Kreppan - 28.05.1932, Blaðsíða 3

KREPPAN
3
K R E P P A N
(Er eint og viridurinn. Enginn
veit, hnaðar hún ksmur eða hvert
htin fer. — Ásgeir Ásgeirsson).
Kemur út öðru hvoru, meðan
kreppan helzt.
Ritstjórn í vesturdyrnn Lands-
bankans, dð sunnanverðu
við Stebba túlk.
Menn fá blaðið stanzlaust
fyrir 25 aura.
Fastir áskrifendur fá blaðið alls
ekkl, enda eiga þeir það
heldur ekki skilið.
Um grínblöð.
Það hefir margsinnis verið sýnt
fram á það af frægum, þýzkum
vísindamönnum, að næst á eftir
sólböðum og bætiefnaáti munu
grínblöð vera hollust fyrir heils-
una. Enda má telja það megin-
þáttinn í því, hve góðrar heilsu
íslenzka þjóðin sem slík hefir notið
sem slík á undanförnum öldum,
að hana hefir aldrei skort nægan
grínblaðakost eftir að prentlistin
fannst upp og raunar heldur ekki
áður. Að minnsta kosti má fullyrða
að ef Snorri, sem var svo gott
grínskáld, að hann orti langt
kvæði (Háttatal), meðan hann
var að hátta sig, hefði gefið út
blað, þá myndi hann. að gríninu
til ekki hafa staðið sig ver en kol-
legar hans nú á tímum.
Hljóðfærahúsið gaf út stríðssöng
jafnaðarmanna og Internationale á
grammófónsplötu. Á plötunni stóð
»Icelandic comic with orchestra«,
sem þýðir, eftir því, sem Halldór
Laxness kemst næst: íslenzkt grín
með hljómsveit.' Og því verður
ekki neitað, að í hljómsveitargrín-
inu höfum vér sennilega komizt
lengst allra þjoða.
Að minnsta kosti munu allir
vera sammála um það, sem Stefán
forumaður sagði í bankanum, dag-
inn sem stjórnarskiptin urðu ekki,
að grínlausir Tímar væru eins og
bætiefnalaust magarín.
Það skal tekið fram, að þótt
háttvirt blað vort telji sig grín-
blað, þá hefir það æðra og meira
hlutverk en að ganga irin á verk-
svið hinna grínblaðanna. Þess-
Frá Hótel Borg.
Jóhannes glímukappi, sem einu
sinni hélt uppi veitingum á Hótel
Borg, hefir nú tekið við þeirri
atvinnu aftur og mun það sér-
staklega gert fyrir margendur-
teknar áskoranir frá grínblaðinu
Sókn, en eins og allir vita, hefir
þetta blað tekið miklu ástfóstri
við hótelið og verið óþreytandi í
því að minna menn á allt, sem
þar fæst. Enda er auðséð, að
hótelið og veitingasalirnir hafa
tekið miklum framförum til bóta,
síðan Jóhannes tók við rekstrin-
inum að nýju og má segja að nú
sé orðið mjög viðkunnanlegt að
drekka sig fullan þar.
Sérstök framför má það teljast,
að nú er búið að setja upp gríðar-
stórar klukkur í veitingasalina,
sem hringja af sjálfu sér, þegar
einhver gestanna gleymir að fá
sér snaps, og rautt ljós á veggn-
um gefur mönnum til kynna á
mjög aðlaðandi hátt, hvenær
æskilegt sé, að þeir séu orðnir
dauðadrukknir. Að öðru leyti er
þarna margt óbreytt frá því sem
áður var, t. d. er gestum hent
út stundvíslega klukkan hálf tólf,
nema í þeim fáu tilfellum, þegar
búið er að gera það áður, og ætti
vegna, til þess að fólk geti hag-
nýtt sér sem bezt allt þjóðlegt
grín, birtum vér hér
skrá
yfir helztu grínblöö, sem gefin eru út
hér á landi, ásamt upplýsingum um
ritstjóra þeirra. (Sbr. samskonar skrá
í „Listviðum" nr. 2).
A. Lögbirtingablað. Ritstj. Pétur
Hjaltested. Giftur.
B. Sókn. Ritstj. Felix Guðmunds-
son. Ógiftur eins og nafnið
bendir til.
C. Tíminn. Ritstj. Gísli Guðmunds >
son. Giftist alls ekki.
D. Bjarmi, Sendisveinninn og
Leikendaskráin. Ritstj. allt fólk-
ið í Ási.
E. Náttúrufrœðingurinn. Giftur.
þetta að geta stuðlað að aukinni
stundvísi, ekki síður en tíu aura
bílarnir.
Einn Ijótur siður er þó við-
hafður á þessu hóteli, sem þyrfti
að leggja niður strax og ekki
viðgengst nema á allraviltustu
villimannahótelum í Miðafríku,
nefnilega það að hafa sérstakan
samvinnuskólapilt til að nappa
vínið frá gestunum og fara burt
með það. Raunar er það bót í
máli, að í flestum tilfellum geta
menn fengið þetta upptæka á-
fengi aftur, næst þegar þeir verða
fullir, ef það er þá ekki orðið um
seinan. Það segir sig sjálft, að
oft getur leitt af þessu alveg ó-
viðunandi drátt á áframhaldandi
fylliríi manna.
Prentmyndagerð
og áfengi.
Ef einhverjum lesendanna finnst
skorta á myndir í voru háttv.
blaði, þá skal það tekið fram, að
að vér höfum einmitt íhugað:
þetta mál rækilega og komizt að
þeirri niðurstöðu, að vér yrðum
af siðferðilegum ástæðum að kom-
ast af með sem allra fæst mynda-
mót fyrir háttv. blað vört.
Ástæðan til þessa er sú, er
hér segir:
í nýútkomnu 8. bindi af hinni
smekklegu og vönduðu skýrslu
um áfengisútlát eftir hinn viður-
kennda dánumann Björn Þorláks-
son, er m. a. greinargóð skrá
yfir áfengi, sem bókstaflega hefir
runnið tíl verklegra nota á árinu
1931. Oss til mikillar hryggðar
höfum vér komizt að því, að af
öllum verklegum framkvæmdum
útheimtir prentmyndagerðin mesta
áfengisnautn, því að hún er lang-
samlega hæst á blaði, hvað spír-
ann snertir (kg. 51.000 árið 1931).
Þar sem háttvirt blað vor er
bindindisblað eins og öll grín-
blöð, viljum vér sízt af öllu verða
til að auka á þessi ósköp.