Tíminn - 07.06.1946, Blaðsíða 4

Skrifstofa Framsóknarflokksins er í
Edduhúsinu við Lindargötu. Sími 6066
4 I REYKJAVÍK
FRAMSÖKNARMENN!
7. 1946
Komið í kosningaskrifstofuna
100. blatf
Kosningar í öðrum
Löndum sýna . . .
(Framhald af 1. slOu).
flokkinn í Bretlandi í fyrrasum-
ar, stafaði ekki sizt af þvi, að
hann er um margt frábrugðinn
svipuðum flokkum á meginland-
inu, hefir verið miklu óháðari
kreddum Karis Marx en þeir,
haft náin tengsli við samvinnu-
hreyfinguna og staðið á ýmsan
hátt nærri miðflokksstefnunni.
Þessi þróim í stjórnmálum Ev-
rópu, vaxandi fylgi miðflokks-
stefnunnar, þarf ekki að koma
neinum á óvart. Þjóðirnar eru
orðnar fullmettar af skipulags-
háttum íhaldsmennskunnar og
auðvaldsins. Til þeirra má rekja
fjármálaöngþveiti undanfar-
inna áratuga, sem leitt hafa til
kreppna og stórstyrjalda. En
ráðið til að breyta þessu er ekki
að kasta sér í faðm byltingar-
innar og sósíalismans. Afleið-
ing þess getur aldrei orðið ann-
að en ófrelsi og ný kúgun. Það
þarf að endurbæta lýðræðis-
skipulagið, en ekki að kollvarpa
því. Miðflokkarnir, sem reyna að
sameina það bezta frá andstæð-
ingunum til beggja handa, er
líklegastir til að finna þá lausn.
Hér á landi standa kjósend-
urnir frami fyrir ekki ósvipuðu
viðhorfi og margar þær þjóðir,
sem nú skipa sér fastast um
miðflokksstefnuna. Á stríðsár-
unum hefir skapazt hér sterk-
ara einkaauðvald. en nokkuru
sinni fyrr. Verkalýðssamtökin
hafa einnig eflzt og eru undir
forustu öfgamanna lengst til
vinstri. Sú samvinna, sem þessir
aðilar hafa með sér um stund,
er aðeins bráðabirgðasamvinna,
eins og þýzk-rússneski vináttu-
sáttmálinn var á sinni tíð. Þegar
harðnar í ári, verða samvinnu-
slit þeira óhjákvæmileg. Hvor
um sig mun þá reyna að berja
hinn niður og ekki svífast neins
í þeim leik. Framundan bíða hér
hin furðulegustu átök milli þess-
ara aðila og þau munu annað-
hvort enda með ofbeldisstjórn
kommúnista eða ranglátri yfir-
drottnun stórgróðamanna, ef
þjóðin skerst ekki í leikinn og
eflir sterkan miðflokk, sem get-
ur haldið öfgunum í skefjum og
beint málum inn á rétta braut.
Þess vegna er þjóðinni það lífs'-
nauðsyn eins og öðrum þjóðum,
að efla 'miðflokksstefnuna sem
mest. Þess vegna þarf sigur
Framsóknarflokksins að verða
mikill og glæsilegur í næstu
kosningum.
Frá bæjarstjórnarfundi
(Framhald af 1. síöu).
Vatnsmýri, þar sem flugmála-
stjóri telur þó ekki koma til
mála að reisa slíka byggingu
og fleiri annmarkar eru á. En
um endanlegt leyfi fyrir lóð
undir skautahöll hafa yfirvöldin
þverneitað nema því aðeiris að
strax yrði hafizt handa um
byggingu. En það er ekki hægt,
því slík bygging kostar mikið
undirbúningsstarf, sem ekki er
hægt að vinna fyrr en henni
hefir verið ákvarðaður staður.
Spurði Pálmi fyrir um það,
hvað ylli þessari afstöðu bæj-
aryfirvaldanna í garð þessa fyr-
irtækis, sem þó væri líkt til
góðra uppeldisáhrifa, er ekki
væri vanþörf á, eins og nú stæðu
sakir.
Borgarritari taldi sig hins veg-
ar ekki reiðubúinn að skýra
þetta mál að sinni.
Framsóknarmenn! Komið í
kosningaskrifstofuna. Starfið
ötiillega undir kjörorðinu: Pálmi
Hannesson skal á þing.

Mjallhvítur og mjúkur þvottur
«r yndi húsmóðurinnar
Lykillinn að leyndardóminnm er
GEYSIS ÞVOTTADUFT
Hagsýnar hnsmœðnr blðja um GEYSHt,
(jatnla Síc
Æskan vill ráða
(Young Ideas)
Amerlak gamanmynd.
Susan Peters
Biehard Oarlsoo
Herbert Marshall.
Sýnd kl. 3, 6, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11.
Výja Síó
(við SUúlagötu)
‘9
BERN SKUBREK
Og
ÆSKIJÞREK
Hin helmsfrœga sjálfsævlsaga
Winston Churchill’s
er bráðum uppseld.
Kostar kr. 53.00 I góSu bandi.
Snælandsútgáfan,
Lindargötu 9A, Reykjavik
f heimi tóna og
tryllings.
(„Hangover Square")
Aðalhlutverk:
Laird Cregar,
Linda Damelll,
George Sanders.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð bömum yngrl en 16 ára.
Við Svnafljót.
Hin fagra söngvamynd með
Don Ameche og Andrea Leeds
sýnd kl. 5 og 7 — eftir ósk fjöl-
margra.
Tjarharbíc
DÓNSINS
LÉÐUR
(The Horn Blous at Midnlght)
AmerUk gamanmynd.
Jack Benny,
Alexis Smlth.
Sýnlng kl. 6—7—9.
»♦♦♦♦♦♦♦♦
Leihfélag tleghjuvíUur:
//
T ondeLeyo"
(White Cargo)
eftir LEON GORDON.
. Leikstjóri: Indriði Waage.
2. sýning á annan hvítasunnudag kl. 8.
Aðgöngumiðasala i dag kl. 4—7. — Fastir áskrifendur
(' sæki aðgöngumiða sína þá, ella seldir öðrum.
— Leikið aðeins 5 sinnum.
1
♦
♦
Nýir frambjóðendur
Þorsteinn M. Jónsson.
(Framhald af 1. siðu).
þingmennsku, sem síðar verður
að vikið. Átti hann og um skeið
sæti í hreppsnefnd og sýslu-
nefnd N.-Múlasýslu. Eftir að
Þorsteinn kom til Akureyrar rak
hann þar lengi bókaverzlun, og
tók að gefa út bækur og tíma-
rit (Nýjar kvöldvökur, Gríma).
Hefir hann nú gefið út nokkuð
á annað hundrað bóka samtals,
og unnið að þjóðsagnasöfnun
ásamt Jónasi Rafnar, en báðir
eru þeir fræðimenn á því sviði.
Hann hefir og rekið búskap all-
lengi bæði fyrir austan og við
Eyjafjörð og útgerð á Borgar-
firði. Síðan 1935 hefir hann
verið skólastjóri Gagnfræða-
skóla Akureyrar (hins nýja). í
stjórn síldarverksmiðj a ríkisins
á'tti hann sæti 1936—43, og síðan
1938 hefir hann verið sáttasemj-
ari í vinnudeilum á Norðurlandi.
Hann var meðal stofnenda ung-
mennafélaganna hér á landi og
í framkvæmdanefnd Stórstúku
íslands um skeið. Bæjarfulltrúi
á Akureyri síðan 1942 og nú
forseti bæjarstjórnar. — Eins og
áður er getið, kusu Norð-Mýl-
ingar Þorstein á þing árið 1916,
þá um þrítugt. Var hann þing-
maður þeirra til 1923, og þótt
ungur væri, einn þeirra, er Al-
þingi kaus til samningagerðar
við Dani 1918. Var þvi snemma
spáð af reyndum mönnum, að
Þorsteinn myndi verða í röð
fremstu þingskörunga. Annríki
hans og brottflutningur af
Austurlandi, urðu þó til þess, að
hann hætti að miklu leyti af-
skiptum af stjórnmálum, en
Vimitð ötullega fyrlr
Tíuiann.
oftar en einu sinni hefir hann
orðið til að leysa mikinn vanda í
opinberum málum. Myndi vel á
því fara, að Þorsteinn kæmi nú
til þings á ný sem fulltrúi höf-
uðstaðar Norðurlands. — Hann
er kvæntur Sigurjónu Jakobs-
dóttur frá Grímsey.
Kristinn Guðmundsson.
(Framhald af 1. síðu).
sýslumanna á vegum fjármála-
ráðuneytisins nokkrum sinnijm.
Ýms fleiri mikilsverð trúnaðar-
störf hafa honum verið falin,
svo sem formennska í fast-
eignamatsnefnd Akureyrar, end-
urskoðun hjá Kaupfélagi Eyfirð-
inga, í skattanefnd, niðurjöfn-
unarnefnd, bókasafnsnefnd o.
f 1., og síðustu árin hefir hann
verið skattstjó'ri á Akureyri. Má
á þessu sjá, hvílíks trausts hann
hefir hotið, enda er maðurinn
vel til þess fallinn sakir mennt-
unar og hæfileika. — Kristinn
er kvæntur þýzkri konu, Elsu f.
Kalbow, frá Berlín.
Gunnar Grímsson.
(Framhald af 1. síðu).
heima í landbúnaðarmálum,
viðskiptamálum og fjármálum.
Hann er vel máli farinn, gætinn
og rökvís, og eigi mun hann
verða bergnuminn af austræn-
um undramönnum eða dýrð
hinna nýríku, þótt til þings
komi. — Hánn er kvæntur Sig-
urlaugu Helgadóttur frá Gils-
stöðum í Hrútafirði.
Hermann Jónsson.
(Framhald af 1. síöu).
arstörfum. — Hann er nú í öðru
sæti á lista. Framsóknarmanna
í Skagafirði, og má vænta, að
hann njóti enn sama' trausts
og vinsælda og þar sem hann
hefir áður komið við mál manna
og glöggt kemur fram hér að
framan. — Hermann er kvænt-
ur Elínu Lárusdóttur frá Hofs-
ósi.
Þokum okkur saman
(Framhald af 2. síðu)
að vera hjáverkastarf, raunar
mun svo vera um fáar greinar
landbúnaðar.
Á síðari árum hefir nokkuð
verið að því talað i ræðu og riti,
að hver bóndi ætti að gera sína
framleiðslu sem fjölbreyttasta,
og fortölur þessar hafa vissu-
lega haft nokkur áhrif. Þetta er
að margra áliti öfug þróun.
Skipting takmarkaðs vinnuafls
fámenns heimilis milli margra
lítt skyldra framleiðslugreina
hlýtur að draga úr afköstum í
heild. Skilyrðin á hverjum stað
eiga að ráða þvi, hver aðalfram-
leiðsla sé þar stunduð. Þau geta
að vísu á stöku stað verið nokk-
uð alhliða, en allvíðast munu
skilyrðin þó bezt fyrir eina grein
öðrum fremur.
Verkagreining eða verka-
skipt/ng í íslenzka landbúnaðin-
um er nauðsynleg og ætti hið
opinbera að stuðla að slíkri þró-
un. Til þess eru ýmsar leiðir:
Með útrýmingu fjárpestanna er
t. d. auðgert að hafa stórfelld
áhrif i þá átt. Það virðist eitt-
hvað bogið við það, að viðhalda
með opinberum fjárframlögum
sjúkum, vonlausum fjárstofni í
lélegum fjárræktarsveitum, þar
sem ágæt skilyrði eru fyrir aðrar
framleiðslugreinar, samtímis
þvi að ágætustu sauðfjárrækt-
arhéruðum landsins liggur við
auðn, vegna vöntunar á þeim
þæglndum, (samgöngur, raf-
magn), sem nútímafólk getur
ekki án verið.
Því hefir að visu allvíða verið
haldið fram í seinni tíð, að sauð-
fjárræktin í dreifbýlinu ætti að
leggjast piður, það væri ómenn-
ing að elta styggar sauðskepnur
upp um fjöll og firnindi, bænd-
urnir ættu að búa í byggða-
hverfum, rækta jörðina og ala
féð á því, sem hin ræktaða jörð
gefur af sér. Annað búskapar-
lag væri ekki samrýmanlegt
menningu nútimans. Fjarstæð-
um þessum þarf ekki að svara
vegna þeirra, sem þekkja til
sauðfjárræktar, en vegna hinna
sem ekki þekkja, er rétt að mót-
mæla þeim. Það væri álíka gáfu-
legt að ráðleggja sjómönnunum
að stunda sína veiði inni á vík-
um og vogum, eins og að segja
sauðfjárbændum að yfirgefa
landkostina. Landkostirnir eru
sauðfjárræktinni álika nauð-
synlegir og fiskimiðin eru sjáv-
arveiðinni. Höfuðskilyrði til
sauðfjárræktar eru, enn sem
fyrr góðir landkostir og hæfilegt
dreifbýli og auk þess gott rækt-
unarland. Ef þessi höfuðskilyrði
verða vanmetin af bændum, þá
er úti um sauðfjárrækt á ís-
landi. Án landkosta verður sauð-
fjárræktin ekki arðbær atvinnu-
grein en landkostir og mikið
þéttbýli fara aldrei saman til
lengdar. Ræktun getur ekki
komið í stað beitarlands en hún
er hjálparráð nútímans til þess
að auka framleiðsluna með því
að hagnýta landkostina betur en
áður var hægt, á sama hátt og
tæknin eykur afköst þeirra, sem
að framleiðslunni vinna.
Ekki verður hjá því komizt að
minnast á áburðarmálið i sam-
bandi við sauðfjárræktina og
landbúnaðinn yfirleitt. Land-
búskapurinn bíður eftir lausn
þess máls. Sá áburðarskortur, I
sem bændur hafa átt við að búa
á stríðsárunum hefir verið plága,
sem gengur næst fjárpestunum.
Af skortinum hefir leitt svelti-
rækt, sem hefir verið hemill á
allri framleiðsluaukningu, auk
þess sem sveltirækt fylgir ætíð
beint peningalegt tjón og örygg-
isleysi.
Ýmislega verklega tækni þarf
að útbreiða við sauðfjárræktina
og innleiða nýja til þess að létta
störf þeirra, sem að framleiðsl-
unni vinna og auka afköst
þeirra.
Sauðfjárræktin hefir verið
höfuðatvinnugrein íslendinga
frá landnámstíð. Þó sjávarveiði
hafi á slðari árum orðið um-
fangsmeiri og gefið þjóðinni
meiri erlendan gjaldeiri til um-
ráða en sauðfjárræktin,þá er það
enginn dómur yfir hinum forna
bjargvætti þjóðirinnar. Vaxtar-
möguleikar og bættrar afkomu
sauðfjárræktarinnar eru miklir.
Á því sviði eru miklar framfarir
á næstu grösum hér á landi og
munu hrakspár fáfróðra hérvill-
inga þar ekkert megna móti að
vinna.
'' Ef þlð eruð slæm í höndun- ''
'' um, þá notið ''
O o
'' „ELÍTE- ''
!! HMDLOTÍON“. !!
o o
(( Mýkir hörundið, gerir hend- ,,
,, urnar fallegar og hvítar. Fæst I ,,
,, lyfjabúðum og verzlunum. (,
,, Helldsöiubirgðlr h)á ,,
o o
ii rnEMin^
o o