Kreppan - 28.05.1932, Blaðsíða 1

K R E P P A N
I. árg.
Reykjavik, laugardaginn 28. maí 1932
1. blað
Sendisveinastefnan.
Kreppan.
Kreppur koma aðallega af
tvennskonar orsökum. Hin fyrri
er sú, að menn hafa ekki nógu
mikla peninga, en hin síðari sú,
, að menn fá ekki nógu mikið fyrir
peninga sína. Þetta er sameigin-
iegt með öllum kreppum, sem
nokkra virðingu bera fyrir sjálf-
um sér. Hitt eru í hæsta máta
óanstendugar kreppur, sem ekkert
mark er á takandi, og verður ekki
rætt um þær í þessu sambandi.
Kreppur lýsa sér í því, að
stabílir menn hætta að borga
reikninga og togarafélög fara á
hreppinn. Af þessu leiðir það, að
ýmsir menn, svo sem rukkarar
og sjómenn missa atvinnu, eða
hafa ekkert annað að gera en að
rukka hverir aðra, en það er rýr
atvinna, eins og allir sjá. Þá
koma aðflutningsbönn á öllu nema
áfengi, því að það geta allir séð,
að það er eitt helzta ráðið til að
kreppunnar gæti sem minnzt, að
allir séu á hvínandi kenderíi,
hvort sem það stendur í Cassel
eða ekki. En eina róttæka ráðið
er, eins og allir vita, að láta fólk
fá meiri peninga og koma því í
kring, að meira fáist fyrir þá.
Hið háttvirta málgagn vort
hefir, eins og kunnugt er, á
stefnuskrá sinni að létta krepp-
unni, fyrst og fremst auðvitað
hinni persónulegu kreppu útgef-
endanna og svo heimskreppunni,
eftir því, sem við verður komið.
Nú mun ríkiskassinn vera tóm-
ur, eftir því sem kunnugir segja,
að minnsta kosti borgar sig ekki
lengur að stela úr honum. Það
er því ómögulegt að ná í pen-
inga með því móti. Eftir þeirri
reynzlu, sem kunningi vor hafði
af almennum slætti í gær, þegar
hann ætlaði að fá sér leka á
Hótel Borg, mun það ráð heldur
ekki gefast. Eina ráðið mun því
Framh.
I. Inngangur.
Tæplega mun nokkur stefna
hafa átt þegar í byrjun eins átak-
anlegum vinsældum að fagna og
sendisveinastefnan. Bendir allt til
þess, að hún muni í náinni fram-
tíð fara sigurför um heiminn, og
er það ekki lítill sómi fyrir okkur
að hún skuli hafa átt upptök sín
hér í Reykjavík, ekki stærra bæ.
Hefir sendisveinastefnan á skömm-
um tíma komið sér upp stórri
skrifstofu, þar sem verzlað er með
frímerki, ágætum flokksforingja
og blaði, sem á engan sinn jafn-
ingja í heiminum. Er nú líka svo
komið, að Sendisveinar munu vera
orðnir langstærsti flokkur landsins
og þótt víðar verði leitað, og ekki
nóg með það, heldur eru meðlimir
flokksins alltaf að stækka. Er það
meira en hægt er að segja um
meðlimi annara flokka hér á landi,
sem flestir eru annaðhvort í keng
frá náttunnar hendi (Tímamenn)
eða í sífelldri kreppu eins og
sjálfstæðismennirnir hafa verið,
síðan aðrir fóru að stela úr ríkis-
sjóðnum.
II. Stofnandinn.
Eigi verður sögð saga þessarar
merku stefnu, án þess að minnst
sé þess sendisveinsins, sem teljast
má upphafsmaður og aðal forvíg-
ismaður þessarar stefnu allt frá
öndverðu og til dags dató, nefni-
lega Gísla Sigurbjönssonar. Mun
hans löngum minnst verða, er
menn heyra góðs sendisveins getið.
Hann hóf sendisveinastarfsemina
á ungum aldri í þjónustu kristin-
dómsins ogj Bjarma, en þeir eru
báðir, eins og kunnugt er, Bjarmi
og Gísli, fæddir og uppaldir á
sama sæmdarheimilinu. í beinu
áframhaldi af þessu má telja sendi-
sveinsstarfsemi hans hjá Haraldi,
sem hann rækti með alúð og
skyldurækni, unz hann fór að
sendast með frímerki út um allar
trissur fyrir Hugó Proppé, sem
hann gerir enn þann dag í dag,
auk þess er hann fyrsti sendi-
sveinn hjá Merkúr, sem eins og
allir vita, var guð sendisveinanna.
Sést á allri þessari upptalningu,
að sendisveinn Gísli hefir lengra
og fjölbreyttara sendisveinslíf að
baki sér, en flestir aðrir sendi-
sveinar nútímans, enda er hann
hinn sjálfkjörni postuli (sem þýðir
sendisveinn, eftir því, sem ritn-
ingin segir) sendisveinastefnunnar
Munu aðrir sendisveinar virða
þetta við hann, því að þeir eru
ótrauðir að sendast fyrir hann.
III. Stefnuskráin.
Það er sannarlega ánægjulegt
að kynna sér stefnuskrá sendi-
sveinaflokksins. Hann hefir sett
sér hátt og glæsilegt markmið til
að keppa að, sem sé að fara og
gera allar þjóðir að sendisveinum.
og sjá allir heilvita menn, að þetta
hlýtur að verða mikill stuðningur
fyrir stefnuna, enda er vonandi,
að það takist. Þá er það heldur
ekki lítils virði að afnema sem
allra fyrst allar sendiferðir sendi-
sveinanna, en þær eru blátt áfram
forkastanlegar og gera líklega
mest til að draga úr vexti sendi-
sveinanna og þar með flokksins.
Það er ánægjulegt, hve kollega
vors háttvirta málgagns, Sendi-
sveinninn, leggur mikla áherzlu á
þetta atriði. .
IV. Starfið.
Háttvirt blað vort mun telja
sér mikinn heiður að berjast eftir-
leiðis undir hinum glæsilega fána
sendisveinastefnunnar, en hann er,
sem kunnugt er, hvítur sendling-
urur með rauðar lappir á flugi á
bláum grunni. Viljum vér einnig