Tíminn - 04.07.1946, Side 4

SkrifstofQ Framsóknarftokksms & í
Edduhúsirm við Lindargötu. Sími 6066
4
itEYKJAVÍK
FRAMSÖKNARMENN!
Komið 1 skrifstofu Framsóknarflokksins
4. JÉLt 1946
117. blað
Orðsending
Ljósmyndastofu
Sigurðar Guðmundssonar
Sími 1980.
Laugaveg 12.
Eins og kunnugt er' hefi ég frá upphafi, vandað myndir mínar eins og kostur hefir
verið á.
Ég hefi undanfarna mánuði dvalið í Svíþjóð og Danmörku til að kynna mér nýj-
ungar og nýjustu tækni í ljósmyndagerð og meðferð ljósa. Hefi nú fengið full-
komnustu, nýjustu ljósatæki, sem völ er á til myndatöku (american system) end-
urbætt og fullkomnað í Svíþjóð. —
Með þessu skapast mér möguleikar til að taka karakteriskar studiumypdir fyrir þá
er þess kynnu að óska, — þær myndatökur fara fram samkvæmt áður umsömd-
um tíma.
Myiidatökutími miun er frá kl. 4—0
virka daga, neuia laugardaga.
Við þá, sem spurt hafa mig um hinar væntanlegu litmyndir, vil ég taka það fram,
að mér gafst kostur á að sjá og kynnast þeim amerísku aðferðum sem verið var að
reyna í Stokkhólmi, en engar þeirra eru svo fullkomnar að jafnast geti á við olíu-
litaðar ljósmyndir, sem ég hefi framleitt síðustu áratugi.
Hins vegar eru líkur til að ný tegund, áður ókunn, sem ég fékk tækifæri til að sjá,
komi á markaðinn innan skamms og mun ég þá framleiða hana eins fljótt og
kostur er á.
Virðingarfyllst,
Signrðm' Guðmuudsson.
Stórstúkuþingið
\erður sett í Temparahúsinu föstudaginn 5. júlf næstkomandi.
Templarar safnast saman í Templarahúsinu kl. 1,30. Veröur. .
i»aðan gengið í dómkirkjuna og hiýtt á messu hjá séra Jakob
Jónssyni. Séra Árni Sigurðsson þjónar fyrir altari. Að messu
iokinni verður þingið sett. Kjörbréf rannsökuð og stórstúku-
stig veitt. Kjörbréfum og umsóknum um stig sé skilað í bóka-
búð Æskunnar fyrir hádegi föstudag.
\ \
Unglingaregluþingið
verður sett í Templarahúsinu 4. júlí klukkan 10 fyrir hádegi.
Stórgæzlumaður unglingastarfs verður til viðtals í Templafa-
Jiúsinu miðvikudaginn 3. júlí kl. 6—8 e. h
#
Reykjavík, 2. júlí 1946.
Krisliiiu Stefánsson. Jóh. Ögm. Oddsson. Hannes J. Magniisson.
Minningarorð
(Framhald af 3. síðu)
og skýr með afbrigðum. Var frá-
gangur hans á færslum í verzl-
unarbækur og bréfagerð öll með
óvenj ulegu snildarhandbragði,
einnig eftir að hann var Æominn
á efri ár.
Á þeim tíma, sem Björn gegndi
oddvitastörfum í Nesjahreppi,
einkum á árunum 1929—1942,
voru miklar umbætur gerðar í
hreppnum, að nokkru fyrir til-
verknað og með góðum stuðn-
ingi hans.
Þá hófst hin mikla nýrækt í
nágrenni Hafnarkauptúns, þeg-
ar 50—60 hektara land var brot-
ið og fullræktað á þremur til
fjórum árum um og eftir 1930.
Breytti þessi framkvæmd af-
komuskilyrðum kauptúnsbúa
stórlega til batnaðar. Var þetta
ein hin fyrsta félagsræktun í
nánd við kauptún hér á landi.
Veitti Björn máli þessu góðan
stuðning og mikilsverðan, bæði
í byrjun og síðar, enda reiddi því
vel af og vonirnar um árangur-
inn hafa ekki brugðizt.
Þá var og hafizt handa um
hafnarbætur á Hornafirði er
gerður var 340 m. langur hafn-
argarður, sem byrjun á hafnar-
mannvirkjum. Á þessum árum
var lagður sími um hreppinn
þannig að nær allir bændur
fengu símasamband. Miklar
vegabætur voru gerðar, og var
ökutækjum gert fært að flestum
bæjum sveitarinnar. Hvort
tveggja þetta naut stuðnings
sveitarfélagsins, sem Björn átti
mikinn hlut að. Seint á þessu
tímabili, laust fyrir styrjöldina,
á allra haganlegasta tíma, lét
hreppurinn reisa barnaskóla í
Höfn og hafinn var undirbún-
ingur að öðrum í sveitinni.
Um fjárhag hreppsins lét
Björn sér mjög annt, enda voru
fjárreiðurnar í góðu lagi. Hrepp-
urinn bjó lengst af skuldlaust og
lán sem tekin voru eða veitt
ábyrgð fyrir, voru víst öll greidd
við lok þessa tímabils. Björn
þurfti því ekki vegna hreppsfé-
lags síns að leita neinnar að-
stoðar ríkisvaldsins, en þau voru
mörg sveitar- og bæjarfélögin,
sem það gerðu á kreppuárunum
eftir 1930.
Störf Björns Jónssonar í þágu
almennings eru mikil og nyt-
söm og það skarð, sem orðið er
þar við fráfall hans stórt og
vandfyllt í fámennu sveitarfé-
lagi, en þess er að minnast að
hann var búinn að skila því
miklu dagsverki sem áfram ber
góðan árangur.
Á jörð sinni, Dilksnesi, gerði
Björn stórfelldar og miklar um-
bætur. Hann lét reisa stórt og
veglegt íbúðarhús, samhliða
miklum húsabótum öðrum.
Hann ræktaði upp stórt tún og
grasgefið, sem gefur margfaldan
afrakstur við það, sem var
Hann gerði um tún og annað
land jarðarinnar miklar girð-
ingar, og lagði langan akfæran
veg heim til sín af þjóðveginum.
Heimili þeira hjóna í Dilksnesi
var orðlagt fyrir gestrisni, enda
var þar oft margt gesta á öll-
um tímum árs. Björn var mjög
heimilisrækinn og lét sér alla
tíð annt um heill og hagsæld
fjölskyldu sinnar. Og þótt
störf hans væru mörg unnin
utan heimilisins, var hugurinn
jafnan heima, þegar annir
leyfðu. Öll þau ár, sem hann vann
hjá verzluninni í Höfn, fór hann
heim að kveldi, oftast fótgang-
andi, hverju sem viðraði, án þess
að dagur félli úr, og var þó 5—6
km. veg að sækja. Staðfesta,
reglusemi og þrautseigja var
honum í blóð borið, og hann
vildi hvergi hopa frá settu
marki. Starfshvöt og viljaþreki
var hann gæddur í ríkum mæli,
og að sitja auðum höndum var
honum ekki tamt, enda ætlaði
hann sér fáá’r orlofs- eða frí-
stundir.
Samvinnumaður var Björn
traustur og áhugasamur og veitti
kaupfélagi sínu góðan stuðning,
einnig í fjárhagserfiðleikum
þess eftir 1920, þegar þyngst
var fyrir fæti og vonirnar um
árangur voru veikastar. Hann
hafði fasta trú á því, að verzlun-
arhættir kaupfélaganna gætu
borið mikinn árangur, meðál
annars í bættum efnahag og
aukinni viðskiptamenningu, og
vafalaust hefir sú kynning ög
reynsla, sem hann af þessari
starfsemi öðlaðist, staðfest þá
skoðun hans.
Björn Jónsson átti lengst af
því láni að fagna, að ganga
hraustur að starfi, en allra síð-
ustu árin fóru kraftarnir þverr-
andi eins og von var um svo
roskinn mann. Hann annaðist
þó öll sín störf fram til hins síð-
asta, með sömu reglu og um-
hyggju sem fyrr, og naut til
æviloka mikils og almenns
trausts þeirar kynslóðar, sem
hann lifði með, og notið hafði
starfskrafta hans. Sveitungar,
vinir og samstarfsmenn Björns
í Dilknesi munu ætíð minnast
hans með hlýjum og þakklátum
huga.
J.
Vimiid ötullefiu fyrir
Tímttnn.
A víðavangi
(Framtuild af 2. siBu)
ar? Verður hún jafnmikil* og
Pramsóknarflokksins 1931 og
1937? Kannske hliðrar Mbl. sér
hjá því að svara því?
„Ósigur heilds/llanna.“/
Þjóðviljinn segir í gær að
kosningaúrslitin séu ósigur fyrir
heildsalana. Það færi betur, að
þetta reyndist sannmæli, en
verkalýðsflokkarnir þurfa þá
að taka öðrum tökum á verzlun-
armálunum en hingað til. Dæmt
eftir framkomu þeirra þar hing-
að til, virðast kosningarnar
frekar vera sigur fyrir heildsal-
ana en ósigur.
ttbreiðið Tíuiuim!
(jannfa Sii
Unnustur
flugmannsins
(Swing Shift Maisie)
Ann Sothern,
James Craig',
Jean Rogers.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
‘Kjja Síi
(við SUúlugötu)
Saga
Borgsirættariiuiar
Mynd, tek'n á kvlkmynd 1919
eftir skáld iögu Gunnars Gunn-
arssonar. i eikln s f dönskum og
íslendcum loikurum.
Sýnd kl. 6 og 9.
Sala hefst kl. 11.
Myndin verður ekki sýnd í
.. Hafnarfirði eða annars staðar.
Sala hefst kl. 11.
TlMINN
kemur á hvert sveitaheimili og
þúsundir kaupstaðaheimila, enda
gefinn út i mjög stóru upplagi.
Hann er því GOTT AUGLÝS-
INGABLAÐ. Þeir, sem ekki
hafa reynt það, ættu að spyrja
hina, er reynt hafa.
TtMINN
Lindargötu 9A, simi 2323 og 2353
Sigrún
á Suimuhvoli
Sænsk kvikmynd.
Viktor Sjöström
Karin Eklund
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
„ .
ÚTSVÚR 1946
Hinn 15. þe&sa mánaðar (júlí) fellur 1 eindaga allt út-
svarið 1946, þeirra gjaldenda í Reykjavík, sem hafa ekki
staðið að fullu skil á útsvarsgreiðslum, sem féllu í gjald-
daga í marz, aþríl, maí, júní þ. á.
Eftir eindaginn, 15. þ. m., verður heimilt að innheimta
allt útsvarið 1946, með lögtaki, ef þörf krefur.
Þetta eru gjaldendur í Reykjavík beðnir að hafa í huga.
Reykjavík, 2. júli, 19)6.
Borgarritarinn
Sitt nr hverju
liorni.
(Framhald, af 2. síðu)
sæma heiðursmerkjum eftir
þörfum. Þar er allt öðru máli
að gegna. — Venjulega eru þetta
menn, sem unnið hafa landinu
sæmd, eða gert því stórgreiöa,
og hafa hvorki ætlazt til fé-
gjafa né vilja þiggja fé, fyrir
oft mikilsverða hjálp. — Þetta
er oft hinum erlendu mönnum
óblandin ánægja, þar sem orður
frá litlu ríki eru oftast sjald-
fengnar erlendis.
Margir innlendir menn hafa
á hinn bóginn tekið* við stáss-
inu með hangandi hendi, og
vilja ekkert orð á slíku hafa. —
En hinir sömu hafa ekki, nema
örfáir þeirra, kunnað við að
endurse'nda djásnið, en fleygt
krossinum í skúffu og aldrei
tekið hann upp.
Þetta eru oftast betri verð-
leikamennirnir. Dómgreindar-
lausir menn og hégómagjarnir
taka öllu sliku fegins hendi.
Jafnframt og að þessu væri
horfið, mundi réttast að veita
forseta vald til útbýtingar
krossunum, sleppa alþingis-
nefndinni, sem umsetin er af
klíkum og kunningjum, svo hún
nýtur sín aldrei.
Ifugvekja um liand-
ritamálih.
(Framhald af 3. síðu)
Kemur það allviða í ljós, við
arfs-skipti að almenningur átti
nokkurn bókakost (handrit)
þar í landi, og svo hefir einnig
verið hér. — Einnig eru til,
komin frá Nöregi í söfn í Dan-
mörku, handrit af Gulaþings-
lögum, sem enginn vafi er á að
íslendingar hafa ritað-
Allmikið af íslenzkum hand-
ritum barst til Danmerkur að
ýmsum krókaleiðum, til að
byrja með, og sumt fyrir at-
beina hirðstjóranna á Bessa-
stöðum. — Tróðu flest þeirra
glötunarveginn inn í bókasafn
Kaupmannahafnar háskóla, og
fórust þar í eldsvoðanum mikla
árið 1728. — Var trassaskapur-
inn og skeytingarleysið um
þessa íslenzku dýrgripi svo mik-
ið, hjá þeim mönnum sem
þeirra áttu að gæta, að viöun-
andi handritaskrá, var ekki
einu sinni samin, svo ekki er
auðið að fá vitneskju um magn
eða innihald þeirra handrita,
sem fórust þar. Frh.
FYLGIST MEÐ
Þlð, sem 1 strjálbýllnu búið,
hvort heldur er við sjó eða 1
sveit Minnlst þess, að Tlrninn
er ykkar málgagn og málsvarl.