Alþýðublaðið - 09.06.1927, Blaðsíða 4

4
ALUÝÐUBLAÐIÐ
j Nýkomið j
1 Golftreyjur, ný tegund. |
ISængurveraefni,
Rekkjuvoðaefni,
I- Svuntutvistur mjög ód.
Morgunkjólatau o. m. fl.
| Matthildur Ejörnsdóííir,
8 Laugavegi 23.
Irunatryosli
hjá okkur. Við tökum bæði litlar
og stórar tryggingar og gerum
engan mun á, hvort viðskiftin eru
stór eða lítik við gerum alla vel
ánægða.
H.f. Trolle & Rothe,
Eimskipafélagshúsinu.
Fe rðatoskur
Nýkomnar,
Útfluttar afurðir i maí
hafa samkvæmt skýrslu gengis-
nefndar numið 4 023 350 krónum.
Er útflutningurinn þá samtals,
’það sem af er árinu, 15 043 260
seðlakrónur eða 12 285 475 gull-
krónur. í fyrra á sama tíma hafði
verið flutt út fyrir 14 852 060
Séðlakrónur eða 12 129 920 gull-
krónur.
Aflinn
er samkvásmt skýrsiu Fiskifé-
lagsins 1. júní orðinn 201 709 sk-
ÍPd. 1 fyrra á sama tíma var hann
173 000 skpd., en í hitt ið fyrra
183 000 skpd.
Fiskbirgðir
eru nú um síðustu mánaðamót
reiknaðar 155 955 skippund. 1
fyrra á sama tíma voru birgðirnar
181 570 skpd- Það seínna komst
nýi fiskurimi á markaðinn en nú'.
Vestur-íslenzkar íréítir.
FB.
Verðlaunagjöf.
Aðalsteinn Kristjánsson, höf.
bókarinnar „Austur í blámóðu
mjög ódýrar.
Verzl. „AIfa“
Bankastræti 14.
Afgreiði
allar skó- og guminí-viðgerðir bezt,
fljótast og ödýrast. — Að eins
handunnið.
Sigurgisli Jónssou,
Oðinsgötu 4.
fjalla“ hefir gefið bjóðræknisfé-
laginu eitt hundrað doilara, sem
verja á tit verðlauna „fyrir beztu
ritgerð um bókmentir eða vís-
indalegar uppgötvanir og upp-
fundnmgar, er birtist í Tímariti
I:,jóðræknisfélagsins.“ Verði þátt-
taka almenn, verða sennilega
þrenn verðlaun veitt, og er öllum
mönnum, sem af íslenzku "bergi
eru brotnir, lieimilt að keppa um
veröiaunin. Væntanlega þátttöku
í samkeppnirini ber að tilkynna
rltstjóra tímaritsins, en ritgerð-
irnar eiga að vera til hans komn-
ar eigi síðar en 1. dez.
©öM-Ðffisi ftvoítaefni otj
GoM>Ðnst skúviduft
iaremsa beæt,
01 BmgnMinnÉRflMiriníHÉÍRi 1*1 lilinilifflli
Maltöl,
Bajerskt öl,
Pilsner.
Bezt. - Ódýrast.
Innlent.
Góð bók.
Ódýr bók.
»Frá Vestfjörðum til Vestribyggð-
ar« heitir afarskemtileg bók (með
mörgum myndum) eftir Ólaf
Frldrákssoss, sein kemur út í
þrem heftum á 1 kr. og 50 aura
hvert.
Viðgerðir á saumavélum og
grammófónum fáið þið ábyggileg-
ar í Örkinni hans Nóa.
Hús iafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
■ Aðalstr. 11. Heima 11—1 og 6—8.
Fasteignastofan, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavík og úti um land. Á-
herzla lögð á hagfeld viðskifti
beggja aðilja. Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
Rjómi fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinn.
Verzlið old Vikar! Þad verður
notadrógst.
1. flokks skimauppsetning.
Valgeir Kristjánsson, Langa.
vegi nppi.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
Paterson horfði út yfir hafjð. Þarna lá
skipiö hans í friði og ró fyrir akkerum, eitt-
hvað hundrað metrum lengra úti.
,,Svona rækir þú starf þitt, þrjóturinn
þinn! Þú skríður inn undir bátinn með kven-
snift þessari í stað þess að vera á verði,“
sagði Paterson reiöilega.
„Já, lautinant! Þér verðið að fyrirgefa. Það
var svo kait í nótt, svo að ég hugsaöi . .
„Æi, það er alt mér að kenna," tók litla,
ítalska stúlkan fram í. „Verið ekki reiður,
herra! Ég fór nefnilega hérna fram hjá í gær-
kveldi, og mér fanst það vera synd að láta
veslinginn standa þarna einan og bíða. Svo
ég sótti vín og vindlinga fyrir tíu trank-
ana, sem þér gáfuð mér, og svo sofnuðum
við.“
Paterson reyndi að vera hinn alvarleg-
asti á svipinn, En samt skellihló hann, klapp-
aði stúlkunni á kinnina og gaf henrni tuttugu
franka. Patrick fékk einnig Louisdor. Hann
brosti út undir eyru,
„Nú; þið hafjð staöið vel á verði, og þar
að auki erum við í Morite Carlo, svp að
í þetta skifti tek ég ekki hart á því. En nú
skulum við koma af stað niður að kæn-
unni.“
Patrick flýtti sér af stað, hjállpaði Jautin-
antinum að komast niður í kænuna og réri
svo út.
Litla stúlkan stóð á bakkanum og veifaði
með rauða klútnum.
Þegar þeir voru komnir'um borð, skip-
aði Paterson stranglega að ónáða sig ekki,
nema ef skeyti kæmi, en annars vildi hann
hafa hljótt.
Siðan fór hann niður í klefa sinn. Hann
geispaði ákaft, tók fram náttfötin sín og
fór að afkiæða sig. Jakkann, vestið og bux-
urnar, setti hann inn í klæðaskáplnn; síðan
drö hann skyrtuna upp yfir höfuð.
„Hver þremillinn! Hvar ér lykillinn," hróp-
aði hann og hristi skyrtuna. Lykillinn að
peningaskápnum —! Hann hafði haft hann
um hálsinn í sterku bandi, og nú var hann
horfinn.
„Hann hlýtur að vera í hinum fötunum,“
sagði hann.
Hann opnaði skápinn og tók jakkann, hristi
hann, jireifaði í vösunum, gægðist inn í
ertnarnar -• árangurslaust. Hann sriéri við
buxunum; alt kom fyrir ekki.
„Asninn ég!“ hrópaði hann; „en hvað ég
er vitlaus; - auðvitað hefi ég týnt honum
hjá Adélé. Hann liggur þar á gólfinu eða á
ægubekknum — eða í rúminu hans bróður
míns." Hann varð rólegri, fór í Ijósgrænu
náttfötin sín, smeygði sér i rúmiið og stein-
sofnaði með ánægjubros á vörum. —
Nokkrum timum seinna þaut bifreið Du-
bourchands af stað til kappreiðanna í Nizza.
Paterson og Adéle sátu í henni. Þau voru
nýbúin að borða morgunmat saman í Beau-
iieu. Hvorugt hafði minst á atburði nætur-
innar. Paterson sagði henni frá ástaræfintýri
Patricks undir bátnum, og Adéle komst við
af hjartagæzku ítölsku stúlkunnar og fórn-
fýsi.
Þau sátu þögul hvort við annars hlið, en
bifreiðin rann eftir sama veginum, sem þau
höfðu fiarið eftir um nóttina. Nú var glaða-
sólskin, svo að maður fékk glýju í augun.
Alt í einu sagði Paterson:
„Adéle! Fyrirgefið þér! Ég týndi lyklin-
um að peningaskápnum mínum í gærkveldi.
Það var lítill, flatur nikkeislykill i svartri
silkireim. Viljið þér ekki gera svo vei og
svipast um eftir honum á hótelinu."
„Hafið þér týnt lykli? Ég ska.l svipast
um eftir honum, — en' eruð þér viss um,
að þér hafið ekki týnt bonum í Nizza í
gærkveldi eða í bifreiðinni?“