verkamaðurinn, en vegna þeirra
sífelda kapphlaups innbyrðis um auð
og völd fer stjórn þeirra í handa-
skolum og hvervetna sem auðvalds-
skipulagið ríkir í heiminum, með
auðsöínun og yflrdrottnun á aðra
hönd en hyldýpi ördygðar og ó
frelsis á hina, er byltingin yfirvof
andi.
Hin þýðingarmesta krafa verka-
Jýðsins, krafan sem hver einasti
sannur þroskaður verkamaður fylg-
ir, sem komin er til vits og ára
og kent hefir á kúgun auðmann-
anna, er krafan um sameign verka
mannanna á framleiðslutækjum
að framleiðsla og verslun sé ein-
ungis rekin með hagsmunum
heildarinnar, enekki einstaklingsins
fyrir augum.
Fyr en þessari kröfu er fengið
framgengt sættist alþýðan ekki við
auðvaldið. Aratugum saman hafa
verkalýðsfjelögin víðsvegar um
heiminn starfað að umbótum kjara
sinna undir yfirdrottnun auðvalds
ins áfram er haldið baráttunni en
engum dettur lengur í hug að
undir því fyrirkomulagi sem nú
rikir náist friður milli stjettanna
fyr en yfir líkur og veldi auðsins
er komið fyrir kattarnef og verka
lýðurinn tekur framleiðsluna og
verslunina i sínar hendur og rek-
ur hvorttveggja með hag heildar-
innar fyrir augum.
Út um heim allan býr verkalýð
urnin sig undir úrslitabaráttuna.
Kolaverkfállið breska sem hófst með
aishjerjarverkfalli sem 5 miljónir
veikamanna tóku þáttí er upphaf
meiri atburða. Auðvaldið breska
fann hvernig hrikti í hverjum rafti
ríkisins. Stórudómar og hótanir
þess hafa aukið geysi andúð gegn
auðvaldinu. Samskonar barátta
er háð að heita má í hverju ein-
asta menningarlandi Evrópu.
Einnig hjer ,á landf verður
verkalýðurínn að vera viðbúinn.
Hin sívaxandi skilningur ís-
lenskrar alþýðu á þessu þýðingar-
mesta atriði fyrir lifsafkomu sína
hlýtur en að aukast og boðorðið
um jafnrjetti og bræðralag manna
að vera kjörorð hvers eius verka-
manns:
Eafstödin
í 13. og 14. tbl. Skeggja ritar
Gunnar Ólafsson Bárusiíg 13 langt
mál um rafstöðina, efnahag henn
ar og rekstur á umliðnum árum
Veitist hann þar mjög að rafmagn*-
nefnd fyrir Ijelega stjórn á stöðinni
og ranga reikningsfærslu.
Hallar Gunnar þar rjettu máli í
mörgum greinum, ruglar saman
og tvítekur ýmsar upphæðir reikn
ar skakt o. fl., sem sýnir og sann-
ar að hann hefir ekkert. í reikning-
unum botnað.
Tilefni þessara skrifa er það, að
fyrir skömmu voru loks gerðir
upp greinilegir reikningar yfir
rekstur og efnahag rafstöðvarinnar
frá byrjun til síðustu áramótá
(1913—1925) ásamt ágóða og hall-
areikningi yfir sama tima.
Endurekoðunarmenn reikninga
bæjarsjóðs hafa yfirfarið reikninga
þessa og gefið svohljóðandi yfir-
lýsingu:
„Að tilhlutun bæjarstjóra hafa
nú verið samdir reksturságóða og
hallarreikningar fyrir Rafstöðina
frá árinu 1914 og til ársloka
1925. Er þar í árlegt yfirlit yfir
rekstur hennar, lán, greiðslua
þeiria og hvernig stöðin heflr
borið sig ár hvert út af fyrir
sig.
Samkvæmt beiðni höfum við
farið yfir reikninga þessa, borið
þá saman við útgjalda- og tekju-
liði rekstursreikninganna gömlu
og ekkert fundið þar athugavert.
Vestmannaeyjum 5/8 1926
Jón Einarsson Þór Gíslason
Rafmagnsnefnd samdi síðan yfir-
lit yfir efnahag stöðvarinnar í árs-
lok 1925, að meðtöldum vöruleyf-
um, áhöldum útistandandi skuldum
og áætluðum Ijósgjöldum sem voru
eigi komin til reiknings, en jafn-
framt var afskrífað hæfilega mikið
af efni og stöð.
Verður síðar vikið nánar að
efnahagsreikningunum.
Þvínæst voru reikningarnir all-
irsaman lagðir fyrir bæjarstjórn á
fundi hennar 19. ágúst s. 1. og
samþyktir þar með öllum atkvæð-
um (K. 0., J. Þ. J., J. A. G., E.
Ö., H. G., 0. A., J. H. en fjarst.
í. H., V. H. B., S. S.)
Með þessum reikningsskilum
hafa nú loks verið gjörð upp við-
skifti rafstöðvar og bæjarsjóðs,
sem frá því fyrsta og alt fram á
síðustu ár hafði yerið blandáð
saman á marga vegu.
Kristinn Olafson, Jón Hinriksson
Framhald.
Prentsmidjan.
Á síðasta íundi verkamannafje-
lagsins var samþykt svohljóðandi
tillaga:
„Verkamannafjel. „Drífandi" á-
kveður að gefa út vikublað hjer í
Eyjunum og felur stjórn sinni að
sjá um um útgáfu og alla tilhög-
un þess fyrst um sinn“.
Samkvæmt þessari ákvörðun
fjelagsins hefir stjórnin lagt drög
fyrir því að hingað kom prent-
smiðja Guðjóns Ó. Guðjónssonar
frá Reykjavík.
Er það óefað stór framför fyrir
bæinn að fá hingað góða nýtisku
prentsmiðju.
Prentsmlðjan leysir af hendi
alt það sem að prentverki lýtur
(sbr. augl.) og er það von „Eyja-
blaðsins" áð allir þeir er eitthvað
þurfa að fá prentað snúi sjer þnngða