Þjálfi - 01.05.1932, Blaðsíða 1

í'l
Lf
I. árg.
Vestraannaeyjum í maí 1932
1. tbl.
Ávarp til leseiida.
Hér hefur nýlt blað göngu eína, blað, sem er
einsdæmi hér í Vestmannaeyjum — íþróttablað.
Ose finnst þó síat ástæða til að örvænt um
framtíð slíka blaðs, nú orðið. Iþróttaíðkanir
eru nú að verða skyldugrein í hverjum skóla
landsins. Áhuginn fyrir íþróttaiðkunum fer óð-
um í vöxt og skilningurinn á ágæti íþrótta
glæðist með ári hverju.
Þykir oss því tímabært að hrinda af stað
sliku blaði nú. Mun það eftir getu, gefa mönn-
um kost á að kynnast helstu viðburðum á sviði
íþrótta, utan lands og innan. Mun blaðið og
gera sér far um að glæða áhuga fólks fyrir
iþróttaiðkunum og innprenta mönnum skilning
á gagnsemi íþróttaiðkana.
»Þjálfi« mun flytja greinir um alt það, er
lýtur að íþróttum, iþróttafréttir bæði iunlend-
ar og útlendar, o. fl. Ætlunin er að blaðið
komi út tvisvar í mánuði, 1. og 15. Fyrst um
sinn mun blaðið aðeins selt í lausasölu. —
Vonum vér að »Þjálfi« megi lifa vel og
lengi; en vitanlega er það undir bæjarbúum
komið, hver örlög hans verða. Kaupið „Þjálfa"
og lesið, því með því styðjið þér íþróttamenn
bæjarins, og hver getur sagt, að þeir eigi það
ekki skilið?
„Þjálfi“ hefur nú göngu sína vongóður um
framtíðina, því hann veit, að hann berst fyrir
góðu málefni. — Gleðilegt sumar!
Útgef.
Gledilegt sumar!
Íþróttalífið.
Veturinn kveður! Sumarið heilsar með hlýj-
um svip og björtu brosi það vekur til starfs
og dáða ýms þau öfl, sem blundað hafa hina
löngu árlegu nótt, og leysir úr læðingi það líf,
sem legið hefur í vetrardvala. þar á meðal vek-
ur það hér til nýrra starfa íþróttalíf hinna ungu
Vestmannaeyinga.
íþróttalíf á ýmsum stöðum er með mismun-
andi blæ eftir atvinnuháttum, tíðarfari, skapferli
og þjóðarvenjum þeirra, er þær iðka. Hér í
Vestmannaeyjum er það mestan tima ársins fest
í þá fjötra, er atvinna Eyjaskeggja og óstöðug
veðrátta tvinna saman. Hið feykimikla kapp og
vinnuhraði, sem hafa verður á um bjargræðis-
tímann — vertíðina — til að koma undan afla
þeim, er á land berst, veitir lítinn tíma eða
krafta aflögu frá daglegum störfum til íþrótta-
iðkanna. því er hér lítið um vetraríhróttir. Hér
mætti hafa hinar ágætustu skíðabrekkur og
skautasvell jafnvel lika, ef veturinn væri jafn
grimmur við okkur og ýmsa aðra íslendinga eða
frændþjóðina í Austurvegi. Norðmenn búa við
harðarí vetur en Vestmannaeyingar, en við fóstur
fanna og ísa hafa alist upp meðal þeirra þeir
iþróttamenn, sem borlð hafa hróður Noregs út
um viða veröld. Á íþróttakvikmyndinni, sem
I. S. I sendi hingað í fyrra, mátti sjá þau ótrú-
legu afrek, sem náðst hafa þar á þessu sviði í-
þrótta.
Hér er um fáar aðrar íþróttir að ræða en reglu-
legar sumaríþróttir, sem ræktar verða aðeins
nokkurn hluta árs. Samt sem áður hafa Vest-
mannaeyingar náð heiðurssessi meðal islenzkra
íþróttamanna.
Fjallagróðurinn, sem liggur undir fönn mikinn
tíma árs, nýtur sólar og sumars skemur en lág-
lendisgróðurinn, sem